- Parte seconda.
- V. - RACCOLTA DI VARI ESEMPI APPARTENENTI A MARIA SANTISSIMA
Precedente - Successivo
Clicca qui per nascondere i link alle concordanze
- 719 -
60. *
Un certo parroco d'Asella chiamato Balduino si fe'
domenicano: stando poi nel noviziato gli venne la tentazione ch'egli potea far
maggior bene nel secolo nella sua parrocchia; e già risolse di tornarvi; ma
andandosi a licenziare dall'altare del rosario, gli apparve Maria con due vasi
di vino; gli die' a bere del primo, ma il novizio appena assaggiatolo ne
rivolse la bocca, perché sebbene il vino era buono, era nulladimeno pieno di
feccia; il secondo poi disse esser buon vino e senza feccia. Or così appunto,
disse allora la SS. Vergine, differisce la vita nel secolo dalla vita in
religione che fai sotto l'ubbidienza. Onde poi Balduino perseverò e morì da
buon religioso (Chron. Ord. Praed., ap. Aur., to.
2, c. 6).
* Esempio 60. - AURIEMMA, Affetti scambievoli, parte 2, cap. 7, Bologna, 1681, II, pag.
119-121. - Laurentius CHRISOGONUS, S.
I., Mundus Marianus, pars 2, Maria speculum mundi caelestis, Patavii
1651, Discursus 5, pag. 186, 187, n. 96: «Simili pene inconstantiae tentatione
in Ordine Praedicatorum pulsatus fuit in Gandavensi Monasterio novitius
Balduinus de Axella, ut refert Choquetius,
lib. de Vis. B.V., cap. 21. Qui
cum in saeculo parochi officio, pluribus annis, magna proximorum aedificatione,
multa bona opera patrando, largiendo pauperibus eleemosynas, curae animarum se
totum diligenter impendendo vixisset, et postmodum animum ad Praedicatorum
Ordinem applicuisset, in eoque gravibus tentationibus esset appetitus, de
Ordine deserendo cogitare coepit, ea potissimum de causa, quod sibi vitam
otiosam, respectu illius in saeculo in cura animarum transacta ducere
videretur. - Itaque, antequam ex monasterio pedem efferret, pro ea qua erga Dei
Matrem veneratione amoreque ferebatur, ad ipsius aram Rosario sacram, afectu
pio simul atque urbano, velut supremum vale dicturus sese in preces prosternit.
Precanti suavis lenisque somnus obrepsit, in quo Virgo duabus virginibus
scyphos in manibus gestantibus stipata apparuit, quorum alterum caelitum Regina
illi hauriendum obtulit, «Balduine, inquiens, satis hactenus laborasti: bibe
modo.» Quam potionem cum ille primoribus labris degustasset, et vultum
corrugasset, quaesivit Virgo quid ita horreret? Respondit Balduinus, potum insipidum faecibus permixtum
esse. Tum illa alterum scyphum capit, inquiens: «Etiam hunc degusta.» Quod ut
fecit, fassus est quaerenti Deiparae «vinum prorsus optimum, dulcissimum, et
defaecatum se bibisse.» Ad quem mox illa: «Sicut, inquit, inter has potiones
maxima est distantia, sic maior est disparitas inter vitam bonam, quam ducebas
in saeculo, et quam inchoasti modo. Nequaquam igitur abiicias animum, sed
persta: ego enim tibi praebebo auxilium.» Quibus verbis in divino
servitio corroboratus, in sua vocatione constans, maxima cum sanctitatis
opinione perstitit.»
Precedente - Successivo
Copertina | Indice: Generale - Opera | Parole: Alfabetica - Frequenza - Rovesciate - Lunghezza - Statistiche | Aiuto | Biblioteca IntraText
IntraText® (V89) © 1996-2006 EuloTech