Book Chapter:Verse

   1 Gen   1:11|                               11 et ait germinet terra herbam virentem
   2 Gen   1:26|                               26 et ait faciamus hominem ad imaginem
   3 Gen   1:28|          benedixitque illis Deus et ait crescite et multiplicamini
   4 Gen   3:10|                              10 qui ait vocem tuam audivi in paradiso
   5 Gen   3:14|                               14 et ait Dominus Deus ad serpentem
   6 Gen   3:22|                               22 et ait ecce Adam factus est quasi
   7 Gen   4:9 |                                9 et ait Dominus ad Cain ubi est
   8 Gen   8:21|        Dominus odorem suavitatis et ait ad eum nequaquam ultra maledicam
   9 Gen   9:25|                                  25 ait maledictus Chanaan servus
  10 Gen  14:19|                  19 benedixit ei et ait benedictus Abram Deo excelso
  11 Gen  15:5 |            5 eduxitque eum foras et ait illi suspice caelum et numera
  12 Gen  15:8 |                           8 at ille ait Domine Deus unde scire possum
  13 Gen  16:6 |           cui respondens Abram ecce ait ancilla tua in manu tua
  14 Gen  16:11|                 11 ac deinceps ecce ait concepisti et paries filium
  15 Gen  17:19|                               19 et ait Deus ad Abraham Sarra uxor
  16 Gen  18:23|                 23 et adpropinquans ait numquid perdes iustum cum
  17 Gen  18:27|               27 respondens Abraham ait quia semel coepi loquar
  18 Gen  18:28|          quinque universam urbem et ait non delebo si invenero ibi
  19 Gen  18:29|         inventi fuerint quid facies ait non percutiam propter quadraginta ~
  20 Gen  18:31|                       31 quia semel ait coepi loquar ad Dominum
  21 Gen  19:6 |             tergum adcludens ostium ait ~
  22 Gen  20:3 |     Abimelech per somnium noctis et ait ei en morieris propter mulierem
  23 Gen  20:4 |           vero non tetigerat eam et ait Domine num gentem ignorantem
  24 Gen  20:5 |          mihi soror mea est et ipsa ait frater meus est in simplicitate
  25 Gen  20:10|            10 rursusque expostulans ait quid vidisti ut hoc faceres ~
  26 Gen  20:15|                               15 et ait terra coram vobis est ubicumque
  27 Gen  21:7 |                         7 rursumque ait quis auditurum crederet
  28 Gen  22:2 |                                   2 ait ei tolle filium tuum unigenitum
  29 Gen  24:17|            occurritque ei servus et ait pauxillum mihi ad sorbendum
  30 Gen  24:33|            conspectu eius panis qui ait non comedam donec loquar
  31 Gen  24:40|                          40 Dominus ait in cuius conspectu ambulo
  32 Gen  24:56|                           56 nolite ait me retinere quia Dominus
  33 Gen  24:58|            ire cum homine isto quae ait vadam ~
  34 Gen  24:65|                               65 et ait ad puerum quis est ille
  35 Gen  25:22|             utero eius parvuli quae ait si sic mihi futurum erat
  36 Gen  25:23|                   23 qui respondens ait duae gentes in utero tuo
  37 Gen  25:30|                                  30 ait da mihi de coctione hac
  38 Gen  25:33|                                  33 ait Iacob iura ergo mihi iuravit
  39 Gen  26:2 |           apparuitque ei Dominus et ait ne descendas in Aegyptum
  40 Gen  26:9 |                      9 et accersito ait perspicuum est quod uxor
  41 Gen  27:13|             ad quem mater in me sit ait ista maledictio fili mi
  42 Gen  27:24|                                  24 ait tu es filius meus Esau respondit
  43 Gen  27:27|       illius flagrantiam benedicens ait ecce odor filii mei sicut
  44 Gen  27:33|          quam credi potest admirans ait quis igitur ille est qui
  45 Gen  27:34|       clamore magno et consternatus ait benedic etiam mihi pater
  46 Gen  27:35|                              35 qui ait venit germanus tuus fraudulenter
  47 Gen  27:36|       patrem numquid non reservasti ait et mihi benedictionem ~
  48 Gen  28:16|          evigilasset Iacob de somno ait vere Dominus est in loco
  49 Gen  29:5 |            quos interrogans numquid ait nostis Laban filium Nahor
  50 Gen  29:18|              18 quam diligens Iacob ait serviam tibi pro Rahel filia
  51 Gen  29:33|       concepit et peperit filium et ait quoniam audivit Dominus
  52 Gen  29:35|       concepit et peperit filium et ait modo confitebor Domino et
  53 Gen  30:1 |             esset invidit sorori et ait marito suo da mihi liberos
  54 Gen  30:8 |                           8 pro quo ait Rahel conparavit me Deus
  55 Gen  30:15|       mandragoras filii mei tuleris ait Rahel dormiat tecum hac
  56 Gen  30:18|                               18 et ait dedit Deus mercedem mihi
  57 Gen  30:20|                               20 et ait ditavit me Deus dote bona
  58 Gen  30:27|                                  27 ait ei Laban inveniam gratiam
  59 Gen  30:31|        Laban quid dabo tibi at ille ait nihil volo sed si feceris
  60 Gen  31:8 |             quando vero e contrario ait alba quaeque accipies pro
  61 Gen  31:12|                              12 qui ait leva oculos tuos et vide
  62 Gen  31:35|                                  35 ait ne irascatur dominus meus
  63 Gen  31:36|          tumensque Iacob cum iurgio ait quam ob culpam meam et ob
  64 Gen  32:2 |                 2 quos cum vidisset ait castra Dei sunt haec et
  65 Gen  32:27|                                  27 ait ergo quod nomen est tibi
  66 Gen  33:5 |       mulieres et parvulos earum et ait quid sibi volunt isti et
  67 Gen  33:9 |                     9 et ille habeo ait plurima frater mi sint tua
  68 Gen  33:12|                                  12 ait gradiamur simul eroque socius
  69 Gen  34:11|           patrem et ad fratres eius ait inveniam gratiam coram vobis
  70 Gen  35:2 |             convocata omni domo sua ait abicite deos alienos qui
  71 Gen  37:9 |      somnium quod narrans fratribus ait vidi per somnium quasi solem
  72 Gen  37:14|                      14 praesto sum ait vade et vide si cuncta prospera
  73 Gen  37:30|         vestibus pergens ad fratres ait puer non conparet et ego
  74 Gen  37:33|           quam cum agnovisset pater ait tunica filii mei est fera
  75 Gen  37:35|           consolationem recipere et ait descendam ad filium meum
  76 Gen  38:16|             16 ingrediensque ad eam ait dimitte me ut coeam tecum
  77 Gen  38:18|                                  18 ait Iudas quid vis tibi pro
  78 Gen  38:23|                                  23 ait Iudas habeat sibi certe
  79 Gen  38:26|            26 qui agnitis muneribus ait iustior me est quia non
  80 Gen  39:7 |            oculos suos in Ioseph et ait dormi mecum ~
  81 Gen  39:14|       vocavit homines domus suae et ait ad eos en introduxit virum
  82 Gen  39:17|                               17 et ait ingressus est ad me servus
  83 Gen  40:16|      prudenter somnium dissolvisset ait et ego vidi somnium quod
  84 Gen  41:9 |    reminiscens pincernarum magister ait confiteor peccatum meum ~
  85 Gen  41:15|                         15 cui ille ait vidi somnia nec est qui
  86 Gen  42:9 |    somniorum quae aliquando viderat ait exploratores estis ut videatis
  87 Gen  42:14|                          14 hoc est ait quod locutus sum exploratores
  88 Gen  42:18|           tertio eductis de carcere ait facite quod dixi et vivetis
  89 Gen  42:22|              22 e quibus unus Ruben ait numquid non dixi vobis nolite
  90 Gen  42:33|                              33 qui ait nobis sic probabo quod pacifici
  91 Gen  43:29|            fratrem suum uterinum et ait iste est frater vester parvulus
  92 Gen  43:31|            egressus continuit se et ait ponite panes ~
  93 Gen  44:15|                      15 quibus ille ait cur sic agere voluistis
  94 Gen  44:18|           propius Iudas confidenter ait oro domine mi loquatur servus
  95 Gen  45:4 |          accessissent prope ego sum ait Ioseph frater vester quem
  96 Gen  45:24|            suos et proficiscentibus ait ne irascamini in via ~
  97 Gen  45:28|                               28 et ait sufficit mihi si adhuc Ioseph
  98 Gen  46:3 |                                   3 ait illi Deus ego sum Fortissimus
  99 Gen  48:3 |                 3 et ingresso ad se ait Deus omnipotens apparuit
 100 Gen  48:4 |                                4 et ait ego te augebo et multiplicabo
 101 Gen  48:15|    benedixitque Ioseph filio suo et ait Deus in cuius conspectu
 102 Gen  48:19|                     19 qui rennuens ait scio fili mi scio et iste
 103 Gen  48:21|                               21 et ait ad Ioseph filium suum en
 104 Gen  49:1 |          autem Iacob filios suos et ait eis congregamini ut adnuntiem
 105 Exo   1:9 |                                9 et ait ad populum suum ecce populus
 106 Exo   1:18|         quibus ad se accersitis rex ait quidnam est hoc quod facere
 107 Exo   2:6 |     parvulum vagientem miserta eius ait de infantibus Hebraeorum
 108 Exo   2:9 |       locuta filia Pharaonis accipe ait puerum istum et nutri mihi
 109 Exo   2:14|           Aegyptium timuit Moses et ait quomodo palam factum est
 110 Exo   3:4 |        vocavit eum de medio rubi et ait Moses Moses qui respondit
 111 Exo   3:6 |                                6 et ait ego sum Deus patris tui
 112 Exo   3:7 |                               7 cui ait Dominus vidi adflictionem
 113 Exo   3:13|                                  13 ait Moses ad Deum ecce ego vadam
 114 Exo   3:14|            ad Mosen ego sum qui sum ait sic dices filiis Israhel
 115 Exo   4:1 |                  1 respondens Moses ait non credent mihi neque audient
 116 Exo   4:3 |                                   3 ait proice eam in terram proiecit
 117 Exo   4:7 |                           7 retrahe ait manum in sinum tuum retraxit
 118 Exo   4:10|                                  10 ait Moses obsecro Domine non
 119 Exo   4:14|             iratus Dominus in Mosen ait Aaron frater tuus Levites
 120 Exo   4:18|          videam si adhuc vivunt cui ait Iethro vade in pace ~
 121 Exo   4:25|            tetigitque pedes eius et ait sponsus sanguinum tu mihi
 122 Exo   5:4 |                                   4 ait ad eos rex Aegypti quare
 123 Exo   5:17|                              17 qui ait vacatis otio et idcirco
 124 Exo   5:22|        reversusque Moses ad Dominum ait Domine cur adflixisti populum
 125 Exo   6:30|                               30 et ait Moses coram Domino en incircumcisus
 126 Exo   8:25|            Pharao Mosen et Aaron et ait eis ite sacrificate Deo
 127 Exo   8:26|                               26 et ait Moses non potest ita fieri
 128 Exo   8:29|                               29 et ait Moses egressus a te orabo
 129 Exo   9:29|                                  29 ait Moses cum egressus fuero
 130 Exo  10:9 |                                   9 ait Moses cum parvulis nostris
 131 Exo  10:25|                                  25 ait Moses hostias quoque et
 132 Exo  11:4 |                                4 et ait haec dicit Dominus media
 133 Exo  12:31|     vocatisque Mosen et Aaron nocte ait surgite egredimini a populo
 134 Exo  13:3 |                                3 et ait Moses ad populum mementote
 135 Exo  14:13|                               13 et ait Moses ad populum nolite
 136 Exo  14:26|                               26 et ait Dominus ad Mosen extende
 137 Exo  16:8 |                                8 et ait Moses dabit Dominus vobis
 138 Exo  16:15|   ignorabant enim quid esset quibus ait Moses iste est panis quem
 139 Exo  16:23|                              23 qui ait eis hoc est quod locutus
 140 Exo  17:1 |           qui iurgatus contra Mosen ait da nobis aquam ut bibamus
 141 Exo  17:4 |                                   5 ait Dominus ad Mosen antecede
 142 Exo  18:4 |        alter vero Eliezer Deus enim ait patris mei adiutor meus
 143 Exo  18:10|                               10 et ait benedictus Dominus qui liberavit
 144 Exo  18:14|      scilicet quae agebat in populo ait quid est hoc quod facis
 145 Exo  19:3 |             eum Dominus de monte et ait haec dices domui Iacob et
 146 Exo  19:9 |                                   9 ait ei Dominus iam nunc veniam
 147 Exo  19:15|                                  15 ait ad eos estote parati in
 148 Exo  19:24|                              24 cui ait Dominus vade descende ascendesque
 149 Exo  20:20|                               20 et ait Moses ad populum nolite
 150 Exo  24:8 |             respersit in populum et ait hic est sanguis foederis
 151 Exo  24:14|                       14 senioribus ait expectate hic donec revertamur
 152 Exo  32:1 |          congregatus adversus Aaron ait surge fac nobis deos qui
 153 Exo  32:9 |                         9 rursumque ait Dominus ad Mosen cerno quod
 154 Exo  32:26|            stans in porta castrorum ait si quis est Domini iungatur
 155 Exo  32:27|                           27 quibus ait haec dicit Dominus Deus
 156 Exo  32:29|                               29 et ait Moses consecrastis manus
 157 Exo  32:31|           31 reversusque ad Dominum ait obsecro peccavit populus
 158 Exo  33:15|                               15 et ait Moses si non tu ipse praecedes
 159 Exo  33:18|                              18 qui ait ostende mihi gloriam tuam ~
 160 Exo  33:20|                        20 rursumque ait non poteris videre faciem
 161 Exo  34:1 |              1 ac deinceps praecide ait tibi duas tabulas lapideas
 162 Exo  34:6 |             quo transeunte coram eo ait Dominator Domine Deus misericors
 163 Exo  34:9 |                                   9 ait si inveni gratiam in conspectu
 164 Exo  35:4 |                                4 et ait Moses ad omnem catervam
 165 Lev   8:5 |                                   5 ait iste est sermo quem iussit
 166 Lev   9:6 |                                   6 ait Moses iste est sermo quem
 167 Lev  10:4 |          filios Ozihel patrui Aaron ait ad eos ite et colligite
 168 Lev  10:16|        filios Aaron qui remanserant ait ~
 169 Num   3:40|                               40 et ait Dominus ad Mosen numera
 170 Num   7:4 |                                   4 ait autem Dominus ad Mosen ~
 171 Num  11:4 |           pariter filiis Israhel et ait quis dabit nobis ad vescendum
 172 Num  11:11|                               11 et ait ad Dominum cur adflixisti
 173 Num  11:21|                               21 et ait Moses sescenta milia peditum
 174 Num  11:28|          Mosi et electus e pluribus ait domine mi Moses prohibe
 175 Num  12:11|                                  11 ait ad Mosen obsecro domine
 176 Num  13:31|          qui oriebatur contra Mosen ait ascendamus et possideamus
 177 Num  14:13|                               13 et ait Moses ad Dominum ut audiant
 178 Num  14:28|            28 dic ergo eis vivo ego ait Dominus sicut locuti estis
 179 Num  16:15|            15 iratusque Moses valde ait ad Dominum ne respicias
 180 Num  16:20|           Dominus ad Mosen et Aaron ait ~
 181 Num  16:23|                               23 et ait Dominus ad Mosen ~
 182 Num  16:28|                               28 et ait Moses in hoc scietis quod
 183 Num  21:2 |             voto se Domino obligans ait si tradideris populum istum
 184 Num  21:5 |     locutusque contra Deum et Mosen ait cur eduxisti nos de Aegypto
 185 Num  22:8 |           apud Balaam venit Deus et ait ad eum ~
 186 Num  22:20|             Deus ad Balaam nocte et ait ei si vocare te venerunt
 187 Num  22:30|         umquam fecerim tibi at ille ait numquam ~
 188 Num  22:35|                                  35 ait angelus vade cum istis et
 189 Num  23:5 |        posuit verbum in ore eius et ait revertere ad Balac et haec
 190 Num  23:16|     posuissetque verbum in ore eius ait revertere ad Balac et haec
 191 Num  23:18|          ille adsumpta parabola sua ait sta Balac et ausculta audi
 192 Num  23:26|                    26 et ille nonne ait dixi tibi quod quicquid
 193 Num  23:27|                               27 et ait Balac ad eum veni et ducam
 194 Num  24:3 |                 3 adsumpta parabola ait dixit Balaam filius Beor
 195 Num  24:10|            Balaam conplosis manibus ait ad maledicendum inimicis
 196 Num  24:15|       sumpta igitur parabola rursum ait dixit Balaam filius Beor
 197 Num  24:20|          Amalech adsumens parabolam ait principium gentium Amalech
 198 Num  24:21|         Cineum et adsumpta parabola ait robustum est quidem habitaculum
 199 Num  25:4 |                                   4 ait ad Mosen tolle cunctos principes
 200 Num  31:15|                                  15 ait cur feminas reservastis ~
 201 Num  32:20|                     20 quibus Moses ait si facitis quod promittitis
 202 Deu   1:34|         vestrorum iratus iuravit et ait ~
 203 Deu   1:42|                                  42 ait mihi Dominus dic ad eos
 204 Deu   5:5 |            ascendistis in montem et ait ~
 205 Deu   5:28|           quod cum audisset Dominus ait ad me audivi vocem verborum
 206 Deu   9:13|                        13 rursumque ait Dominus ad me cerno quod
 207 Deu  18:17|                               17 et ait Dominus mihi bene omnia
 208 Deu  31:14|                               14 et ait Dominus ad Mosen ecce prope
 209 Deu  31:23|     praecepitque Iosue filio Nun et ait confortare et esto robustus
 210 Deu  32:20|                               20 et ait abscondam faciem meam ab
 211 Deu  33:2 |                                2 et ait Dominus de Sina venit et
 212 Deu  33:8 |                       8 Levi quoque ait perfectio tua et doctrina
 213 Deu  33:12|                      12 et Beniamin ait amantissimus Domini habitabit
 214 Deu  33:13|                    13 Ioseph quoque ait de benedictione Domini terra
 215 Deu  33:18|                       18 et Zabulon ait laetare Zabulon in exitu
 216 Deu  33:20|                           20 et Gad ait benedictus in latitudine
 217 Deu  33:22|                       22 Dan quoque ait Dan catulus leonis fluet
 218 Deu  33:24|                      24 Aser quoque ait benedictus in filiis Aser
 219 Ios   1:12|             dimidiae tribui Manasse ait ~
 220 Ios   2:4 |           mulier viros abscondit et ait fateor venerunt ad me sed
 221 Ios   2:8 |           mulier ascendit ad eos et ait ~
 222 Ios   3:6 |                                6 et ait ad sacerdotes tollite arcam
 223 Ios   4:5 |                                5 et ait ad eos ite ante arcam Domini
 224 Ios   5:2 |                        2 eo tempore ait Dominus ad Iosue fac tibi
 225 Ios   5:13|       gladium perrexitque ad eum et ait noster es an adversariorum ~
 226 Ios   5:15|         pronus in terram et adorans ait quid dominus meus loquitur
 227 Ios   6:7 |                 7 ad populum quoque ait vadite et circuite civitatem
 228 Ios   7:19|                               19 et ait ad Achan fili mi da gloriam
 229 Ios   9:8 |           sumus quibus Iosue quinam ait estis et unde venistis ~
 230 Ios  10:18|             qui praecepit sociis et ait volvite saxa ingentia ad
 231 Ios  10:24|      vocavit omnes viros Israhel et ait ad principes exercitus qui
 232 Ios  10:25|                           25 rursum ait ad eos nolite timere nec
 233 Ios  17:15|                    15 ad quos Iosue ait si populus multus es ascende
 234 Ios  18:3 |                     3 ad quos Iosue ait usquequo marcetis ignavia
 235 Ios  24:16|             responditque populus et ait absit a nobis ut relinquamus
 236 Ios  24:23|                        23 nunc ergo ait auferte deos alienos de
 237 Iud   1:3 |                                3 et ait Iudas Symeoni fratri suo
 238 Iud   2:1 |         Galgal ad locum Flentium et ait eduxi vos de Aegypto et
 239 Iud   2:20|          furor Domini in Israhel et ait quia irritum fecit gens
 240 Iud   6:12|                   12 apparuit ei et ait Dominus tecum virorum fortissime ~
 241 Iud   6:14|       respexitque ad eum Dominus et ait vade in hac fortitudine
 242 Iud   6:15|                   15 qui respondens ait obsecro Domine mi in quo
 243 Iud   6:22|           quod esset angelus Domini ait heu mihi Domine Deus quia
 244 Iud   7:7 |                                7 et ait Dominus ad Gedeon in trecentis
 245 Iud   7:15|          reversus ad castra Israhel ait surgite tradidit enim Dominus
 246 Iud   8:7 |                       7 quibus ille ait cum ergo tradiderit Dominus
 247 Iud   8:19|                      19 quibus ille ait fratres mei fuerunt filii
 248 Iud   8:23|                      23 quibus ille ait non dominabor vestri nec
 249 Iud   9:37|                   37 rursumque Gaal ait ecce populus de umbilico
 250 Iud   9:54|      vocavit cito armigerum suum et ait ad eum evagina gladium tuum
 251 Iud  11:35|            scidit vestimenta sua et ait heu filia mi decepisti me
 252 Iud  13:7 |         oravit itaque Manue Deum et ait obsecro Domine ut vir Dei
 253 Iud  14:18|           et quid leone fortius qui ait ad eos si non arassetis
 254 Iud  15:7 |                            7 quibus ait Samson licet haec feceritis
 255 Iud  15:11|         facere voluisti quibus ille ait sicut fecerunt mihi feci
 256 Iud  15:16|                               16 et ait in maxilla asini in mandibula
 257 Iud  15:18|        valde clamavit ad Dominum et ait tu dedisti in manu servi
 258 Iud  16:28|             at ille invocato Domino ait Domine Deus memento mei
 259 Iud  16:30|                                  30 ait moriatur anima mea cum Philisthim
 260 Iud  19:5 |         voluit quem tenuit socer et ait ad eum gusta prius pauxillum
 261 Iud  19:23|     egressusque est ad eos senex et ait nolite fratres nolite facere
 262 Iud  20:28|         nostros an quiescere quibus ait Dominus ascendite cras enim
 263 Rut   1:19|                           20 quibus ait ne vocetis me Noemi id est
 264 Rut   2:8 |                                8 et ait Booz ad Ruth audi filia
 265 Rut   2:13|                             13 quae ait inveni gratiam ante oculos
 266 Rut   2:20|        mortuis rursumque propinquus ait noster est homo ~
 267 Rut   3:9 |                                9 et ait illi quae es illaque respondit
 268 Rut   3:17|                               17 et ait ecce sex modios hordei dedit
 269 Rut   3:17|         modios hordei dedit mihi et ait nolo vacuam te reverti ad
 270 1Sa   1:17|                        17 tunc Heli ait ei vade in pace et Deus
 271 1Sa   1:23|                               23 et ait ei Helcana vir suus fac
 272 1Sa   1:26|                               26 et ait obsecro mi domine vivit
 273 1Sa   1:28|           Dominum et oravit Anna et ait ~~~~~~~
 274 1Sa   2:27|            autem vir Dei ad Heli et ait ad eum haec dicit Dominus
 275 1Sa   2:30|                        30 propterea ait Dominus Deus Israhel loquens
 276 1Sa   3:4 |      Dominus Samuhel qui respondens ait ecce ego ~
 277 1Sa   3:9 |                                9 et ait ecce ego quia vocasti me
 278 1Sa   3:9 |           Dominus vocaret puerum et ait ad Samuhel vade et dormi
 279 1Sa   3:10|          secundo Samuhel Samuhel et ait Samuhel loquere quia audit
 280 1Sa   3:16|      Samuhel fili mi qui respondens ait praesto sum ~
 281 1Sa   4:16|            acie fugi hodie cui ille ait quid actum est fili mi ~
 282 1Sa   4:22|                               22 et ait translata est gloria ab
 283 1Sa   7:3 |                                   3 ait autem Samuhel ad universam
 284 1Sa   8:11|                               11 et ait hoc erit ius regis qui imperaturus
 285 1Sa   8:22|        constitue super eos regem et ait Samuhel ad viros Israhel
 286 1Sa   9:6 |                               6 qui ait ei ecce est vir Dei in civitate
 287 1Sa   9:8 |             puer respondit Sauli et ait ecce inventa est in manu
 288 1Sa   9:17|   aspexisset Samuhel Saulem Dominus ait ei ecce vir quem dixeram
 289 1Sa   9:18|        Samuhelem in medio portae et ait indica oro mihi ubi est
 290 1Sa   9:21|            21 respondens autem Saul ait numquid non filius Iemini
 291 1Sa  10:1 |             eius et deosculatus eum ait ecce unxit te Dominus super
 292 1Sa  10:16|                               16 et ait Saul ad patruum suum indicavit
 293 1Sa  10:18|                               18 et ait ad filios Israhel haec dicit
 294 1Sa  10:24|                               24 et ait Samuhel ad omnem populum
 295 1Sa  10:24|         clamavit cunctus populus et ait vivat rex ~
 296 1Sa  11:5 |            sequens boves de agro et ait quid habet populus quod
 297 1Sa  11:12|                               12 et ait populus ad Samuhel quis
 298 1Sa  11:13|                               13 et ait Saul non occidetur quisquam
 299 1Sa  12:6 |                                6 et ait Samuhel ad populum Dominus
 300 1Sa  13:9 |                                   9 ait ergo Saul adferte mihi holocaustum
 301 1Sa  14:8 |                                8 et ait Ionathan ecce nos transimus
 302 1Sa  14:12|             ostendimus vobis rem et ait Ionathan ad armigerum suum
 303 1Sa  14:17|                               17 et ait Saul populo qui erat cum
 304 1Sa  14:18|                               18 et ait Saul ad Ahiam adplica arcam
 305 1Sa  14:19|     paulatim et clarius reboabat et ait Saul ad sacerdotem contrahe
 306 1Sa  14:28|        respondensque unus de populo ait iureiurando constrinxit
 307 1Sa  14:33|           comedens cum sanguine qui ait praevaricati estis volvite
 308 1Sa  14:36|       videtur in oculis tuis fac et ait sacerdos accedamus huc ad
 309 1Sa  14:40|                               40 et ait ad universum Israhel separamini
 310 1Sa  14:42|                               42 et ait Saul mittite sortem inter
 311 1Sa  14:43|            indicavit ei Ionathan et ait gustans gustavi in summitate
 312 1Sa  14:44|                               44 et ait Saul haec faciat mihi Deus
 313 1Sa  15:15|                               15 et ait Saul de Amalech adduxerunt
 314 1Sa  15:17|                               17 et ait Samuhel nonne cum parvulus
 315 1Sa  15:18|          misit te Dominus in via et ait vade et interfice peccatores
 316 1Sa  15:20|                               20 et ait Saul ad Samuhelem immo audivi
 317 1Sa  15:22|                               22 et ait Samuhel numquid vult Dominus
 318 1Sa  15:26|                               26 et ait Samuhel ad Saul non revertar
 319 1Sa  15:28|                               28 et ait ad eum Samuhel scidit Dominus
 320 1Sa  15:30|                          30 at ille ait peccavi sed nunc honora
 321 1Sa  15:33|                               33 et ait Samuhel sicut fecit absque
 322 1Sa  16:2 |                                2 et ait Samuhel quomodo vadam audiet
 323 1Sa  16:2 |           Saul et interficiet me et ait Dominus vitulum de armento
 324 1Sa  16:5 |                                5 et ait pacificus ad immolandum
 325 1Sa  16:6 |     ingressi essent vidit Heliab et ait num coram Domino est christus
 326 1Sa  16:9 |             autem Isai Samma de quo ait etiam hunc non elegit Dominus ~
 327 1Sa  16:10|        filios suos coram Samuhel et ait Samuhel ad Isai non elegit
 328 1Sa  16:11|          parvulus et pascit oves et ait Samuhel ad Isai mitte et
 329 1Sa  16:12|          aspectu decoraque facie et ait Dominus surge ungue eum
 330 1Sa  16:17|                               17 et ait Saul ad servos suos providete
 331 1Sa  16:18|           respondens unus de pueris ait ecce vidi filium Isai Bethleemitem
 332 1Sa  17:26|                               26 et ait David ad viros qui stabant
 333 1Sa  17:28|          iratus est contra David et ait quare venisti et quare dereliquisti
 334 1Sa  17:33|                               33 et ait Saul ad David non vales
 335 1Sa  17:37|                               37 et ait David Dominus qui eruit
 336 1Sa  17:55|      egredientem contra Philistheum ait ad Abner principem militiae
 337 1Sa  17:56|                               56 et ait rex interroga tu cuius filius
 338 1Sa  17:58|                               58 et ait ad eum Saul de qua progenie
 339 1Sa  18:18|                                  18 ait autem David ad Saul quis
 340 1Sa  18:23|           David omnia verba haec et ait David num parum vobis videtur
 341 1Sa  20:3 |        iuravit rursum David et ille ait scit profecto pater tuus
 342 1Sa  20:4 |                                4 et ait Ionathan ad David quodcumque
 343 1Sa  20:9 |                                9 et ait Ionathan absit hoc a te
 344 1Sa  20:11|                               11 et ait Ionathan ad David veni egrediamur
 345 1Sa  20:12|                                  12 ait Ionathan ad David Domine
 346 1Sa  20:29|                               29 et ait dimitte me quoniam sacrificium
 347 1Sa  20:32|            Ionathan Sauli patri suo ait quare moritur quid fecit ~
 348 1Sa  20:36|                               36 et ait ad puerum suum vade et adfer
 349 1Sa  20:37|       Ionathan post tergum pueri et ait ecce ibi est sagitta porro
 350 1Sa  21:2 |                                2 et ait David ad Ahimelech sacerdotem
 351 1Sa  21:4 |           respondens sacerdos David ait ei non habeo panes laicos
 352 1Sa  21:9 |          est alius hic absque eo et ait David non est huic alter
 353 1Sa  21:14|                               14 et ait Achis ad servos suos vidistis
 354 1Sa  22:7 |                                   7 ait ad servos suos qui adsistebant
 355 1Sa  22:12|                               12 et ait Saul audi fili Achitob qui
 356 1Sa  22:14|        respondensque Ahimelech regi ait et quis in omnibus servis
 357 1Sa  22:17|                               17 et ait rex emissariis qui circumstabant
 358 1Sa  22:18|                               18 et ait rex Doec convertere tu et
 359 1Sa  22:22|                               22 et ait David ad Abiathar sciebam
 360 1Sa  23:2 |      percutiam Philistheos istos et ait Dominus ad David vade et
 361 1Sa  23:4 |           Dominum qui respondens ei ait surge et vade in Ceila ego
 362 1Sa  23:7 |          venisset David in Ceila et ait Saul tradidit eum Deus in
 363 1Sa  23:10|                               10 et ait David Domine Deus Israhel
 364 1Sa  23:11|         Israhel indica servo tuo et ait Dominus descendet ~
 365 1Sa  25:10|            autem Nabal pueris David ait quis est David et quis est
 366 1Sa  25:13|                       13 tunc David ait viris suis accingatur unusquisque
 367 1Sa  25:21|                               21 et ait David vere frustra servavi
 368 1Sa  25:32|                               32 et ait David ad Abigail benedictus
 369 1Sa  25:39|        audisset David mortuum Nabal ait benedictus Dominus qui iudicavit
 370 1Sa  25:41|         adoravit prona in terram et ait ecce famula tua sit in ancillam
 371 1Sa  26:6 |                                   6 ait David ad Ahimelech Cettheum
 372 1Sa  26:14|           Abner et respondens Abner ait quis es tu qui clamas et
 373 1Sa  26:15|                               15 et ait David ad Abner numquid non
 374 1Sa  26:18|                               18 et ait quam ob causam dominus meus
 375 1Sa  26:21|                               21 et ait Saul peccavi revertere fili
 376 1Sa  26:22|              22 et respondens David ait ecce hasta regis transeat
 377 1Sa  26:25|                                  25 ait ergo Saul ad David benedictus
 378 1Sa  27:1 |                                1 et ait David in corde suo aliquando
 379 1Sa  28:2 |         facturus est servus tuus et ait Achis ad David et ego custodem
 380 1Sa  28:8 |    veneruntque ad mulierem nocte et ait divina mihi in pythone et
 381 1Sa  28:9 |                                9 et ait mulier ad eum ecce tu nosti
 382 1Sa  28:11|             quem suscitabo tibi qui ait Samuhelem suscita mihi ~
 383 1Sa  28:13|         noli timere quid vidisti et ait mulier ad Saul deos vidi
 384 1Sa  28:14|          qualis est forma eius quae ait vir senex ascendit et ipse
 385 1Sa  28:15|     inquietasti me ut suscitarer et ait Saul coartor nimis siquidem
 386 1Sa  28:16|                               16 et ait Samuhel quid interrogas
 387 1Sa  28:21|            itaque mulier ad Saul et ait conturbatus enim erat valde
 388 1Sa  28:23|                   23 qui rennuit et ait non comedam coegerunt autem
 389 1Sa  29:3 |         sibi volunt Hebraei isti et ait Achis ad principes Philisthim
 390 1Sa  29:6 |         vocavit ergo Achis David et ait ei vivit Dominus quia rectus
 391 1Sa  30:7 |                                7 et ait ad Abiathar sacerdotem filium
 392 1Sa  30:13|             vel unde quo pergis qui ait ei puer aegyptius ego sum
 393 1Sa  30:15|          ducere ad istum cuneum qui ait iura mihi per Deum quod
 394 2Sa   1:3 |            eum David unde venis qui ait ad eum de castris Israhel
 395 2Sa   1:4 |          factum est indica mihi qui ait fugit populus e proelio
 396 2Sa   1:6 |                                   6 ait adulescens qui narrabat
 397 2Sa   1:14|                               14 et ait ad eum David quare non timuisti
 398 2Sa   1:15|      vocansque David unum de pueris ait accedens inrue in eum qui
 399 2Sa   1:16|                               16 et ait ad eum David sanguis tuus
 400 2Sa   2:1 |         unam de civitatibus Iuda et ait Dominus ad eum ascende dixitque
 401 2Sa   2:20|           Abner post tergum suum et ait tune es Asahel qui respondit
 402 2Sa   2:26|         exclamavit Abner ad Ioab et ait num usque ad internicionem
 403 2Sa   2:27|                               27 et ait Ioab vivit Dominus si locutus
 404 2Sa   3:8 |             propter verba Hisboseth ait numquid caput canis ego
 405 2Sa   3:13|                              13 qui ait optime ego faciam tecum
 406 2Sa   3:24|      ingressus est Ioab ad regem et ait quid fecisti ecce venit
 407 2Sa   3:28|       audisset David rem iam gestam ait mundus ego sum et regnum
 408 2Sa   3:33|            33 plangensque rex Abner ait nequaquam ut mori solent
 409 2Sa   6:20|        filia Saul in occursum David ait quam gloriosus fuit hodie
 410 2Sa   9:3 |                                3 et ait rex num superest aliquis
 411 2Sa   9:4 |           est et Siba ad regem ecce ait in domo est Machir filii
 412 2Sa   9:7 |                                7 et ait ei David ne timeas quia
 413 2Sa  10:11|                               11 et ait Ioab si praevaluerint adversum
 414 2Sa  11:5 |       mittensque nuntiavit David et ait concepi ~
 415 2Sa  11:10|         ivit Urias ad domum suam et ait David ad Uriam numquid non
 416 2Sa  11:11|                               11 et ait Urias ad David arca et Israhel
 417 2Sa  11:12|                                  12 ait ergo David ad Uriam mane
 418 2Sa  12:22|                              22 qui ait propter infantem dum adhuc
 419 2Sa  13:6 |      venisset rex ad visitandum eum ait Amnon ad regem veniat obsecro
 420 2Sa  13:11|            cibum adprehendit eam et ait veni cuba mecum soror mea ~
 421 2Sa  13:24|             24 venitque ad regem et ait ad eum ecce tondentur oves
 422 2Sa  13:26|                               26 et ait Absalom si non vis venire
 423 2Sa  14:5 |                                5 et ait ad eam rex quid causae habes
 424 2Sa  14:8 |                                8 et ait rex ad mulierem vade in
 425 2Sa  14:10|                               10 et ait rex qui contradixerit tibi
 426 2Sa  14:11|                             11 quae ait recordetur rex Domini Dei
 427 2Sa  14:11|        interficient filium meum qui ait vivit Dominus quia non cadet
 428 2Sa  14:12|        dominum meum regem verbum et ait loquere ~
 429 2Sa  14:19|                               19 et ait rex numquid manus Ioab tecum
 430 2Sa  14:19|           istis respondit mulier et ait per salutem animae tuae
 431 2Sa  14:21|                               21 et ait rex ad Ioab ecce placatus
 432 2Sa  15:14|                               14 et ait David servis suis qui erant
 433 2Sa  15:22|                               22 et ait David Ethai veni et transi
 434 2Sa  16:3 |                                3 et ait rex ubi est filius domini
 435 2Sa  16:4 |                                4 et ait rex Sibae tua sint omnia
 436 2Sa  16:10|                               10 et ait rex quid mihi et vobis filii
 437 2Sa  16:11|                               11 et ait rex Abisai et universis
 438 2Sa  16:21|                               21 et ait Ahitofel ad Absalom ingredere
 439 2Sa  17:5 |                                   5 ait autem Absalom vocate et
 440 2Sa  17:6 |           venisset Husai ad Absalom ait Absalom ad eum huiuscemodi
 441 2Sa  17:15|                               15 et ait Husai Sadoc et Abiathar
 442 2Sa  18:4 |                       4 ad quos rex ait quod vobis rectum videtur
 443 2Sa  18:11|                               11 et ait Ioab viro qui nuntiaverat
 444 2Sa  18:14|                               14 et ait Ioab non sicut tu vis sed
 445 2Sa  18:19|         Achimaas autem filius Sadoc ait curram et nuntiabo regi
 446 2Sa  18:21|                               21 et ait Ioab Chusi vade et nuntia
 447 2Sa  18:23|           quid enim si cucurrero et ait ei curre currens ergo Achimaas
 448 2Sa  18:26|            et vociferans in culmine ait apparet mihi homo currens
 449 2Sa  18:27|         speculator autem contemplor ait cursum prioris quasi cursum
 450 2Sa  18:27|             Achimaas filii Sadoc et ait rex vir bonus est et nuntium
 451 2Sa  18:28|           coram eo pronus in terram ait benedictus Dominus Deus
 452 2Sa  18:29|                               29 et ait rex estne pax puero Absalom
 453 2Sa  18:30|               30 ad quem rex transi ait et sta hic cumque ille transisset
 454 2Sa  18:31|           apparuit Chusi et veniens ait bonum adporto nuntium domine
 455 2Sa  19:22|                               22 et ait David quid mihi et vobis
 456 2Sa  19:23|                               23 et ait rex Semei non morieris iuravitque
 457 2Sa  19:26|                   26 qui respondens ait domine mi rex servus meus
 458 2Sa  19:29|                                  29 ait ergo ei rex quid ultra loqueris
 459 2Sa  19:34|                               34 et ait Berzellai ad regem quot
 460 2Sa  19:43|            Israhel ad viros Iuda et ait decem partibus maior ego
 461 2Sa  20:1 |       iemineus et cecinit bucina et ait non est nobis pars in David
 462 2Sa  20:6 |                                   6 ait autem David ad Abisai nunc
 463 2Sa  20:17|          qui cum accessisset ad eam ait illi tu es Ioab et ille
 464 2Sa  20:20|               20 respondensque Ioab ait absit absit hoc a me non
 465 2Sa  20:21|             recedemus a civitate et ait mulier ad Ioab ecce caput
 466 2Sa  21:4 |             homo de Israhel ad quos ait quid ergo vultis ut faciam
 467 2Sa  21:6 |            quondam electi Domini et ait rex ego dabo ~
 468 2Sa  22:2 |                                2 et ait Dominus petra mea et robur
 469 2Sa  23:15|         desideravit igitur David et ait si quis mihi daret potum
 470 2Sa  24:16|        Dominus super adflictione et ait angelo percutienti populum
 471 2Sa  24:21|             prono vultu in terra et ait quid causae est ut veniat
 472 2Sa  24:21|            ad servum suum cui David ait ut emam a te aream et aedificem
 473 2Sa  24:22|                               22 et ait Areuna ad David accipiat
 474 2Sa  24:24|               24 cui respondens rex ait nequaquam ut vis sed emam
 475 1Re   1:17|                  17 quae respondens ait domine mi tu iurasti per
 476 1Re   1:29|                   29 iuravit rex et ait vivit Dominus qui eruit
 477 1Re   1:41|           et Ioab audita voce tubae ait quid sibi vult clamor civitatis
 478 1Re   2:14|            sermo mihi est ad te cui ait loquere et ille ~
 479 1Re   2:17|                          17 et ille ait precor ut dicas Salomoni
 480 1Re   2:18|                               18 et ait Bethsabee bene ego loquar
 481 1Re   2:21|                             21 quae ait detur Abisag Sunamitis Adoniae
 482 1Re   2:30|         haec dicit rex egredere qui ait non egrediar sed hic moriar
 483 1Re   3:6 |                                6 et ait Salomon tu fecisti cum servo
 484 1Re   3:17|                       17 quarum una ait obsecro mi domine ego et
 485 1Re   3:23|                         23 tunc rex ait haec dicit filius meus vivit
 486 1Re   3:27|                   27 respondens rex ait date huic infantem vivum
 487 1Re   5:7 |     Salomonis laetatus est valde et ait benedictus Dominus hodie
 488 1Re   8:12|                             12 tunc ait Salomon Dominus dixit ut
 489 1Re   8:15|                               15 et ait benedictus Dominus Deus
 490 1Re   8:18|                               18 et ait Dominus ad David patrem
 491 1Re   8:23|                               23 et ait Domine Deus Israhel non
 492 1Re   9:13|                               13 et ait haecine sunt civitates quas
 493 1Re  11:31|                               31 et ait ad Hieroboam tolle tibi
 494 1Re  12:5 |                               5 qui ait eis ite usque ad tertium
 495 1Re  12:6 |         patre eius dum adviveret et ait quod mihi datis consilium
 496 1Re  13:2 |         altare in sermone Domini et ait altare altare haec dicit
 497 1Re  13:6 |                                6 et ait rex ad virum Dei deprecare
 498 1Re  13:13|                               13 et ait filiis suis sternite mihi
 499 1Re  13:14|      sedentem subtus terebinthum et ait illi tune es vir Dei qui
 500 1Re  13:16|                              16 qui ait non possum reverti neque