1 et vidi et ecce agnus stabat supra montem
Sion et cum illo centum quadraginta quattuor milia habentes nomen eius et nomen
Patris eius scriptum in frontibus suis
2 et audivi vocem de caelo tamquam vocem
aquarum multarum et tamquam vocem tonitrui magni et vocem quam audivi sicut
citharoedorum citharizantium in citharis suis
3 et cantabant quasi canticum novum ante sedem et
ante quattuor animalia et seniores et nemo poterat discere canticum nisi illa
centum quadraginta quattuor milia qui empti sunt de terra
4 hii sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati
virgines enim sunt hii qui sequuntur agnum quocumque abierit hii empti sunt ex
hominibus primitiae Deo et agno
5 et in ore ipsorum non est inventum mendacium sine
macula sunt
6 et vidi alterum angelum volantem per medium caelum
habentem evangelium aeternum ut evangelizaret sedentibus super terram et super
omnem gentem et tribum et linguam et populum
7 dicens magna voce timete Deum et date illi honorem
quia venit hora iudicii eius et adorate eum qui fecit caelum et terram et mare
et fontes aquarum
8 et alius angelus secutus est dicens cecidit
cecidit Babylon illa magna quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes
gentes
9 et alius angelus tertius secutus est
illos dicens voce magna si quis adoraverit bestiam et imaginem eius et
acceperit caracterem in fronte sua aut in manu sua
10 et hic bibet de vino irae Dei qui mixtus
est mero in calice irae ipsius et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum
sanctorum et ante conspectum agni
11 et fumus tormentorum eorum in saecula
saeculorum ascendit nec habent requiem die ac nocte qui adoraverunt bestiam et
imaginem eius et si quis acceperit caracterem nominis eius
12 hic patientia sanctorum est qui
custodiunt mandata Dei et fidem Iesu
13 et audivi vocem de caelo dicentem scribe
beati mortui qui in Domino moriuntur amodo iam dicit Spiritus ut requiescant a
laboribus suis opera enim illorum sequuntur illos
14 et vidi et ecce nubem candidam et supra
nubem sedentem similem Filio hominis habentem in capite suo coronam auream et
in manu sua falcem acutam
15 et alter angelus exivit de templo clamans
voce magna ad sedentem super nubem mitte falcem tuam et mete quia venit hora ut
metatur quoniam aruit messis terrae
16 et misit qui sedebat supra nubem falcem
suam in terram et messa est terra
17 et alius angelus exivit de templo quod
est in caelo habens et ipse falcem acutam
18 et alius angelus de altari qui habet
potestatem supra ignem et clamavit voce magna qui habebat falcem acutam dicens
mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae quoniam maturae sunt
uvae eius
19 et misit angelus falcem suam in terram et
vindemiavit vineam terrae et misit in lacum irae Dei magnum
20 et calcatus est lacus extra civitatem et exivit
sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sescenta
|