|
5.
1 nuntiatumque est Holoferni principi militiae Assyriorum
quod
filii Israhel praepararent se ad resistendum ac montium itinera
conclusissent
2 et furore
nimio exarsit iracundia magna vocavitque omnes
principes Moab et duces
Ammon
3 et dixit eis
dicite mihi quid sit populus iste qui montana
obsidet aut quae et quales
et quantae sint civitates eorum quae
etiam sit virtus eorum aut
quae sit multitudo eorum vel quis
rex militiae illorum
4 quare prae omnibus qui habitant in oriente isti
contempserunt et non
exierunt in obviam nobis ut susciperent
nos cum pace
5 tunc Achior
dux omnium filiorum Ammon respondens ait si
digneris audire domine meus
dicam veritatem in conspectu tuo de
populo isto qui in montanis
habitat et non egredietur verbum
falsum ex ore meo
6 populus iste ex
progenie Chaldeorum est
7 hic primum in
Mesopotamiam habitavit quoniam noluerunt sequi
deos patrum suorum qui
erant in terra Chaldeorum
8 deserentes itaque caerimonias patrum suorum quae in
multitudine deorum erant
9 unum Deum
caeli coluerunt qui et praecepit eis ut exirent
inde et habitarent in
Charam cumque cooperuisset omnem terram
fames descenderunt
in Aegyptum illicque per quadringentos annos
sic multiplicati sunt ut dinumerari eorum non possit exercitus
10 cumque gravaret eos rex Aegypti atque in
aedificationibus
urbium suarum in luto et latere subiugasset eos clamaverunt ad
Deum suum et percussit totam terram Aegypti plagis variis
11 cumque eiecissent eos a se Aegyptii et cessasset plaga
ab
eis et iterum eos vellent capere et ad suum servitium revocare
12 fugientibus his Deus caeli mare aperuit ita ut hinc inde
aquae quasi murus solidarentur et isti pede sicco fundum maris
perambulando transirent
13 in quo loco dum innumerabilis exercitus Aegyptiorum eos
persequeretur ita aquis
coopertus est ut non remaneret vel unus
qui factum posteris
nuntiaret
14 egressis etiam mare Rubrum deserta Sina montis occurrerunt
in quibus numquam homo habitare potuit vel filius hominis
requievit
15 illic fontes amari obdulcati sunt eis ad bibendum et per
annos quadraginta annonam de caelo consecuti sunt
16 ubicumque
ingressi sunt sine arcu et sagitta et absque
scuta et gladio Deus eorum
pro eis pugnavit et vicit
17 et non fuit qui insultaret populo isti nisi quando
recessit
a cultura Domini Dei sui
18
quotienscumque autem praeter ipsum Deum suum alterum
coluerunt dati sunt in
praedam et in gladium et in obprobrium
19 quotienscumque autem paenituerunt se recessisse a
cultura
Dei sui dedit eis Deus caeli virtutem resistendi
20 denique Chananeum regem et Iebuseum et Ferezeum et
Hettheum
et Eveum et Amorreum et omnes potentes in Esebon prostraverunt
et terras eorum et
civitates eorum ipsi possederunt
21 et usque dum
non peccarent in conspectu Dei sui erant cum
illis bona Deus enim
illorum odit iniquitatem
22 nam et ante
hos annos cum recessissent a via quam dederat
illis Deus ut ambularent in
eam exterminati sunt proeliis
multis nationibus et
plurimi eorum captivi abducti sunt in
terram non suam
23 nuper autem reversi ad Deum suum ex dispersione qua
dispersi fuerant adunati sunt et ascenderunt montana haec omnia
et iterum possident Hierusalem ubi sunt sancta eorum
24 nunc ergo meus domine perquire si est aliqua iniquitas
eorum in conspectu Dei eorum ascendamus ad illos quoniam
tradens tradet illos Deus
eorum tibi et subiugati erunt sub
iugo potentiae tuae
25 si autem non est offensio populi huius coram Deo suo non
poterimus resistere illis
quoniam Deus eorum defendet illos et
erimus in obprobrium
universae terrae
26 et factum est
cum cessasset loqui Achior verba irati sunt
omnes magnates Holofernis
et cogitabant interficere eum
dicentes ad
alterutrum
27 quis iste est qui filios Israhel posse dicat resistere
regi
Nabuchodonosor et
exercitibus eius homines inermes et sine
virtute et sine
peritia artis pugnae
28 ut ergo agnoscat Achior quoniam fallit nos ascendemus in
montana et cum capti
fuerint potentes eorum tunc cum eisdem
gladio transverberabitur
29 ut sciat
omnis gens quoniam Nabuchodonosor deus terrae est
et praeter ipsum alius non
est
|