|
6.
1 factum est
autem cum cessassent loqui indignatus Holofernis
vehementer dixit ad Achior
2 quoniam
prophetasti nobis dicens quod gens Israhel
defendatur a Deo suo
ut ostendam tibi quia non est deus nisi
Nabuchodonosor
3 cum
percusserimus eos omnes sicut hominem unum tunc et ipse
cum illis Assyriorum
gladio interibis et omnis Israhel tecum
perditione disperiet
4 et
probabis quoniam Nabuchodonosor dominus sit universae
terrae tuncque gladius militiae meae transiet per
latera tua et
confixus cades inter
vulneratos Israhel et non respirabis ultra
donec extermineris cum
illis
5 porro autem si prophetiam tuam veram existimas non
concidat
vultus tuus et pallor qui
faciem tuam obtinuit abscedat a te si
verba mea haec putas
impleri non posse
6 ut autem noveris quia simul cum illis haec experieris
ecce
ex hac hora illorum populo sociaberis ut dum dignas mei gladii
poenas exceperint ipse simul ultioni subiaceas
7 tunc Holofernis praecepit servis suis ut conprehenderent
Achior ut ducerent eum in
Bethuliam et traderent eum in manu
filiorum Israhel
8 et accipientes
eum servi Holofernis profecti sunt per
campestria sed cum
adpropinquassent ad montana exierunt contra
eos fundibalarii
9 illi autem divertentes
a latere montis ligaverunt Achior ad
arborem manibus et pedibus
et sic vinctum de restibus
dimiserunt eum et
reversi sunt ad dominum suum
10 porro filii Israhel descendentes de Bethulia venerunt ad
eum quem solventes duxerunt ad Bethuliam atque in medio populi
illum statuentes percontati sunt quid rerum esset quod illum
vinctum Assyrii
reliquissent
11 in diebus
illis erant illic principes Ozias filius Micha de
tribu Symeon et Carmi qui
et Gothonihel
12 in medio
itaque seniorum et in conspectu omnium Achior
dixit omnia quae locutus
ipse fuerat ab Holoferne interrogatus
et qualiter populus
Holofernis voluisset propter hoc verbum
interficere eum
13 quemadmodum
ipse Holofernis iratus iusserit eum Israhelitis
hac de causa tradi ut dum
vinceret filios Israhel tunc etiam
ipsum Achior diversis
iubeat suppliciis interire propter hoc
quod dixisset Deus caeli
defensor eorum est
14 cumque
universa Achior exposuisset omnis populus cecidit in
faciem adorantes Dominum et
communi lamentatione et fletu
unianimes preces suas Deo
effuderunt
15 dicentes
Domine Deus caeli et terrae intuere superbiam
illorum et respice ad
nostram humilitatem et faciem tuorum
sanctorum adtende et
ostende quia non derelinquis praesumentes
de te et praesumentes de se
et de sua virtute gloriantes
humilias
16 finito itaque
fletu et per totum diem populorum oratione
conpleta consolati sunt
Achior
17 dicentes Deus
patrum nostrorum cuius tu virtutem
praedicasti ipse
tibi hanc dabit vicissitudinem ut eorum magis
tu interitum videas
18 cum vero Dominus Deus noster dederit hanc libertatem
servis
suis sit et tecum Deus in medio nostri ut sicut placuerit tibi
ita cum tuis omnibus converseris
19 tunc Ozias finito consilio suscepit eum in domum suam et
fecit cenam magnam
20 et vocatis omnibus presbyteris simul expleto ieiunio
refecerunt
21 postea vero convocatus omnis populus et per totam noctem
intra ecclesiam oraverunt petentes auxilium a Deo Israhel
|