13.
1 et audivit
Simon quod congregavit Tryfon exercitum copiosum
ut veniret in terram Iuda
et adtereret eam
2 videns quia in
tremore populus est et timore ascendit
Hierusalem et congregavit
populum
3 et adhortans
dixit vos scitis quanta ego et fratres mei et
domus patris mei fecimus pro
legibus et pro sanctis proelia et
angustias quales vidimus
4 horum gratia
perierunt fratres mei omnes propter Israhel et
relictus sum ego solus
5 et nunc non mihi contingat parcere animae meae in omni
tempore tribulationis non
enim melior sum fratribus meis
6 vindicabo
itaque gentem meam et sancta natosque vestros et
uxores quia congregatae
sunt universae gentes conterere nos
inimicitiae gratis
7 et accensus
est spiritus populi simul ut audivit sermones
istos
8 et
responderunt voce magna dicentes tu es dux noster loco
Iudae et Ionathae fratris
tui
9 pugna proelium
nostrum et omnia quaecumque dixeris nobis
faciemus
10 et congregans
omnes viros bellatores adceleravit
consummare omnes muros
Hierusalem et munivit eam in gyro
11 et misit
Ionathan filium Absalomi et cum eo exercitum
novum in Ioppen et eiectis his qui erant in ea
mansit illic
ipse
12 et movit Tryfon a Ptolomaida cum exercitu multo ut
veniret
in terram Iuda et Ionatha cum eo in custodia
13 Simon autem adplicuit in Addus contra faciem campi
14 et ut cognovit Tryfon quia surrexit Simon in loco
Ionathae
fratris sui misit ad eum legatos
15 dicens pro argento quod debebat frater tuus Ionathas in
ratione regis detinuimus eum
16 et nunc mitte argenti talenta centum et duos filios eius
obsides ut non dimissus fugiat
a nobis et remittemus eum
17 et cognovit
Simon quia cum dolo loquitur secum iussit
tamen dari argentum et
pueros ne inimicitiam magnam sumeret ad
Israhel populum dicentem
18 quia non
misit argentum et pueros propterea periit
19 et mentitus
est et non dimisit Ionathan
20 et post haec
venit Tryfon intra regionem ut contereret eam
et gyraverunt per viam quae
ducit Ador et Simon et castra eius
ambulabant in omnem locum
quocumque ibant
21 qui autem in
arce erant miserunt ad Tryfonem legatos ut
festinaret venire per
desertum et mitteret illis alimonias
22 et paravit
Tryfon omnem equitatum ut veniret illa nocte
erat autem nix valde multa
et non venit in Galaditin
23 et cum
adpropiasset Baschama occidit Ionathan et filios
eius
24 et convertit
Tryfon et abiit in terram suam
25 et misit
Simon et accepit ossa Ionathae fratris sui et
sepelivit ea in Modin civitate
patrum eius
26 et planxerunt
eum omnis Israhel planctu magno et luxerunt
eum dies multos
27 et
aedificavit Simon super sepulchrum patris sui et
fratrum suorum
aedificium altum visu lapide polito retro et
ante
28 et statuit
septem pyromidas unam contra unam patri et
matri et quattuor fratribus
29 et his
circumposuit columnas magnas et super columnas arma
ad memoriam aeternam
et iuxta arma naves sculptas quae
viderentur ab omnibus
navigantibus mare
30 hoc est
sepulchrum quod fecit in Modin usque in hunc diem
31 Tryfon
autem cum iter faceret cum Antiocho rege
adulescente dolo occidit eum
32 et regnavit
loco eius et inposuit sibi diadema Asiae et
fecit plagam magnam
in terra
33 et
aedificavit Simon praesidia Iudaeae muniens ea turribus
excelsis et muris magnis et
portis et seris et posuit alimenta
in munitionibus
34 et elegit Simon
viros et misit ad Demetrium regem ut
faceret remissionem regioni
quia actus omnes Tryfonis per
direptionem fuerant gesti
35 et Demetrius
rex ad verba ista respondit et scripsit
epistulam talem
36 rex Demetrius Simoni summo sacerdoti et amico regum et
senioribus et genti Iudaeorum salutem
37 coronam auream et baen quam misistis suscepimus et
parati
sumus facere vobiscum pacem
magnam et scribere praepositis
regis remittere vobis quae
indulsimus
38 quaecumque
enim constituimus vobis constant munitiones
quas aedificastis sint
vobis
39 remittimus
quoque ignorantias et peccata usque in
hodiernum diem et coronam
quam debebatis et si quid aliud erat
tributarium Hierusalem iam non sit tributarium
40 et si qui in
vobis apti sunt conscribi inter nostros
conscribantur et sit inter
nos pax
41 anno centesimo septuagesimo ablatum est iugum gentium ab
Israhel
42 et coepit populus Israhel scribere in tabulis et gestis
publicis anno primo sub Simone sacerdote magno duce et principe
Iudaeorum
43 in illis diebus Simon adplicuit ad Gazam et circumdedit
eam castris et fecit machinas et adplicuit ad civitatem et
percussit turrem unam et
conprehendit
44 et qui
eruperunt erant intra machinam in civitate et
factus est motus magnus in
civitate
45 et
ascenderunt qui erant in civitate cum uxoribus et
filiis supra murum scissis
tunicis suis et clamaverunt voce
magna postulantes a
Simone dextras sibi dari
46 et dixerunt
non nobis reddas secundum malitias nostras sed
secundum misericordias tuas
47 et flexus
Simon non debellavit eos eiecit tamen eos de
civitate et emundavit aedes
in quibus fuerant simulacra et tunc
intravit in ea cum hymnis benedicens Dominum
48 et eiecta ex
ea omni inmunditia conlocavit in ea viros qui
legem facerent et munivit
eam et fecit sibi habitationem
49 qui autem
erant in arce Hierusalem prohibebantur egredi et
ingredi in regionem et
emere ac vendere et esurierunt valde et
multi ex eis fame perierunt
50 et
clamaverunt ad Simonem ut dextras acciperent et dedit
illis et eiecit eos inde et
mundavit arcem a contaminationibus
51 et intraverunt in ea tertia et vicesima secundi mensis
anno centesimo septuagesimo primo cum laude et ramis palmarum
et cinyris et cymbalis et
nablis et hymnis et canticis quia
contritus est inimicus
magnus ex Israhel
52 et constituit
ut omnibus annis agerentur dies hii cum
laetitia
53 et munivit
montem templi qui erat secus arcem et habitavit
ibi ipse et qui cum eo
erant
54 et vidit Simon
Iohannem filium suum quod vir esset et
posuit eum ducem virtutum
universarum et habitavit Gazaris
|