11.
1 sed parvo post
tempore Lysias procurator regis et
propinquus ac negotiorum
praepositus graviter ferens de his
quae acciderant
2 congregatis octoginta
milibus et equitatu universo veniebat
adversus Iudaeos existimans
se civitatem quidem captam gentibus
habitaculum facturum
3 templum vero
in pecuniae quaestu sicut cetera delubra
gentium habiturum et per
singulos annos venale sacerdotium
4 nusquam
recogitans Dei potestatem sed mente effrenatus in
multitudine peditum et in
milibus equitum et in octoginta
elefantis confidebat
5 ingressus
autem Iudaeam et adpropians Bethsurae quod erat
in angusto loco ab
Hierosolyma intervallo quinque stadiorum
illud praesidium expugnabat
6 ut autem
Macchabeus et qui cum eo erant cognoverunt
expugnari praesidia cum
fletu et lacrimis rogabant Dominum et
omnis turba simul ut bonum
angelum mitteret ad salutem Israhel
7 et ipse primus
Macchabeus sumptis armis ceteros adhortatus
est simul secum periculum
subire et ferre auxilium fratribus
suis
8 cumque pariter prompto animo procederent Hierosolymis
apparuit praecedens eos eques in veste candida armis aureis
hastam vibrans
9 tum simul omnes benedixerunt misericordem Dominum et
convaluerunt animis non
solum homines sed et bestias
ferocissimas et
muros ferreos parati penetrare
10 ibant igitur
prompti de caelo habentes adiutorem et
miserantem eos Dominum
11 leonum autem
impetu inruentes hostibus prostraverunt ex
eis undecim milia peditum
et equites mille sescentos
12 universos autem
in fugam verterunt plures vero ex eis
vulnerati nudi evaserunt
sed et ipse Lysias turpiter fugiens
evasit
13 et quia non
insensatus erat secum ipse reputans factam
erga se diminutionem et
intellegens invictos esse Hebraeos Dei
auxilio nitentes
misit ad eos
14 promisitque consensurum se omnibus quae iusta sunt et
regem conpulsurum amicum fieri
15 annuit autem Macchabeus precibus Lysiae in omnibus
utilitati consulens et quaecumque Macchabeus scripsit Lysiae de
Iudaeis ea rex
concessit
16 nam
erant scriptae Iudaeis epistulae a Lysia quidem hunc
modum continentes
Lysias populo Iudaeorum salutem
17
Iohannes et Abessalom qui missi sunt a vobis tradentes
scripta postulabant
ut ea quae per illos significabantur
implerem
18
quaecumque igitur regi potuerunt perferri exposui et quae
res permittebat
concessit
19 si
igitur in negotiis fidem conservaveritis etiam deinceps
honorum vobis causa
esse temptabo
20 de
ceteris autem per singula verbo mandavi et istis et his
qui a me missi sunt
conloqui vobiscum
21 bene valete anno centesimo quadragesimo octavo dioscori
die mensis vicesima et quarta
22 regis autem epistula ista continebat rex Antiochus
Lysiae
fratri salutem
23 patre nostro inter deos translato nos volentes eos qui
sunt in regno nostro sine tumultu agere et rebus suis adhibere
diligentiam
24 audivimus Iudaeos non consensisse patri ut
transferrentur
ad ritum Graecorum sed
tenere velle suum institutum ac
propterea postulare
concedi sibi legitima sua
25 volentes igitur hanc quoque gentem quietam esse statuentes
iudicavimus templum restitui illis ut agerent secundum maiorum
suorum consuetudinem
26 bene igitur feceris si miseris ad eos et dextram dederis
ut cognita nostra voluntate bono animo sint et utilitatibus
propriis deserviant
27 ad Iudaeos autem regis epistula talis erat rex Antiochus
senatui Iudaeorum et ceteris Iudaeis salutem
28 si valetis
sic estis ut volumus sed et ipsi bene valemus
29 adiit nos
Menelaus dicens velle vos descendere ad vestros
qui sunt apud nos
30 his igitur
qui commeant usque ad diem tricesimum mensis
xandici damus dextras
securitatis
31 ut Iudaei
utantur cibis et legibus suis sicut et prius et
nemo eorum ullo modo
molestiam patiatur de his quae per
ignorantiam gesta sunt
32 misi autem et Menelaum qui vos adloquatur
33 valete anno centesimo quadragesimo octavo xandici mensis
quintadecima
34 miserunt autem etiam Romani epistulam ita se habentem
Quintus Memmius et Titus
Manilius legati Romanorum populo
Iudaeorum salutem
35 de his quae
Lysias cognatus regis concessit vobis et nos
concessimus
36 de quibus
autem iudicavit referendum confestim aliquem
mittite diligentius inter
vos conferentes ut decernamus sicut
congruit vobis nos enim
Antiochiam accedimus
37 ideoque
festinate scribere ut nos quoque sciamus cuius
estis voluntatis
38 bene valete anno centesimo quadragesimo octavo
quintadecima die mensis xandici
|