|
17.
1 magna enim sunt iudicia tua et inenarrabilia verba tua
propter hoc indisciplinatae animae erraverunt
2 dum enim persuasum habent iniqui posse dominari nationi
sanctae vinculis tenebrarum et longae noctis conpediti inclusi
sub tectis fugitivi perpetuae providentiae iacuerunt
3 et dum putant se latere in obscuris peccatis tenebroso
oblivionis velamento dispersi sunt paventes horrende et cum
admiratione nimia perturbati
4 neque enim quae continebat illos spelunca sine timore
custodiebat quoniam sonitus
descendens perturbabat illos et
personae tristes apparentes
pavorem illis praestabant
5 et ignis
quidem nulla vis poterat illis lumen praebere nec
siderum limpidae flammae
inluminare poterant illam noctem
horrendam
6 apparebat
autem illis subitaneus ignis timore plenus et
timore percussi
illius quae non videbatur faciei aestimabant
deteriora esse quae videbantur
7 et magicae
artis adpositi erant derisus et sapientiae
gloriae correptio
cum contumelia
8 illi enim qui promittebant timores turbationes expellere
se
ab anima languente hi cum derisu pleni timore languebant
9 nam et si nihil illos ex monstris perturbabat transitu
animalium et serpentium sibilatione commoti tremebundi peribant
et aerem quem nulla ratione
quis effugere posset negantes se
videre
10 cum sit enim timida nequitia dat testimonium condemnata
semper enim praesumit saeva conturbata conscientia
11 nihil
enim est timor nisi praesumptionis adiutorium
proditio cogitationis
auxiliorum
12 et dum
ab intro minor est expectatio maiorem putat
scientiam eius causae de qua tormentum praestat
13 illi autem
qui inpotentem vere noctem et ab infimis et ab
altissimis inferis
supervenientem eundem somnum dormientes
14 aliquando
monstrorum exagitabantur timore aliquando animae
deficiebant traductione
subitaneus enim illis et insperatus
timor supervenerat
15 deinde si quicumque ex illis decidisset custodiebatur in
carcere sine ferro reclusus
16 si enim rusticus quis erat aut pastor aut agri laborum
operarius praeoccupatus esset ineffugibilem sustinebat
necessitatem
17 una enim catena tenebrarum omnes erant conligati sive
spiritus sibilans aut inter
spissos ramos avium sonus suavis
aut vis aquae decurrentis
nimium
18 aut sonus
validus praecipitarum petrarum aut ludentium
animalium cursus invisus
aut mugientium valida bestiarum vox
aut resonans de altissimis
montibus echo deficientes faciebat
illos prae timore
19 omnis enim
orbis terrarum limpido luminabatur lumine et
non inpeditis
operibus continebatur
20 solis autem illis superposita erat gravis nox imago
tenebrarum quae superventura illis erat ipsi ergo sibi erant
graviores tenebris
|