1 dicebat autem et ad discipulos suos homo
quidam erat dives qui habebat vilicum et hic diffamatus est apud illum quasi
dissipasset bona ipsius
2 et vocavit illum et ait illi quid hoc
audio de te redde rationem vilicationis tuae iam enim non poteris vilicare
3 ait autem vilicus intra se quid faciam
quia dominus meus aufert a me vilicationem fodere non valeo mendicare erubesco
4 scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilicatione
recipiant me in domos suas
5 convocatis itaque singulis debitoribus domini sui
dicebat primo quantum debes domino meo
6 at ille dixit centum cados olei dixitque illi
accipe cautionem tuam et sede cito scribe quinquaginta
7 deinde alio dixit tu vero quantum debes
qui ait centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas et scribe octoginta
8 et laudavit dominus vilicum iniquitatis
quia prudenter fecisset quia filii huius saeculi prudentiores filiis lucis in
generatione sua sunt
9 et ego vobis dico facite vobis amicos de
mamona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos in aeterna tabernacula
10 qui fidelis est in minimo et in maiori
fidelis est et qui in modico iniquus est et in maiori iniquus est
11 si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod
verum est quis credet vobis
12 et si in alieno fideles non fuistis quod
vestrum est quis dabit vobis
13 nemo servus potest duobus dominis servire
aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni adherebit et alterum contemnet
non potestis Deo servire et mamonae
14 audiebant autem omnia haec Pharisaei qui
erant avari et deridebant illum
15 et ait illis vos estis qui iustificatis
vos coram hominibus Deus autem novit corda vestra quia quod hominibus altum est
abominatio est ante Deum
16 lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo
regnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim facit
17 facilius est autem caelum et terram
praeterire quam de lege unum apicem cadere
18 omnis qui dimittit uxorem suam et ducit
alteram moechatur et qui dimissam a viro ducit moechatur
19 homo quidam erat dives et induebatur purpura
et bysso et epulabatur cotidie splendide
20 et erat quidam mendicus nomine Lazarus
qui iacebat ad ianuam eius ulceribus plenus
21 cupiens saturari de micis quae cadebant
de mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius
22 factum est autem ut moreretur mendicus et
portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus est autem et dives et sepultus
est in inferno
23 elevans oculos suos cum esset in
tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius
24 et ipse clamans dixit pater Abraham
miserere mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum digiti sui in aqua ut
refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma
25 et dixit illi Abraham fili recordare quia
recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem hic consolatur
tu vero cruciaris
26 et in his omnibus inter nos et vos chasma
magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint neque
inde huc transmeare
27 et ait rogo ergo te pater ut mittas eum
in domum patris mei
28 habeo enim quinque fratres ut testetur
illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum
29 et ait illi Abraham habent Mosen et
prophetas audiant illos
30 at ille dixit non pater Abraham sed si
quis ex mortuis ierit ad eos paenitentiam agent
31 ait autem illi si Mosen et prophetas non
audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent
|