Caput X DE MATRIMONII CONVALIDATIONE

Art. 1 DE CONVALIDATIONE SIMPLICI

Can. 1156 - § 1.  Ad convalidandum matrimonium irritum ob impedimentum dirimens, 

requiritur ut cesset impedimentum vel ab eodem dispensetur, et consensum renovet saltem 

pars impedimenti conscia.  

§ 2.  Haec renovatio iure ecclesiastico requiritur ad validitatem convalidationis, etiamsi initio 

utraque pars consensum praestiterit nec postea revocaverit.

Can. 1157 - Renovatio consensus debet esse novus voluntatis actus in matrimonium, quod 

pars renovans scit aut opinatur ab initio nullum fuisse.

Can. 1158 - § 1.  Si impedimentum sit publicum, consensus ab utraque parte renovandus 

est forma canonica, salvo praescripto can. 1127, § 2.  

§ 2.  Si impedimentum probari nequeat, satis est ut consensus renovetur privatim et secreto, 

et quidem a parte impedimenti conscia, dummodo altera in consensu praestito perseveret, 

aut ab utraque parte, si impedimentum sit utrique parti notum.

Can. 1159 - § 1.  Matrimonium irritum ob defectum consensus convalidatur, si pars quae 

non consenserat, iam consentiat, dummodo consensus ab altera parte praestitus perseveret.  

§ 2.  Si defectus consensus probari nequeat, satis est ut pars, quae non consenserat, 

privatim et secreto consensum praestet.  

§ 3.  Si defectus consensus probari potest, necesse est ut consensus forma canonica 

praestetur.

Can. 1160 - Matrimonium nullum ob defectum formae, ut validum fiat, contrahi denuo debet 

forma canonica, salvo praescripto can. 1127, § 2.