Caput IV DE ALTARIBUS

Can. 1235 - § 1.  Altare, seu mensa super quam Sacrificium eucharisticum celebratur, fixum 

dicitur, si ita exstruatur ut cum pavimento cohaereat ideoque amoveri nequeat; mobile vero, 

si transferri possit.  

§ 2.  Expedit in omni ecclesia altare fixum inesse; ceteris vero in locis, sacris celebrationibus 

destinatis, altare fixum vel mobile.

Can. 1236 - § 1.  Iuxta traditum Ecclesiae morem mensa altaris fixi sit lapidea, et quidem ex 

unico lapide naturali; attamen etiam alia materia digna et solida, de iudicio Episcoporum 

conferentiae, adhiberi potest.  Stipites vero seu basis ex qualibet materia confici possunt.  

§ 2.  Altare mobile ex qualibet materia solida, usui liturgico congruenti, exstrui potest.

Can. 1237 - § 1.  Altaria fixa dedicanda sunt, mobilia vero dedicanda aut benedicenda, 

iuxta ritus in liturgicis libris praescriptos.  

§ 2.  Antiqua traditio Martyrum aliorumve Sanctorum reliquias sub altari fixo condendi 

servetur, iuxta normas in libris liturgicis traditas.

Can. 1238 - § 1.  Altare dedicationem vel benedictionem amittit ad normam can. 1212.  

§ 2.  Per reductionem ecclesiae vel alius loci sacri ad usus profanos, altaria sive fixa sive 

mobilia non amittunt dedicationem vel benedictionem.

Can. 1239 - § 1.  Altare tum fixum tum mobile divino dumtaxat cultui reservandum est, 

quolibet profano usu prorsus excluso.  

§ 2.  Subtus altare nullum sit reconditum cadaver; secus Missam super illud celebrare non 

licet.