TITULUS III DE MODIS EVITANDI IUDICIA (Cann. 1713 – 1716)

Can. 1713 - Ad evitandas iudiciales contentiones transactio seu reconciliatio utiliter 

adhibetur, aut controversia iudicio unius vel plurium arbitrorum committi potest.

Can. 1714 - De transactione, de compromisso, deque iudicio arbitrali serventur normae a 

partibus selectae vel, si partes nullas selegerint, lex ab Episcoporum conferentia lata, si qua 

sit, vel lex civilis vigens in loco ubi conventio initur.

Can. 1715 - § 1.  Nequit transactio aut compromissum valide fieri circa ea quae ad bonum 

publicum  pertinent, aliaque de quibus libere disponere partes non possunt.  

§ 2.  Si agitur de bonis ecclesiasticis temporalibus, serventur, quoties materia id postulat, 

sollemnitates iure statutae pro rerum ecclesiasticarum alienatione.

Can. 1716 - § 1.  Si lex civilis arbitrali sententiae vim non agnoscat, nisi a iudice confirmetur, 

sententia arbitralis de controversia ecclesiastica, ut vim habeat in foro canonico, 

confirmatione indiget iudicis ecclesiastici loci, in quo lata est.  

§ 2.  Si autem lex civilis admittat sententiae arbitralis coram civili iudice impugnationem, in 

foro canonico eadem impugnatio proponi potest coram iudice ecclesiastico, qui in primo 

gradu competens est ad controversiam iudicandam.