|
[1] Omnes
supervenientes hospites tamquam Christus suscipiantur, quia ipse dicturus est: Hospes
fui et suscepistis me; [2]
et omnibus congruus honor exhibeatur, maxime domesticis fidei et
peregrinis.
[3] Ut ergo
nuntiatus fuerit hospes, occurratur ei a priore vel a fratribus cum omni officio
caritatis, [4] et
primitus orent pariter, et sic sibi socientur in pace. [5] Quod pacis osculum non
prius offeratur nisi oratione praemissa, propter illusiones diabolicas.
[6] In ipsa
autem salutatione omnis exhibeatur humilitas omnibus venientibus sive
discedentibus hospitibus: [7]
inclinato capite vel prostrato omni corpore in terra, Christus in eis adoretur
qui et suscipitur.
[8] Suscepti
autem hospites ducantur ad orationem et postea sedeat cum eis prior aut cui
iusserit ipse. [9] Legatur coram hospite lex divina ut
aedificetur, et post haec omnis ei exhibeatur humanitas. [10] Ieiunium a priore
frangatur propter hospitem, nisi forte praecipuus sit dies ieiunii qui non
possit violari; [11]
fratres autem consuetudines ieiuniorum prosequantur. [12] Aquam in manibus abbas
hospitibus det; [13]
pedes hospitibus omnibus tam abbas quam cuncta congregatio lavet; [14] quibus lotis, hunc versum
dicant:
Suscepimus, Deus, misericordiam tuam in medio templi tui.
[15] Pauperum et
peregrinorum maxime susceptioni cura sollicite exhibeatur, quia in ipsis magis
Christus suscipitur; nam divitum terror ipse sibi exigit honorem.
[16] Coquina
abbatis et hospitum super se sit, ut, incertis horis supervenientes hospites,
qui numquam desunt monasterio, non inquietentur fratres. [17] In qua coquina ad annum
ingrediantur duo fratres qui ipsud officium bene impleant. [18] Quibus, ut indigent,
solacia administrentur, ut absque murmuratione serviant, et iterum, quando
occupationem minorem habent, exeant ubi eis imperatur in opera. [19] Et non solum ipsis, sed
et in omnibus officiis monasterii ista sit consideratio, [20] ut quando indigent
solacia accommodentur eis, et iterum quando vacant oboediant imperatis.
[21] Item et
cellam hospitum habeat assignatam frater cuius animam timor Dei possidet; [22] ubi sint lecti strati
sufficienter. Et domus Dei a
sapientibus et sapienter administretur.
[23] Hospitibus autem cui non praecipitur ullatenus
societur neque colloquatur; [24]
sed si obviaverit aut viderit, salutatis humiliter, ut diximus, et petita
benedictione pertranseat, dicens sibi non licere colloqui cum hospite.
|