|
[1] In abbatis
ordinatione illa semper consideretur ratio ut hic constituatur quem sive omnis
concors congregatio secundum timorem Dei, sive etiam pars quamvis parva
congregationis saniore consilio elegerit. [2]
Vitae autem merito et sapientiae doctrina eligatur qui ordinandus est, etiam si
ultimus fuerit in ordine congregationis.
[3] Quod si
etiam omnis congregatio vitiis suis – quod quidem absit – consentientem personam
pari consilio elegerit, [4]
et vitia ipsa aliquatenus in notitia episcopi ad cuius dioecesim pertinet locus
ipse vel ad abbates aut christianos vicinos claruerint, [5] prohibeant pravorum
praevalere consensum, sed domui Dei dignum constituant dispensatorem, [6] scientes pro hoc se
recepturos mercedem bonam, si illud caste et zelo Dei faciant, sicut e diverso
peccatum si neglegant.
[7] Ordinatus
autem abbas cogitet semper quale onus suscepit et cui redditurus est rationem
vilicationis suae, [8]
sciatque sibi oportere prodesse magis quam praeesse.
[9] Oportet ergo
eum esse doctum lege divina, ut sciat et sit unde proferat nova et vetera, castum,
sobrium, misericordem, [10]
et semper superexaltet misericordiam iudicio, ut idem ipse consequatur.
[11] Oderit
vitia, diligat fratres. [12]
In ipsa autem correptione prudenter agat et ne quid nimis, ne dum nimis eradere
cupit aeruginem frangatur vas; [13]
suamque fragilitatem semper suspectus sit, memineritque calamum quassatum non
conterendum. [14]
In quibus non dicimus ut permittat nutriri vitia, sed prudenter et cum caritate
ea amputet, ut viderit cuique expedire sicut iam diximus, [15] et studeat plus amari
quam timeri.
[16] Non sit
turbulentus et anxius, non sit nimius et obstinatus, non sit zelotypus et nimis
suspiciosus, quia numquam requiescit; [17]
in ipsis imperiis suis providus et consideratus, et sive secundum Deum sive
secundum saeculum sit opera quam iniungit, discernat et temperet, [18] cogitans discretionem
sancti Iacob dicentis: Si greges meos plus in ambulando fecero laborare,
morientur cuncti una die.
[19] Haec ergo aliaque testimonia discretionis
matris virtutum sumens, sic omnia temperet ut sit et fortes quod cupiant et
infirmi non refugiant.
[20] Et praecipue ut praesentem regulam in
omnibus conservet, [21]
ut dum bene ministraverit audiat a Domino quod servus bonus qui erogavit
triticum conservis suis in tempore suo: [22]
Amen dico vobis, ait, super omnia bona sua constituit eum.
|