Caput XLIII De iis, qui ad Opus Dei, vel ad mensam tarde occurrunt

^[1] Ad horam divini officii, mox auditus fuerit signus, relictis omnibus quaelibet fuerint in manibus, summa cum festinatione curratur, ^[2] cum gravitate tamen, ut non scurrilitas inveniat fomitem.

^[3] Ergo nihil operi Dei praeponatur.

^[4] Quod si quis in nocturnis vigiliis post gloriam psalmi nonagesimi quarti, quem propter hoc omnino subtrahendo et morose volumus dici, occurrerit, non stet in ordine suo in choro, ^[5] sed ultimus omnium stet aut in loco quem talibus neglegentibus seorsum constituerit abbas, ut videantur ab ipso vel ab omnibus, ^[6] usque dum completo opere Dei publica satisfactione paeniteat. ^[7] Ideo autem eos in ultimo aut seorsum iudicavimus debere stare ut, visi ab omnibus, vel pro ipsa verecundia sua emendent; ^[8] nam, si foris oratorium remaneant, erit forte talis qui se aut recollocet et dormit, aut certe sedit sibi foris vel fabulis vacat, et datur occasio maligno; ^[9] sed ingrediantur intus, ut nec totum perdant et de reliquo emendent.

^[10] Diurnis autem horis, qui ad opus Dei post versum et gloriam primi psalmi qui post versum dicitur non occurrerit, lege qua supra diximus in ultimo stent, ^[11] nec praesumant sociari choro psallentium usque ad satisfactionem, nisi forte abbas licentiam dederit remissione sua, ^[12] ita tamen ut satisfaciat reus ex hoc.

^[13] Ad mensam autem qui ante versu non occurrerit, ut simul omnes dicant versu et orent et sub uno omnes accedant ad mensam, ^[14] qui per neglegentiam suam aut vitio non occurrerit, usque secunda vice pro hoc corripiatur; ^[15] si denuo non emendaverit, non permittatur ad mensae communis participationem, ^[16] sed sequestratus a consortio omnium reficiat solus, sublata ei portione sua vinum, usque ad satisfactionem et emendationem.

^[17] Similiter autem patiatur qui et ad illum versum non fuerit praesens qui post cibum dicitur.

^[18] Et ne quis praesumat ante statutam horam vel postea quicquam cibi aut potus praesumere; ^[19] sed et cui offertur aliquid a priore et accipere renuit, hora qua desideraverit hoc quod prius recusavit aut aliud, omnino nihil percipiat usque ad emendationem congruam.