Book, Chapter
1 1, 2 | capiuntte? an quia sine te non esset quidquid est, fit, ut quidquid
2 1, 9 | in quibus quid utilitatis esset ignorabam miser. et tamen,
3 1, 9 | a condoctore suo victus esset, magis bile atque invidia
4 1, 11| mundatio mea, quasi necesse esset, ut adhuc sordidarer, si
5 1, 11| recepta salus animae meae tuta esset tutela tua, qui dedisseseam.
6 1, 14| concepta sua, id quod non esset, nisi aliqua verba didicissem
7 2, 3 | peregrinanti studiorum causa opus esset? multorum enim civium longe
8 2, 4 | malitiae meae causa nulla esset nisi malitia. foeda erat,
9 2, 8 | nihil aliud, cum et ipsum esset nihil et eo ipso ego miserior?
10 2, 8 | possem etiam solus, si satis esset, committere illam iniquitatem,
11 3, 2 | amabam, et quaerebam, ut esset quod dolerem, quando mihi
12 3, 4 | sectam, sed ipsam quaecumque esset sapientiam ut diligerem
13 3, 7 | latum nec cui esse moles esset, quia moles in parte minor
14 3, 7 | sicut deus. et quid in nobis esset, secundum quod essemus,
15 3, 7 | cum ipsa ubique ac semper esset, non alibi alia nec alias
16 3, 10| peteret, qui Manichaeus non esset, quasi capitali supplicio
17 3, 11| arridentem sibi, cum illa esset maerens et maerore confecta.
18 3, 11| iussisse illum, quo secura esset, atque admonuisse, ut adtenderet
19 3, 11| adtenderet et videret, ubi esset illa, ibi esse et me. quod
20 3, 12| disputante et convincente, quam esset illa secta fugienda: itaque
21 4, 2 | placiti modum, quod foederatum esset generandi gratia, et pactum
22 4, 2 | nec si corona illa ita esset inmortaliter aurea, muscam
23 4, 3 | desistebam, quod quasi nullum eis esset sacrificium, et nullae preces
24 4, 4 | animam meam, quare tristis esset et quare conturbaret me
25 4, 11| ad totum conprehendendum esset idoneus sensus carnis tuae,
26 4, 13| quas amamus? nisi enim esset in eis decus et species,
27 4, 14| mirabilis extitisset, et esset scientissimus rerum ad studium
28 4, 15| summi mali, quae non solum esset substantia, sed omnino vita
29 4, 15| substantia, sed omnino vita esset, et tamen abs te non esset,
30 4, 15| esset, et tamen abs te non esset, deus meus, ex quo sunt
31 4, 15| mutabilis, et eo mihi manifestum esset, quod utique ideo sapiens
32 4, 16| praedicamentis putans quidquid esset omnino comprehensum, sic
33 4, 16| magnum et minus pulchrum esset, nihilominus corpus esset?
34 4, 16| esset, nihilominus corpus esset? falsitas enim erat, quam
35 4, 16| eis, et nesciebam, unde esset quidquid ibi verum et certum
36 4, 16| quidquid ibi verum et certum esset. dorsum enim habebam ad
37 5, 3 | praelocuta mihi erat, quod esset honestarum omnium doctrinarum
38 5, 5 | ista vere didicissent, quis esset eius sensus in ceteris,
39 5, 7 | pietatis, sed si Manichaeus non esset. libri quippe eorum pleni
40 5, 7 | exitus ei ullus nec facilis esset reditus. etiam hinc mihi
41 5, 7 | forte, quod magis eligendum esset, eluceret. ita ille Faustus,
42 5, 10| tunc interim corpore, ut esset cui salutem meliorem atque
43 5, 10| nescio quid aliud, quod mecum esset et ego non essem. verum
44 5, 10| quicquam, quod tale non esset -- ea maxima et prope sola
45 6, 1 | vita emigraret, me visura esset fidelem catholicum. et hoc
46 6, 3 | legeret, etiam exponere esset necesse aut de aliquibus
47 6, 3 | nisi cum aliquid breviter esset audiendum. aestus autem
48 6, 4 | proponerem, quomodo credendum esset, non insultans opponerem,
49 6, 4 | opponerem, quasi ita creditum esset. tanto igitur acrior cura
50 6, 5 | non demonstrabatur -- sive esset quid, sed cui forte non
51 6, 5 | quid, sed cui forte non esset, sive nec quid esset --
52 6, 5 | non esset, sive nec quid esset -- quam illic temeraria
53 6, 5 | ignorabam vel quid sentiendum esset de substantia tua, vel quae
54 6, 5 | veritatem, et ob hoc nobis opus esset auctoritate sanctarum litterarum,
55 6, 5 | quo et omnibus ad legendum esset in promptu, et secreti sui
56 6, 6 | advertebam in his, quomodo mihi esset, et inveniebam male mihi
57 6, 8 | prandio redeuntibus pervium esset, recusantem vehementer et
58 6, 8 | paratus, quidquid illud esset, etiam visum et quasi paratus,
59 6, 8 | paratus, quidquid illud esset, etiam visum contemnere
60 6, 8 | reseravit eius lumina, ut esset, qua feriretur et deiceretur
61 6, 9 | homo ab homine damnandus esset temeraria credulitate. quippe
62 6, 9 | causam quaerens, quid gestum esset, audivit, omnesque tumultuantes,
63 6, 9 | puero quaerens ab eo, cuius esset. qui confestim nostra inquit;
64 6, 10| more potentiae suae, quod esset per leges inlicitum; restitit
65 6, 10| nutabat in consilio, quidnam esset tenendus vitae modus. Nebridius
66 6, 11| recolens, quam longum tempus esset ab undevicensimo anno aetatis
67 6, 12| castissimus, ita ut mirum esset; quia vel experientiam concubitus
68 6, 12| raptim et furtim expertus esset, quod paene iam ne meminisset
69 6, 12| scire se cupere, quidnam esset illud, sine quo vita mea,
70 6, 14| amicitiae sinceritatem non esset aliud huius et alliud illius,
71 6, 14| et universum singulorum esset et omnia omnium; cum videremur
72 7, 1 | ipsas non formaret, nisi esset magnum aliquid. ita etiam
73 7, 1 | corpus quam passeris, quo esset isto grandius grandioremque
74 7, 3 | causam mali. quaecumque tamen esset, sic eam quaerendam videbam,
75 7, 3 | velle et bene nolle? ut esset, cur iuste poenas luerem?
76 7, 3 | conditore optimo factus esset? his cogitationibus deprimebar
77 7, 4 | aliquid adtingere, quod esset melius deo meo, nisi tu
78 7, 4 | maior quam potentia tua. esset autem maior, si te ipso
79 7, 4 | deus est, quando, si hoc esset, non esset deus? ~
80 7, 4 | quando, si hoc esset, non esset deus? ~
81 7, 5 | infinitum; tamquam si mare esset, ubique et undique per inmensa
82 7, 5 | sed finitam tamen, plena esset utique spongia illa ex omni
83 7, 5 | omnipotentia fecit, ut nulla esset omnino? aut vero exsistere
84 7, 5 | omnipotens, ut illa non esset, atque ipse solus esset
85 7, 5 | esset, atque ipse solus esset totum verum et summum et
86 7, 5 | omnia crearet? non enim esset omnipotens, si condere non
87 7, 6 | Firminum praegnans mater esset, etiam illius paterni amici
88 7, 6 | natum quod parturiebatur esset cuique nuntiatum: quod tamen
89 7, 7 | dimittebant redire, ubi mihi satis esset bene. superior enim eram
90 7, 12| in eis conrumperetur, non esset. nocet enim corruptio, et
91 7, 12| illud, quod quaerebam unde esset, non est substantia, quia,
92 7, 12| substantia, quia, si substantia esset, bonum esset. aut enim esset
93 7, 12| substantia esset, bonum esset. aut enim esset incorruptibilis
94 7, 12| esset, bonum esset. aut enim esset incorruptibilis substantia,
95 7, 12| substantia corruptibilis non esset. itaque vidi et manifestatum
96 7, 16| tibi. et quaesivi, quid esset iniquitas, et non inveni
97 7, 17| terrestrium, et quid mihi praesto esset integre de mutabilibus,
98 7, 18| conparandi roboris, quod esset idoneum ad fruendum te,
99 7, 18| nec cuius rei magistra esset eius infirmitas noveram.
100 7, 19| praeter deum et carnem non esset in Christo anima, mentemque
101 8, 1 | substantia, quod ab illa esset omnis substantia, ablata
102 8, 1 | secum aestus meos, quis esset aptus modus sic affecto,
103 8, 2 | recordatus est, quem, Romae cum esset, familiarissime noverat,
104 8, 4 | iugum Christi tui missus esset, regis magni provincialis
105 8, 5 | tibi, quia incerta mihi esset perceptio veritatis: iam
106 8, 9 | quod imperat. nam si plena esset, nec imperaret, ut esset,
107 8, 9 | esset, nec imperaret, ut esset, quia iam esset. non igitur
108 8, 9 | imperaret, ut esset, quia iam esset. non igitur monstrum partim
109 9, 3 | per eum Christiana facta esset, carne solvisti: et nunc
110 9, 5 | de libris tuis legendum esset, quo percipiendae tantae
111 9, 6 | persona conlocutoris mei, cum esset in annis sedecim. multa
112 9, 8 | eis coercendis, cum opus esset, sancta severitate vehemens,
113 9, 10| quod tu es, qualis futura esset vita aeterna sanctorum,
114 10, 2 | conscientiae, quid occultum esset in me, etiamsi nollem confiteri
115 10, 8 | aut illud sequitur. o si esset hoc aut illud! avertat deus
116 10, 15| tamen nisi et imago eius esset in memoria mea, nullo modo
117 10, 15| agnoscerent salute nominata, quid esset dictum, nisi eadem imago
118 10, 16| si per se ipsam praesto esset oblivio, non ut meminissemus,
119 10, 18| lucerna et, nisi memor eius esset, non inveniret eam. cum
120 10, 18| inveniret eam. cum enim esset inventa, unde sciret, utrum
121 10, 18| unde sciret, utrum ipsa esset, si memor eius non esset?
122 10, 18| esset, si memor eius non esset? multa memini me perdita
123 10, 18| memor essem, quidquid illud esset, etiamsi mihi offeretur,
124 10, 23| veritatem nec amarent, nisi esset aliqua notitia eius in memoria
125 10, 29| sapientiae, scire cuius esset hoc donum. per continentiam
126 10, 31| carnis genus, quod cibo esset usui, manducare permissum,
127 10, 33| ut pronuntianti vicinior esset quam canenti. verum tamen
128 10, 42| carneo corpore ipse non esset. erant enim illi mortales
129 10, 42| hominibus similis longe esset a deo, aut in utroque deo
130 10, 42| utroque deo similis longe esset ab hominibus, atque ita
131 10, 42| atque ita mediator non esset. fallax itaque ille mediator,
132 11, 3 | nunc ante me est. nam si esset, tenerem eum et rogarem
133 11, 5 | exsistenti et habenti, ut esset, veluti terrae aut lapidi
134 11, 5 | fieret, antequam fieret, ut esset. nec manu tenebas aliquid,
135 11, 6 | terra. quidquid enim illud esset, unde talis vox fieret,
136 11, 6 | fieret, nisi abs te factum esset, omnino non esset. ut ergo
137 11, 6 | factum esset, omnino non esset. ut ergo fieret corpus,
138 11, 8 | maneret, cum erraremus, non esset quo rediremus. cum autem
139 11, 10| voluntas sempiterna erat, ut esset creatura, cur non sempiterna
140 11, 14| si nihil praeteriret, non esset praeteritum tempus, et si
141 11, 14| si nihil adveniret, non esset futurum tempus, et si nihil
142 11, 14| futurum tempus, et si nihil esset, non esset praesens tempus.
143 11, 14| et si nihil esset, non esset praesens tempus. duo ergo
144 11, 14| praesens autem si semper esset praesens nec in praeteritum
145 11, 14| praeteritum transiret, non iam esset tempus, sed aeternitas.
146 11, 15| praeteritum tempus cum iam esset praeteritum, longum fuit,
147 11, 15| ante, cum adhuc praesens esset? tunc enim poterat esse
148 11, 15| longum, quando erat, quod esset longum: praeteritum vero
149 11, 15| tempus, quia cum praesens esset, longum erat. nondum enim
150 11, 15| enim praeterierat, ut non esset, et ideo erat, quod longum
151 11, 23| moveretur rota figuli, non esset tempus, quo metiremur eos
152 11, 23| utrumque. si enim primum dies esset, dies ergo esset, etiamsi
153 11, 23| primum dies esset, dies ergo esset, etiamsi tanto spatio temporis
154 11, 23| unius. si secundum, non ergo esset dies, si ab ortu solis usque
155 11, 23| alterum tam brevis mora esset, quam est horae unius, sed
156 11, 23| spatio temporis peractus esset, quanto peraguntur horae
157 12, 3 | lucis absentia? ubi enim lux esset, si esset, nisi super esset
158 12, 3 | ubi enim lux esset, si esset, nisi super esset eminendo
159 12, 3 | esset, si esset, nisi super esset eminendo et inlustrando?
160 12, 7 | unde utcumque erat, nisi esset abs te, a quo sunt omnia,
161 12, 7 | et terram; non de te, nam esset aequale unigenito tuo, ac
162 12, 7 | tibi, et nullo modo iustum esset, ut aequle tibi esset, quod
163 12, 7 | iustum esset, ut aequle tibi esset, quod de te non esset. et
164 12, 7 | tibi esset, quod de te non esset. et aliud praeter te non
165 12, 7 | alterum, quo inferius nihil esset. ~
166 12, 12| haberet. sed hoc ut informe esset, non reliquisti, quoniam
167 12, 25| vel aliquanto uberius, si esset curior. cum vero dicit:
168 12, 29| aeternitate creatoris, ut esset de nihilo, unde aliquid
169 13, 2 | prodesset nec de te aequale tibi esset, tamen quia ex te fieri
170 13, 2 | quam si formatum corpus esset, corporale autem informe
171 13, 2 | praestantius, quam si omnino nihil esset), atque ita penderent in
172 13, 2 | materies corporalis, ut esset saltem invisibilis et incomposita,
173 13, 2 | incomposita, quia neque hoc esset, nisi quia fecisti? ideoque
174 13, 2 | quia non erat, promereri ut esset non poterat. aut quid te
175 13, 3 | sicut non te promeruerat, ut esset talis vita, quae inluminari
176 13, 3 | posset, ita nec cum iam esset promeruit te, ut inluminaretur.
177 13, 5 | fieret speciosa vita, et esset caelum caeli eius, quod
178 13, 8 | initio: fiat lux, et facta esset lux, et inhaereret tibi
179 13, 8 | caeli tenebrosa abyssus esset in se; nunc autem lux est
180 13, 9 | dictus est quasi locus, ubi esset, qui non est locus, de quo
181 13, 10| quae non novit aliud, cum esset ipsa aliud, nisi dono tuo,
182 13, 10| illa vero dictum est, quid esset, nisi inluminaretur, et
183 13, 10| qua factum est, ut aliter esset, id est ut ad lumen indeficiens
184 13, 10| indeficiens conversa lux esset. qui potest, intellegat,
185 13, 20| fecisti omnia. a quo si non esset lapsus Adam, non diffunderetur
186 13, 20| fluvidum, atque ita non opus esset, ut in aquis multis corporaliter
187 13, 32| nudatam vel formatam, ut esset visibilis et composita herbarumque
|