Book, Chapter

  1   1, 2 |        deus, qui fecit caelum et terram? itane, domine deus meus,
  2   1, 2 |          recedam extra caelum et terram, ut inde in me veniat deus
  3   1, 2 |       meus, qui dixit: caelum et terram ego impleo? ~
  4   1, 6 |      apud misericordiam tuam, me terram et cinerem,sine tamen loqui,
  5   1, 7 |        est unius diei vita super terram? quis me commemorat? an
  6   1, 11|   noverat eos iam illa mater, et terram potius, unde postea formarer,
  7   1, 13|     relicto te, et terra iens in terram: et si prohiberer ea legere,
  8   3, 7 |         autem, quorum vita super terram brevis est, quia sensu non
  9   3, 11|         cum profluentes rigarent terram sub oculis eius in omni
 10   4, 9 |        deus, qui fecit caelum et terram et inplet ea, quia inplendo
 11   5, 3 |      lucidos, et ecce ruerunt in terram, et obscuratum est insipiens
 12   5, 8 |         qui invitabant ad aliud, terram sapiebant. ego autem, qui
 13   5, 8 |          me cotidie tibi rigabat terram sub vultu suo. et tamen
 14   5, 10|      deformem sivi crassam, quam terram dicebant, sive tenuem atque
 15   5, 10|        malignam mentem per illam terram repentem imaginantur. et
 16   7, 1 |           aeris huius, qui supra terram est, quominus per eum traiceretur,
 17   7, 8 |      nobis, quoniam miseratus es terram et cinerem, et placuit in
 18   7, 10|           nec sicut caelum super terram; sed superior, quia ipsa
 19   7, 13|      inferiori parti rerum, quam terram dicimus, habentem caelum
 20   9, 3 |       dimisisti ei peccata super terram in monte incaseato, monte
 21   9, 10|          et stellae lucent super terram. et adhuc ascendebamus,
 22  10, 5 |        despiciam, et aestimem me terram et cinerem, tamen aliquid
 23  10, 6 |        quid est hoc? interrogavi terram, et dixit: non sum; et quaecumque
 24  10, 28|  temptatio est vita humana super terram? quis velit molestias et
 25  10, 28|  temptatio est vita humana super terram sine ullo interstitio? ~
 26  11, 2 |         in quo fecisti caelum et terram, usque ad regnum tecum perpetuum
 27  11, 3 |      principio fecisti caelum et terram. scripsit hoc Moyses, scripsit
 28  11, 5 |          autem fecisti caelum et terram et quae machina tam grandis
 29  11, 5 |         fecisti, deus, caelum et terram? non tuique in caelo neque
 30  11, 5 |          terra fecisti caelum et terram neque in aere aut in aguis,
 31  11, 5 |      haec pertinent ad caelum et terram, neque in universo mundo
 32  11, 5 |           unde faceres caelum et terram: nam unde tibi hoc, quod
 33  11, 6 |      atque ita fecisti caelum et terram, erat iam creatura corporalis
 34  11, 6 |        corporalis ante caelum et terram, cuius motibus temporalibus
 35  11, 6 |      autem corpus ante caelum et terram, aut si erat, id certe sine
 36  11, 9 |         fecisti, deus, caelum et terram, in verbo tuo, in filio
 37  11, 9 |      principio fecisti caelum et terram. ~
 38  11, 10|       antequam faceret caelum et terram? si enim vacabat, inquiunt,
 39  11, 12|       antequam faceret caelum et terram? respondeo non illud, quod
 40  11, 12|  antequam faceret deus caelum et terram, non faciebat aliquid. si
 41  11, 13|       antequam faceres caelum et terram, cur dicitur, quod ab opere
 42  11, 13|          si autem ante caelum et terram nullum erat tempus, cur
 43  11, 23|          tantum mora solis super terram, secundum quod aliud est
 44  11, 30|       antequam faceret caelum et terram? aut quid ei venit in mentem,
 45  11, 31|     nosti in principio caelum et terram sine varietate notitiae
 46  11, 31|   fecisti in principio caelum et terram sine distinctione actionis
 47  12, 2 |     quoniam tu fecisti caelum et terram, hoc caelum, quod video,
 48  12, 2 |     psalmi: caelum caeli domino; terram autem dedit filiis hominum?
 49  12, 7 |           fecisti enim caelum et terram; non de te, nam esset aequale
 50  12, 7 |         nihilo fecisti caelum et terram, magnum quiddam et parvum
 51  12, 7 |          magnum caelum et parvam terram. tu eras et aliud nihil,
 52  12, 7 |           unde fecisti caelum et terram, duo quaedam, unum prope
 53  12, 8 |      principio feceras caelum et terram. terra autem ipsa, quam
 54  12, 9 |   fecisse in principio caelum et terram, tacet de temporibus, silet
 55  12, 12|      diem in principio caelum et terram, haec duo quae dicebam.
 56  12, 13|   principio fecit deus caelum et terram: terra autem erat invisibilis
 57  12, 13|   invisibilem atque incompositam terram sine ulla vicissitudine
 58  12, 13|       sed caelum caeli, hoc vero terram, sed terram invisibilem
 59  12, 13|      caeli, hoc vero terram, sed terram invisibilem et incompositam: --
 60  12, 13|   principio fecit deus caelum et terram. statim quippe subiecit,
 61  12, 13|     statim quippe subiecit, quam terram dixerit. et quod secundo
 62  12, 15|      principio fecisti caelum et terram, sed profecto sapientia,
 63  12, 16|        in pulverem et excitantes terram in oculos suos, et intrem
 64  12, 17|   principio fecit deus caelum et terram. non caeli nomine spiritalem
 65  12, 17| visibilia commendanda iudicaret. terram vero invisibilem et incompositam
 66  12, 17|         dicat et alius caelum et terram quidem invisibilem visibilemque
 67  12, 17|   principio fecit deus caelum et terram: sed ipsam adhuc informem
 68  12, 19|     domine, fecisse te caelum et terram. verum est esse principium
 69  12, 19|     magnas partes suas caelum et terram, brevi conplexione factarum
 70  12, 19|       esse informi vicinius quam terram et abyssum. verum est, quod
 71  12, 20|   principio fecit deus caelum et terram. id est in verbo sui sibi
 72  12, 20|   principio fecit deus caelum et terram, id est in verbo suo sibi
 73  12, 20|   principio fecit deus caelum et terram, id est in verbo suo sibi
 74  12, 20|   principio fecit deus caelum et terram, id est in verbo suo sibi
 75  12, 20|   principio fecit deus caelum et terram, id est in ipso exordio
 76  12, 20|       confuse habentem caelum et terram, unde formata nunc eminent
 77  12, 21|    inquit, ipsa informitas, quam terram invisibilem et incompositam
 78  12, 21|      nominavit, de qua caelum et terram deum fecisse praedixerat,
 79  12, 21|    materies erat, unde caelum et terram deum fecisse scriptura praedixit,
 80  12, 22|     fecerat deus, unde caelum et terram faceret; neque enim scriptura
 81  12, 22|   principio fecit deus caelum et terram, ut id, quod sequitur: terra
 82  12, 22| perscriptum est: fecit caelum et terram, respondebunt assertores
 83  12, 22|      dictum est: fecit caelum et terram, comprehensa sunt omnia,
 84  12, 22|    materiam, quam scriptura haec terram invisibilem et incompositam
 85  12, 24|   principio fecit deus caelum et terram, quia non, sicut in tua
 86  12, 24|   principio; potuit et caelum et terram hoc loco nullam iam formatam
 87  12, 27|    distantibus fecisse caelum et terram, duo magna corpora supra
 88  12, 28|        sapientia fecit caelum et terram, alius eorum ipsum caelum
 89  12, 28|      alius eorum ipsum caelum et terram, creabilem materiam caeli
 90  12, 28|  digestasque creaturas caelum et terram vocari hoc loco credunt;
 91  12, 28|   luminosum caelum suspicimus et terram caliginosam quaeque in eis
 92  12, 29|   veraciter intellegat caelum et terram, nisi materiam caeli et
 93  12, 29|          et appellatam caelum et terram, quia inde facta sunt caelum
 94  13, 1 |      neque ut sic te colam quasi terram, ut sis incultus, si non
 95  13, 5 |     filio tuo, fecisti caelum et terram. et multa diximus de caelo
 96  13, 6 |         post nominatum caelum et terram invisibilem et incompositam
 97  13, 12|         suo fecit deus caelum et terram, spiritales et carnales
 98  13, 17|         fecisti illud, et aridam terram manus tuae formaverunt?
 99  13, 18|        gratia tua) luceant super terram et dividant inter diem et
100  13, 18|         bona caelestia das super terram, quoniam quidem alii datur
101  13, 19|          caeli, ut luceant super terram. quaerebat dives ille a
102  13, 19| desperatorum: lucete super omnem terram, et dies sole candens eructet
103  13, 20|         volatilia volantia super terram. repserunt enim sacramenta
104  13, 20|  nuntiorum tuorum volantes super terram iuxta firmamentum libri
105  13, 20|     voces eorum, quando in omnem terram exiit sonus eorum, et in
106  13, 21|       progenies, sed tamen super terram multiplicantur. primarum
107  13, 23|     repentium, quae repunt super terram. hoc enim agit per mentis
108  13, 23|     repentium, quae repunt super terram. iudicat enim et approbat,
109  13, 23|   multiplicentur volatilia super terram, ex aquis tamen originem
110  13, 24|       multiplicentur et impleant terram. nihilne nobis ex hoc innuis,
111  13, 24|         luminaria nec sidera nec terram nec mare? dicerem te, deus
112  13, 24| volatilia multiplicarentur super terram. item dicerem ad ea rerum
113  13, 24|   principio deus fecit caelum et terram, nonne multipliciter intellegitur,
114  13, 25|      semen, quod est super omnem terram, et omne lignum, quod habet
115  13, 25|        quae multiplicantur super terram, quoniam in omnem terram
116  13, 25|         terram, quoniam in omnem terram exiit sonus eorum. ~
117  13, 30|  animantia et quidquid radicibus terram tenet, sed hostilem mentem
118  13, 32|        domine! videmus caelum et terram, sive corporalem partem
119  13, 32|          campos maris, et aridam terram vel nudatam vel formatam,
120  13, 34|          in unico tuo, caelum et terram, caput et corpus ecclesiae,