Book, Chapter

 1   1, 13|   proponam eis interrogans, utrum verum sit quod Aenean aliquando
 2   1, 13|    doctiores autem etiam negabunt verum esse. at si quaeram, quibus
 3   1, 13|        mihi, qui haec didicerunt, verum respondent et secundum id
 4   1, 16|    haberet auctoritatem imitandum verum adulterium lenocinante falso
 5   2, 3 |          non solum libidine facti verum etiam laudis. Quid dignum
 6   2, 6 |        deus summum bonum et bonum verum meum; pulchra erant illa
 7   3, 5 |        penetrabat interiora eius. verum tamen illa erat, quae cresceret
 8   3, 6 |        solem, saltem istis oculis verum, quam illa falsa animo decepto
 9   3, 7 | inspiraret, utentes praesentibus, verum quoque, sicut deus revelaret,
10   3, 12|          paene non legisse tantum verum etiam scriptitasse libros
11   4, 15|          de spiritalibus habebam, verum cernere. et inruebat in
12   4, 15|       accepimus. es enim tu lumen verum, quod inluminat omnem hominem
13   4, 16|           unde esset quidquid ibi verum et certum esset. dorsum
14   5, 6 |           tu me docueris; quoniam verum est, nec quisquam praeter
15   5, 6 |          eo debere videri aliquid verum dici, quia eloquenter dicitur,
16   5, 6 |         labiorum; rursus nec ideo verum, quia inpolite enuntiatur,
17   5, 8 |          qui noverant indicabant. verum autem tu, spes mea et portio
18   5, 10|           esset et ego non essem. verum autem totum ego eram, et
19   5, 10|     invisibilium, posse in veniri verum, unde me illi averterant:
20   5, 14|       animo meo: sed non poteram. Verum tamen de ipso mundi huius
21   6, 4 |          sentientes sanctos tuos; verum autem non ita sentiebant.
22   6, 6 |  temporalis felicitatis. Non enim verum gaudium habebat: sed et
23   6, 6 |          non est in te. nam sicut verum gaudium non erat, ita nec
24   6, 6 |        cum ego curis eviscerarer, verum etiam quod ille bene optando
25   6, 7 |           interimeretur ingenium. verum autem, domine, tu, qui praesides
26   6, 9 |                          CAPUT 9 ~Verum tamen iam hoc ad medicinam
27   6, 9 |            a quibus haec fierent. verum autem viderat homo saepe
28   6, 10|       mamona fidelis non fuistit, verum quis dabit vobis? et si
29   7, 1 |          homo, summum et solum et verum deum, et te incorruptibilem
30   7, 3 |    sentirem dominum nostrum, deum verum, qui fecisti non solum animas
31   7, 3 |     quaerebam, et certus non esse verum quod illi dicerent, quos
32   7, 5 |      atque ipse solus esset totum verum et summum et infinitum bonum?
33   7, 7 |           inferior, et tu gaudium verum mihi subdito tibi, et tu
34   7, 9 |      verbum, deus ipse, est lumen verum, quod inluminat omnem hominem
35   7, 21|         et inveni, quidquid illac verum legeram, hac cum conmendatione
36   8, 7 |         dicebas, propter incertum verum nolle te abicere sarcinam
37   8, 10| congfligere putabunt, et non erit verum quod solent dicere, unam
38   8, 10|        malam; aut convertentur ad verum et non negabunt, cum quisque
39   9, 2 |           posset, non extinguere. verum tamen quia propter nomen
40   9, 5 |           praenuntiator apertior. verum tamen ego primam huius lectionem
41   9, 7 |           daemonibus, sanabantur, verum etiam quidam plures annos
42  10, 3 |       ipso de me ipso audiunt, an verum dicam, quandoquidem nemo
43  10, 3 |        mihi aures caritas aperit. Verum tamen tu, medice meus intime,
44  10, 10|          agnovi et dixi: ita est, verum est, nisi quia iam erant
45  10, 11|          agito, facio et factito. verum tamen sibi animus hoc verbum
46  10, 15|     corpore; adest mihi res ipsa; verum tamen nisi et imago eius
47  10, 18|           quaerimus et invenimus. verum tamen si forte aliquid ab
48  10, 22|     sectantur gaudium neque ipsum verum. ab aliqua tamen imagine
49  10, 23|          eis factus est homo tuus verum praedicans, cum ametur beata
50  10, 33|      vicinior esset quam canenti. verum tamen cum reminiscor lacrimas
51  10, 35|          et dabis libenter sequi. Verum tamen in quam multis minutissimis
52  10, 37|    vituperari, video quid eligam. verum tamen nollem, ut vel augeret
53  10, 37|          rebus amorem cohibeamus, verum etiam iustitiam, id est
54  10, 37|           tantum voluisti a nobis verum etiam proximum diligi, saepe
55  10, 37|     restat, ut ipse me seducam et verum non faciam coram te in corde
56  10, 39|          de non bonis quasi bonis verum etiam de bonis tuis quasi
57  10, 41|     dicere, ut nesciat ipse, quid verum sit. itaque amisi te, quia
58  11, 3 |      diceret. sed unde scirem, an verum diceret? quod si et hoc
59  11, 3 |      strepitu syllabarum diceret: verum dicit, et ego statim certus
60  11, 3 |          illi homini tuo dicerem: verum dicis. quum ergo illum interrogare
61  12, 6 | conturbaretur infirmitas hominis; verum autem illud quod cogitabam
62  12, 16|        omnia, quia unum summum et verum bonum: et non avertar, donec
63  12, 17|      vocabulis esse conprehensam; verum tamen quia non de ipsa substantia
64  12, 18|     veridicarum mentium, ostendis verum esse, etiamsi non hoc sensit
65  12, 18|           quem legit, cum et ille verum nec tamen hoc senserit? ~
66  12, 19|                         CAPUT 19 ~Verum est enim, domine, fecisse
67  12, 19|      fecisse te caelum et terram. verum est esse principium sapientiam
68  12, 19|           qua fecisti omnia. item verum est, quod mundus iste visibilis
69  12, 19|      conditiarumque naturarum. et verum est, quod omne mutabile
70  12, 19|          qua mutatur et vertitur. verum est nulla tempora perpeti
71  12, 19|        sit mutabile, non mutetur. verum est informitatem, quae prope
72  12, 19|        temporum habere non posse. verum est, quod, unde fit aliquid,
73  12, 19|       factum est caelum et terra. verum est omnium formatorum nihil
74  12, 19|           quam terram et abyssum. verum est, quod non solum creatum
75  12, 19|       fecisti, ex quo sunt omnia. verum est omne, quod ex informi
76  12, 23|        creaturae conditione, quid verum sit, aliter autem quid in
77  12, 24|           quam fidenter dicit hoc verum esse, sive ille hoc senserit
78  12, 24|          cum haec verba promeret, verum eum vidisse apteque id enuntiavisse
79  12, 25|           nostrum dicit, utrumque verum esse, o vita pauperum, deus
80  12, 25|           amo quod dicunt, quando verum dicunt, non quia ipsorum,
81  12, 25|        non quia ipsorum, sed quia verum est: et ideo iam nec ipsorum
82  12, 25|         iam nec ipsorum est, quia verum est. si autem ideo ament
83  12, 25|      autem ideo ament illud, quia verum est, iam et ipsorum est
84  12, 25|        pacificam: si ambo videmus verum esse quod dicis, et ambo
85  12, 25|       quod dicis, et ambo videmus verum esse quod dico, ubi, quaeso,
86  12, 26|         iam possunt, in quamlibet verum sententiam cogitando venissent,
87  12, 27|      veritatis, unde sibi quisque verum, quod de his rebus potest,
88  12, 29|       cantus est non tantum sonus verum etiam speciosus sonus. sed
89  12, 31|      utrumque potius, si utrumque verum est, et si quid tertium
90  12, 31|           et si quid omnino aliud verum quispiam in his verbis videt,
91  12, 32|      aliquid quod tu inspiraveris verum, certum et bonum, etiamsi
92  13, 24|           huius occasio suggerit. verum est enim, nec video, quid
93  13, 25|    praeter te inspirante credo me verum dicere, cum tu sis veritas,
94  13, 25|          de suo loquitur. ergo ut verum loquar, de tuo loquor. ecce
95  13, 26|   laetitia. quod sequitur audiam: verum tamen, inquit, bene fecistis
96  13, 27|           27 ~Ideoque dicam, quod verum est coram te, domine, cum