Book, Chapter
1 1, 6 | aliorum experimentum, nec memoria mea. an irrides me ista
2 1, 8 | volebam omnibus. pensebam memoria: cum ipsi appellabant rem
3 1, 9 | non enim deerat, domine, memoria vel ingenium, quae nos habere
4 1, 20| delectabar. falli nolebam, memoria vigebam, locutione instruebar,
5 2, 6 | sicut in mente hominis atque memoria et sensibus et vegetante
6 2, 7 | domino, quod recolit haec memoria mea et anima mea non metuit
7 4, 1 | mihi circuire praesenti memoria praeteritos circuitus erroris
8 4, 3 | per me ipsum quaererem, in memoria mea deliniasti. tunc autem
9 5, 8 | proximus nostrae navi erat, memoria beati Cypriani, maneret
10 6, 7 | atque abire. Sed enim de memoria mihi lapsum erat agere cum
11 6, 9 | medicinam futuram in eius memoria reponebatur. nam et illud,
12 7, 17| carnalis. sed mecum erat memoria tui, neque ullo modo dubitabam
13 8, 6 | autem, audientes tam recenti memoria et prope nostris temporibus
14 10, 8 | silentio dum habito, in memoria mea profero, si volo, colores,
15 10, 8 | quem credidi, intus in memoria mea viderem spatiis tam
16 10, 9 | quidquid horum scio, sic est in memoria mea, ut non retenta imagine
17 10, 9 | iam non sapit et tamen in memoria quasi sapit; aut sicut aliquid,
18 10, 9 | separatum a nobis imaginatur memoria. istae quippe res non intromittuntur
19 10, 10| praeter animum meum, et in memoria recondidi non imagines earum,
20 10, 10| antequam ea didicissem, sed in memoria non erant. ubi ergo, aut
21 10, 10| nisi quia iam erant in memoria, sed tam remota et retrusa
22 10, 11| passim atque indisposite memoria continebat, cogitando quasi
23 10, 11| ad manum posita in ipsa memoria, ubi sparsa prius et neglecta
24 10, 11| multa huius modi gestat memoria mea, quae iam inventa sunt,
25 10, 12| CAPUT 12 ~Item continet memoria numerorum dimensionumque
26 10, 13| CAPUT 13 ~Haec omnia memoria teneo et quomodo ea didicerim
27 10, 13| et quomodo ea didicerim memoria teneo. multa etiam, quae
28 10, 13| falsissime disputantur, audivi et memoria teneo; quae tamenetsi falsa
29 10, 13| et intellego, recondo in memoria, ut postea me nunc intellexisse
30 10, 14| Affectiones quoque animi mei eadem memoria continet non eo modo, quo
31 10, 14| cum animus sit etiam ipsa memoria -- nam et cum mandamus aliquid,
32 10, 14| animus habet laetitiam et memoria tristitiam, laetusque est
33 10, 14| quod inest ei laetitia, memoria vero ex eo, quod inest ei
34 10, 14| hoc dixerit? nimirum ergo memoria quasi venter est animi,
35 10, 14| dissimilia. Sed ecce de memoria profero, cum dico quattuor
36 10, 14| cibus ruminando, sic ista de memoria recordando proferuntur.
37 10, 14| non ea loqueremur, nisi in memoria nostra non tantum sonos
38 10, 15| adsunt sensibus meis; in memoria sane mea praesto sunt imagines
39 10, 15| tamen adesset imago eius in memoria mea, nescirem, quid dicerem
40 10, 15| nisi et imago eius esset in memoria mea, nullo modo recordarer,
41 10, 15| numeramus; en assunt in memoria mea non imagines eorum,
42 10, 15| solis, et haec adest in memoria mea; neque enim imaginem
43 10, 15| ubi agnosco nisi in ipsa memoria? num et ipsa per imaginem
44 10, 16| ipsam sibi praesto est ipsa memoria; cum vero memini oblivionem,
45 10, 16| vero memini oblivionem, et memoria praesto est et oblivio,
46 10, 16| praesto est et oblivio, memoria, ex qua meminerim, oblivio,
47 10, 16| possum? at si quod meminimus memoria retinemus, oblivionem autem
48 10, 16| significatur, agnoscere, memoria retinetur oblivio. adest
49 10, 16| dicturus sum non esse in memoria mea quod memini? an dicturus
50 10, 16| hoc inesse oblivionem in memoria mea, ut non obliviscar?
51 10, 16| imaginem oblivionis teneri memoria mea, non ipsam oblivionem,
52 10, 16| imprimitur rei cuiusque imago in memoria, prius necesse est, ut adsit
53 10, 16| ista, cepit ab eis imagines memoria, quas intuerer praesentes
54 10, 16| suam, non per se ipsam in memoria tenetur oblivio, ipsa utique
55 10, 16| quomodo imaginem suam in memoria conscribebat, quando id
56 10, 17| cum animus non patitur, memoria tenet, cum in animo sit
57 10, 17| animo sit quidquid est in memoria -- per haec omnia discurro
58 10, 17| transibo et hanc vim meam, quae memoria vocatur, transibo eam, ut
59 10, 17| et istam vim meam, quae memoria vocatur volens te attingere,
60 10, 18| aliquid ab oculis perit, non a memoria, veluti quaeritur, donec
61 10, 18| perierat quidem oculis, memoria tenebatur. ~
62 10, 19| CAPUT 19 ~Quid? cum ipsa memoria perdit aliquid, sicut fit,
63 10, 19| tandem quaerimus nisi in ipsa memoria? et ibi si aliud pro alio
64 10, 19| quaerebatur, quia sentiebat se memoria non simul volvere, quod
65 10, 19| unde adest nisi ex ipsa memoria? nam et cum ab alio conmoniti
66 10, 20| de qua satago, utrum in memoria sit, quia, si ibi est, iam
67 10, 20| nunc; sed quaero, utrum in memoria sit beata vita. neque enim
68 10, 20| cuius hoc nomen est, eorum memoria teneretur. ~
69 10, 21| dicere, propterea reperta in memoria recognoscitur, quando beatae
70 10, 23| esset aliqua notitia eius in memoria eorum. cur ergo non de illa
71 10, 24| quantum spatiatus sum in memoria mea quaerens te, domine,
72 10, 24| quo te didici, manes in memoria mea, et illic te invenio,
73 10, 25| CAPUT 25 ~Sed ubi manes in memoria mea, domine, ubi illic manes?
74 10, 25| sedem (quae illi est in memoria mea, quoniam sui quoque
75 10, 25| dignatus es habitare in memoria mea, ex quo te didici. et
76 10, 26| neque enim iam eras in memoria mea, priusquam te discerem.
77 10, 30| fierem. sed adhuc vivunt in memoria mea, de qua multa locutus
78 11, 18| praeterita cum vera narrantur, ex memoria proferuntur non res ipsae,
79 11, 18| intueor, quia est adhuc in memoria mea. utrum similis sit causa
80 11, 20| praesens de praeteritis memoria, praesens de praesentibus
81 11, 27| non sunt, sed aliquid in memoria mea metior, quod infixum
82 11, 28| tamen est adhuc in animo memoria praeteritorum. et quis negat
83 11, 28| longum praeteritum longa memoria praeteriti est. Dicturus
84 11, 28| decerpsero, tenditur et memoria mea, atque distenditur vita
85 11, 28| expectatione prolongatur memoria, donec tota expectatio consumatur,
86 11, 31| expectatione vocum futurarum et memoria praeteritarum variatur affectus
87 12, 15| venerint, idemque contuitus fit memoria, cum praeterierint: omnis
|