Book, Chapter
1 1, 1 | nos ad te et inquietum est cor nostrum, donec requiescat
2 1, 5 | dabit mihi, ut venias in cor meum et inebries illud,
3 1, 14| urgentium, cum me urgeret cor meum ad parienda concepta
4 1, 18| delectationes tuas, et cuius cor dicit tibi: quaesivi vultum
5 1, 18| persequendo alium gravius, quam cor suum vastat inimicando.
6 2, 2 | obnubilabant atque obfuscabant cor meum, ut non discerneretur
7 2, 3 | propius auribus tuis, si cor confitens et vita ex fide
8 2, 3 | inde quicquam descendit in cor, ut facerem illud. volebat
9 2, 4 | liberet, quo non liceret. ecce cor meum, deus, ecce cor meum,
10 2, 4 | ecce cor meum, deus, ecce cor meum, quod miseratus es
11 2, 4 | abyssi. dicat tibi nunc ecce cor meum, quid ibi quaerebat,
12 2, 8 | doceat me, nisi qui inluminat cor meum et discernit umbras
13 3, 4 | adhuc lacte matris tenerum cor meum pie biberat et alte
14 3, 6 | strepitu linguae; ceterum cor inane veri. et dicebant:
15 3, 11| quia erant aures tuae ad cor eius, o tu bone omnipotens,
16 4, 3 | unicuique secundum opera eius et cor contritum et humiliatum
17 4, 4 | dolore contenebratum est cor meum, et quidquid aspiciebam
18 4, 6 | eram omnino, memini. ecce cor meum, deus meus, ecce intus;
19 4, 7 | inde recedere. quo enim cor meum fugeret a corde meo?
20 4, 9 | dulcedine in amaritudinem cor madidum, et ex amissa vita
21 4, 12| intimus cordi est, sed cor erravit ab eo. redite, praevaricatores,
22 4, 12| redite, praevaricatores, ad cor, et inhaerete illi, qui
23 4, 12| ab oculis, ut redeamus ad cor et inveniamus eum. abscessit
24 4, 14| ore laudantis intrat in cor audientis amor ille? absit;
25 4, 14| inprobaret, sauciaretur cor vanum et inane soliditatis
26 5, 1 | oculum tuum non excludit cor clausum, nec manum tuam
27 5, 3 | obscuratum est insipiens cor eorum. et multa vera de
28 5, 6 | conscientiae meae? coram te cor meum et recordatio mea;
29 5, 7 | dicentes nihil. iste vero cor habebat, etsi non rectum
30 5, 9 | quo vulnere si feriretur cor matris, numquam sanaretur.
31 5, 9 | misericordiarum, sperneres cor contritum et humiliatum
32 5, 10| labia mea, ut non declinaret cor meum in verba mala, ad excusandas
33 5, 12| est. oderat etiam istos cor meum, quamvis non perfecto
34 5, 14| etiam, quas neglegebam. cor aperirem ad excipiendum,
35 6, 1 | exultatione trepidavit, cor eius, cum audisset ex tanta
36 6, 2 | conspectu tuo de hac re cor meum -- non facile fortasse
37 6, 3 | ducebantur per paginas et cor intellectum rimabatur, vox
38 6, 4 | adhuc ignorarem. tenebam cor meum ab omni adsensione,
39 6, 5 | pertractans et conponens cor meum, consideranti, quam
40 6, 6 | dulcescere quod non eras tu. vide cor meum, domine, qui voluisti,
41 6, 6 | easque curas anhelaret cor meum et cogitationum tabificarum
42 6, 11| inpellebant huc atque illuc cor meum, transibant tempora,
43 6, 15| qua cubare solitus eram, cor, ubi adhaerebat, concisum
44 7, 1 | potest. clamabat violenter cor meum adversus omnia phantasmata
45 7, 1 | per tales imagines ibat cor meum, nec videbam hanc eandem
46 7, 5 | stimulatur et excruciatur cor; et tanto gravius malum,
47 7, 9 | et obscuratur insipiens cor eorum; dicentes se esse
48 7, 21| spiritum contribulatum, cor contritum et humiliatum,
49 8, 1 | omnia, et mundandum erat cor a fermento veteri; et placebat
50 8, 2 | eum omnes rapere intro in cor suum. et rapiebant amando
51 8, 6 | orationibus eorum, et trahentes cor in terra abierunt in palatium;
52 8, 6 | palatium; illi autem affigentes cor caelo manserunt in casa;
53 8, 10| diversae voluntates distendunt cor hominis, cum deliberatur,
54 9, 1 | hostiam laudis. laudet te cor meum et lingua mea, et omnia
55 9, 2 | consumentem. Sagittaveras tu cor nostrum caritate tua, et
56 9, 3 | medullis omnibus: tibi dixit cor meum, quaesivi vultum tuum;
57 9, 4 | linguam meam, unde iam erueras cor meum, et benedicebam tibi
58 9, 4 | ostendere, si afferrent ad me cor in occulis suis foris a
59 9, 4 | valerem loqui, ascendit in cor meum admonere omnes meos,
60 9, 6 | et eliquabatur veritas in cor meum, et exaestuabat inde
61 9, 10| nec auris audivit nec in cor hominis ascendit. sed inhiabamus
62 10, 3 | leguntur et audiuntur, excitant cor, ne dormiat in desperatione
63 10, 3 | sed auris eorum non est ad cor meum, ubi ego sum quicumque
64 10, 6 | domine, amo te. percussisti cor meum verbo tuo, et amavi
65 10, 35| rerum conceptaculum fit cor nostrum et portat copiosae
66 11, 9 | interlucet mihi et percutit cor meum sine laesione? et inhorresco
67 11, 11| et futuris rerum motibus cor eorum volitat et adhuc vanum
68 11, 11| excurrere? quis tenebit cor hominis, ut stet et videat,
69 11, 25| mentior: sicut loquor, ita est cor meum. tu inluminabis lucernam
70 12, 1 | CAPUT 1 ~Multa satagit cor meum, domine, in hac inopia
71 12, 6 | nec ideo tamen cessabit cor meum tibi dare honorem et
72 12, 15| igitur ex his, quae clamavit cor meum ad deum meum, cum audiret
73 12, 25| plue mihi mitigationes in cor, ut patienter tales feram;
74 13, 6 | veridicum, tibi admoveo cor meum, ne me vana doceat,
75 13, 7 | amore securitatis, ut sursum cor habeamus ad te, ubi spiritus
76 13, 19| fiet, nisi fuerit illic cor tuum; quod item non fiet,
77 13, 38| concepit de spiritu tuo cor nostrum; priore autem tempore
|