Book, Chapter

 1   1, 5 |        obliviscar mala mea et unum bonum meum amplectar, te? quid
 2   1, 6 |          quo abundabant ex te. nam bonum erat eis bonum meum ex eis,
 3   1, 6 |          ex te. nam bonum erat eis bonum meum ex eis, quod ex eis
 4   1, 12|        invitus bene facit, etiamsi bonum est quod facit. nec qui
 5   1, 20|          qui fecit me, et ipse est bonum meum, et illi exulto bonis
 6   2, 2 |         ego autem vobis parco; et: bonum est homini mulierem non
 7   2, 6 |             deus bone, deus summum bonum et bonum verum meum; pulchra
 8   2, 6 |         bone, deus summum bonum et bonum verum meum; pulchra erant
 9   3, 4 |      spiritus tui, per servum tuum bonum et pium: videte, ne quis
10   3, 8 |            nostrum quam te, omnium bonum. ~
11   4, 3 |   consequenter repellit et damnat. bonum est enim confiteri tibi,
12   4, 12|          itis in aspera? quo itis? bonum, quod amatis, ab illo est:
13   4, 12|          sed quantum est ad illum, bonum est et suave; sed amarum
14   4, 15|         summum atque incommutabile bonum. Sicut enim facinora sunt,
15   4, 16|          est. vivit apud te semper bonum nostrum, et quia inde aversi
16   4, 16|          apud te sine ullo defectu bonum nostrum, quod tu ipse es:
17   5, 9 |      aliquod nutabile aut volubile bonum, sed salutem animae filii
18   5, 10|          imaginantur. et quia deum bonum nullam malam naturam creasse
19   6, 7 |           et praecipiti studio tam bonum interimeretur ingenium.
20   7, 3 |            tantum bonus, sed ipsum bonum? unde igitur mihi male velle
21   7, 4 |      melius, qui summum et optimum bonum es. cum autem verissime
22   7, 4 |           deus, et quod sibi vult, bonum est, et ipse est idem bonum;
23   7, 4 |        bonum est, et ipse est idem bonum; corrumpi autem non est
24   7, 4 |             corrumpi autem non est bonum. nec cogeris invitus ad
25   7, 5 |             maius quidem et summum bonum minora fecit bona, sed tamen
26   7, 5 |           aliquid in illa, quod in bonum non converteret? cur et
27   7, 5 |       verum et summum et infinitum bonum? aut si non erat bene, ut
28   7, 11|           mihi autem inhaerere deo bonum est, quia, si non manebo
29   7, 12|            enim corruptio, et nisi bonum minueret, non noceret. aut
30   7, 12|         quia, si substantia esset, bonum esset. aut enim esset incorruptibilis
31   7, 12|          substantia, magnum utique bonum, aut substantia corruptibilis
32   8, 1 |          mentem meam, visumque est bonum in conspectu meo, pergere
33   8, 4 |         utilia domino ad omne opus bonum. ~
34   8, 10|           nam quaero ab eis, utrum bonum sit delectari lectione apostoli,
35   8, 10|        lectione apostoli, et utrum bonum sit delectari psalmo sobrio,
36   8, 10|            psalmo sobrio, et utrum bonum sit evangelium disserere.
37   8, 10|           respondebunt ad singula: bonum. quid? si ergo pariter delectent
38   9, 2 |       animo meo, et blasphemaretur bonum nostrum? Quin etiam quod
39   9, 9 | reconciliandas valeret. parvum hoc bonum mihi videretur, nisi turbas
40  10, 34|         quidem valde, sed ipse est bonum meum, non haec. tangunt
41  10, 37|    vituperare quod aut ignorat aut bonum est. nam et contristor aliquando
42  11, 9 |        vigor meus, ut non sufferam bonum meum; donec tu, domine,
43  12, 15|           cui semper inhaerere deo bonum est. est inquiunt. quid
44  12, 16|          quia unum summum et verum bonum: et non avertar, donec in
45  12, 22|        quid, sicut dicimus amplius bonum esse quod creatum atque
46  12, 22|    formatum est, ita fatemur minus bonum esse quod factum est creabile
47  12, 22|         atque formabile, sed tamen bonum: non autem conmemorasse
48  12, 32|          numquid et spriritum tuum bonum, qui deducet me in terra
49  12, 32|      inspiraveris verum, certum et bonum, etiamsi multa occurrerint,
50  13, 1 |           eguisti me, aut ego tale bonum sum, quo tu adiuveris, dominus
51  13, 2 |         creatura tua substitit, ut bonum, quod tibi nihil prodesset
52  13, 2 |          inconmutabiliter saperet. bonum autem illi est adhaerere
53  13, 4 |          Quid ergo tibi deesset ad bonum, quod tu tibi es, etiamsi
54  13, 18|        natis fructibus, vide, quia bonum est, et erumpat temporana
55  13, 19|            appareat arida. discite bonum facere, iudicate pupillo
56  13, 22|        quae sit voluntas dei, quod bonum et beneplacitum et perfectum.
57  13, 22|        quae sit voluntas tua, quod bonum et beneplacitum et perfectum,
58  13, 28|           atque illud vidisti quia bonum est. septiens numeravi scriptum
59  13, 28|     scriptum esse te vidisse, quia bonum est quod fecisti; et hoc
60  13, 31|            spiritu dei vident quia bonum est, non ipsi, sed deus
61  13, 31|         ipsi, sed deus videt, quia bonum est. aliud ergo est, ut
62  13, 31|            quisque malum esse quod bonum est, quales supra dicti
63  13, 31|         dicti sunt; aliud, ut quod bonum est videat homo, quia bonum
64  13, 31|        bonum est videat homo, quia bonum est, (sicut multis tua creatura
65  13, 31|            aliquid videt homo quia bonum est, deus in illo videat,
66  13, 31|          deus in illo videat, quia bonum est, ut scilicet ille ametur
67  13, 31|             per quem videmus, quia bonum est, quidquid aliquo modo
68  13, 38| sanctificatione speramus. tu autem bonum nullo indigens bono semper