Book, Chapter
1 1, 6 | potui, et me talem fuisse magis mihi ipsi indicaverunt nescientes
2 1, 9 | condoctore suo victus esset, magis bile atque invidia torqueretur
3 1, 10| ardentius, eadem curiositate magis magisque per oculos emicante
4 1, 13| scholarum, sed non illa magis honorem secreti quam tegimentum
5 1, 18| syllabae hominem dixerit, magis displiceat hominibus, quam
6 1, 19| palaestra erat illa, ubi magis timebam barbarismum facere,
7 1, 19| deprehensus auguerer, saevire magis quam cedere libebat. Istane
8 2, 3 | parabantur, animositate magis quam opibus patris, municipis
9 2, 3 | sua et tanto gloriantes magis, quanto magis turpes essent,
10 2, 3 | gloriantes magis, quanto magis turpes essent, et libebat
11 3, 1 | et amari dulce mihi erat, magis si et amantis corpore fruerer.
12 3, 2 | miserabilis insania? nam eo magis eis movetur quisque, quo
13 3, 2 | delectabat tamen. nunc vero magis miseror gaudentem in flagitio
14 3, 2 | falsa et saltatoria, ea magis placebat actio histrionis
15 3, 6 | nutriebar eis, sed exhauriebar magis. cibus in somnis simillimus
16 3, 8 | oboedire regibus suis -- quanto magis deus regnator universae
17 3, 10| solverentur. et credidi miser magis misericordiam praestandam
18 3, 12| quod propero ad ea quae me magis urguent confiteri tibi,
19 3, 12| adquiescere, sed instaret magis deprecando et ubertim flendo,
20 4, 3 | familiaris sectaris. quo magis mihi te oportet de illa
21 4, 6 | vellem, nollem tamen amittere magis quam illum; et nescio an
22 4, 6 | moriendi metus. credo, quo magis illum amabam, hoc magis
23 4, 6 | magis illum amabam, hoc magis mortem, quae mihi eum abstulerat,
24 4, 6 | dilexeram, mortuus erat; et me magis, quia ille alter eram, vivere
25 4, 7 | volebam nec valebam, eo magis, quod mihi non eras aliquid
26 4, 10| oriuntur et tendunt esse, quo magis celeriter crescunt, ut sint,
27 4, 10| celeriter crescunt, ut sint, eo magis festinant, ut non sint.
28 4, 11| existit in praesentia, ut magis tibi omnia placerent. nam
29 4, 14| et placuerant mihi. sed magis, quia placebat aliis et
30 4, 14| te: et tamen capilli eius magis numerabiles quam affectus
31 4, 14| illum in amore laudantium magis amaveram quam in rebus ipsis,
32 4, 14| quae si probaret, flagrarem magis; si autem inprobaret, sauciaretur
33 4, 15| errat deus? et contendabam magis inconmutabilem tuam substantiam
34 4, 16| ad usum, sed ad perniciem magis valebat, quia tam bonam
35 5, 2 | tergens lacrimas eorum, et magis plorant et gaudent in fletibus,
36 5, 7 | nisi aliquid forte, quod magis eligendum esset, eluceret.
37 5, 10| quam esse arbitrabar. et magis plus mihi videbar, si te,
38 5, 12| enim ab eis passurus eram, magis oderam fortasse quam eo,
39 5, 12| pacem castissimam. sed tunc magis eos pati nolebam malos propter
40 5, 14| plerosque sensisse philosophos magis magisque considerans atque
41 6, 3 | die dominico audiebam; et magis magisque mihi confirmabatur
42 6, 4 | certi retinerem, quanto me magis pudebat, tam diu inlusum
43 6, 4 | praecipitium; et suspendio magis necabar. volebam enim eorum
44 6, 6 | difficultates, te propitio tanto magis, quanto minus sinebas mihi
45 6, 10| aliquid ageret secundum votum magis parentum quam suum. et ter
46 6, 10| continentia ceteris, cum ille magis miraretur eos, qui aurum
47 7, 5 | relinquebat animus, immo in dies magis magisque inbibebat. ~
48 8, 5 | ego quidem in utroque, sed magis ego in eo, quod in me approbabam,
49 8, 5 | me improbabam. ibi enim magis iam non ego, quia ex magna
50 9, 4 | inseri litteris nostris. magis enim eas volebat redolere
51 10, 1 | tanto minus flenda, quanto magis fletur, et tanto magis flenda,
52 10, 1 | quanto magis fletur, et tanto magis flenda, quanto minus fletur
53 10, 26| minister tuus est, qui non magis intuetur hoc a te audire
54 10, 30| extinguere? augebis, domine, magis magisque in me munera tua,
55 10, 37| enim me interrogo, quam magis minusve mihi molestum sit
56 10, 37| si ego? cur ea contumelia magis mordeor, quae in me quam
57 10, 39| cordis mei, et vulnera mea magis subinde a te sanari quam
58 11, 23| velocius moveretur, alios magis diuturnos esse, alios minus?
59 11, 27| et praeteriebat. an ideo magis poterat? praeteriens enim
60 11, 28| praeteritum. quod quanto magis agitur et agitur, tanto
61 12, 8 | erant super abyssum, id est magis quam in abysso. ista quippe
62 12, 11| conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro
63 12, 11| conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro
64 12, 11| conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro
65 13, 4 | eum, a quo facta est, et magis magisque vivere apud fontem
66 13, 31| places in ea; unde frui magis ipsa quam te volunt:) aliud
|