Book, Chapter

 1   1, 1 |        numerus. et laudare te vult homo, aliqua portio creaturae
 2   1, 1 |          portio creaturae tuae, et homo circumferens mortalitem
 3   1, 1 |           et tamen laudare te vult homo, aliqua portio creaturae
 4   1, 6 |          misericordia tua est, non homo, inrisormeus, cui loquor.
 5   1, 7 |           vae peccatis hominum! et homo dicit haec, et misereris
 6   1, 13|     dicitur, ut pudeat, si non ita homo sit. et haec non flebam,
 7   1, 18|            hominem oderit, cum sit homo. quasi vero quemlibet inimicum
 8   1, 18|         inlicitas cupiditates, cum homo eloquentiae famam quaeritans
 9   3, 2 |            mei. quis est, quod ibi homo vult dolere luctuosa et
10   3, 2 |            et dolores. certe omnis homo gaudere vult. an cum miserum
11   4, 1 |           non corrumpitur? et quis homo est quilibet homo, cum sit
12   4, 1 |          et quis homo est quilibet homo, cum sit homo? sed inrideant
13   4, 1 |         est quilibet homo, cum sit homo? sed inrideant nos fortes
14   4, 3 |     Saturnus aut Mars, scilicet ut homo sine culpa sit, caro et
15   4, 4 |          iam errabat in animo ille homo, et non poterat anima mea
16   4, 4 |         quia verior erat et melior homo, quem carissimum amiserat,
17   4, 8 |            sine odio, tamquam ipse homo secum, atque ipsa rarissima
18   4, 14|          mihi placebat. laudabatur homo et amabatur absens. utrumnam
19   4, 14|            cum sit uterque nostrum homo? non enim sicut equus bonus
20   4, 14|      homine quod odi esse, cum sim homo? grande profundum est ipse
21   4, 14|          grande profundum est ipse homo, cuius etiam capillos tu,
22   4, 14|           res non aliae forent nec homo ipse alius, sed tantummodo
23   4, 16|            substantiis, sicuti est homo, et quae in illis essent,
24   5, 2 |            tu, domine, non aliquis homo, caro et sanguis, sed tu,
25   5, 4 |          placet tibi? infelix enim homo, qui scit illa omnia, te
26   5, 4 |           aut diligit; sic fidelis homo, cuius totus mundus divitiarum
27   5, 5 |   sustinetur, donec assurgat novus homo in virum perfectum, et circumferri
28   5, 13|           suscepit me paterne ille homo dei et peregrinationem amare
29   6, 9 |         facile in noscendis causis homo ab homine damnandus esset
30   6, 9 |       fierent. verum autem viderat homo saepe Alypium in domo cuiusdam
31   7, 1 |             et conabar cogitare te homo, et talis homo, summum et
32   7, 1 |         cogitare te homo, et talis homo, summum et solum et verum
33   7, 3 |           tu potius mala pati quam homo facere putatur. ~
34   7, 6 |         iudicii tui. cui non dicat homo: quid est hoc? ut quid hoc?
35   7, 6 |         hoc? non dicat, non dicat; homo est enim. ~
36   7, 9 |       factus et habitu inventus ut homo, humiliavit se factus oboediens
37   7, 21|           quia, etsi condelectetur homo legi dei secundum interiorem
38   7, 21|          stetit. quid faciet miser homo? quis eum liberabit de corpore
39   8, 5 |              CAPUT 5 ~Sed ubi mihi homo tuus Simplicianus de Victorino
40   8, 5 |            differt tamen plerumque homo somnum excutere, cum gravis
41  10, 6 |           tu quis es? et respondi: homo. et ecce corpus et anima
42  10, 6 |           deus et: ipse fecit nos. homo interior cognovit haec per
43  10, 19|      deerat flagitabat? tamquam si homo notus sive conspiciatur
44  10, 23|            inimicus eis factus est homo tuus verum praedicans, cum
45  10, 31|       autem non sum, quia peccator homo sum. sed et ego magnifico
46  10, 36|          benedicitur, sed laudatur homo propter aliquod donum, quod
47  10, 43|      mediator ille dei et hominum, homo Christus Iesus, inter mortales
48  10, 43|            fierent in quantum enim homo, in tantum mediator, in
49  11, 5 |   operationis tuae? non enim sicut homo artifex, formans corpus
50  12, 26|         omnes venimus; et quid est homo, nisi quia memor es eius? --
51  12, 32|           caro et sanguis, si quid homo minus vidit, numquid et
52  13, 18|          perfectos. animalis autem homo tamquam parvulus in Christo
53  13, 22|           neque enim dixisti: fiat homo secundum genus, sed: faciamus
54  13, 22|            ideoque non dicis: fiat homo, sed: faciamus, nec dicis:
55  13, 22|     infertur: ad imaginem dei. ita homo renovatur in agnitione dei
56  13, 23|        sunt spiritus dei. alioquin homo in honore positus non intellexit;
57  13, 23| veraciterque dictum esse. sic enim homo, licet iam spiritalis et
58  13, 23|        populis quamquam spiritalis homo iudicat. quid enim ei de
59  13, 23|    amaritudine remansurus? Ideoque homo, quem fecisti ad imaginem
60  13, 25|           sis veritas, omnis autem homo mendax. et ideo qui loquitur
61  13, 26|        unde gaudes, unde pasceris, homo renovate in agnitionem dei
62  13, 29|          surditatem et clamans:) o homo, nempe quod scriptura mea
63  13, 31|           ut quod bonum est videat homo, quia bonum est, (sicut
64  13, 31|       autem, ut, cum aliquid videt homo quia bonum est, deus in