Book, Chapter

 1   1, 6 |        dicere, domine, nisi quia nescio, unde venerim huc, in istam,
 2   1, 6 |   mortalem, an mortalem vitalem? nescio. et susceperunt me consolationes
 3   1, 7 |       ista matres atque nutrices nescio quibus remediis. nisi vero
 4   1, 13|     quibus tenere cogebar Aeneae nescio cuius errores, oblitus errorum
 5   4, 2 |        placuisset, mandasse mihi nescio quem haruspicem, quid ei
 6   4, 6 |    amittere magis quam illum; et nescio an vellem vel pro illo,
 7   4, 6 |          simul vivere. sed in me nescio quis affectus nimis huic
 8   4, 13|         sed aberraverunt a nobis nescio quomodo. ~
 9   4, 15|     divisione inrationalis vitae nescio quam substantiam, et naturam
10   4, 16|     docti habebantur, tamquam in nescio quid magnum et divinum suspensus
11   5, 5 |        quis quaerebat Manichaeum nescio quem etiam ista scribere,
12   5, 10|      esse nos, qui peccamus, sed nescio quam aliam in nobis peccare
13   5, 10|  excusare me amabam, et accusare nescio quid aliud, quod mecum esset
14   5, 11|     testamenti falsatas fuisse a nescio quibus, qui Iudaeorum legem
15   6, 10|        erant. voluit sibi licere nescio quid ex more potentiae suae,
16   6, 13|       dicebat enim descernere se nescio quo sapore, quem verbis
17   7, 2 |           quid erat tibi factura nescio qua gens tenebrarum, quam
18   8, 6 |   praeclare in palatio militans: nescio quid a nobis volebat, et
19   8, 6 |        unde incidit, ut diceret, nescio quando se et tres alios
20   8, 8 |     pudet nec saltem sequi? dixi nescio qua talia, et abripuit me
21   8, 12|       tunc eram, et ille sensit: nescio quid enim, puto, dixeram,
22   8, 12|     quadam fici arbore stravi me nescio quomodo, et dimisi habenas
23   8, 12|          quasi pueri an puellae, nescio: tolle lege, tolle lege.
24   8, 12|        interiecto aut digito aut nescio quo alio signo, codicem
25   9, 2 |    temporis, donec decurreret -- nescio utrum vel viginti dies erant --
26   9, 9 | innumerabiles tristis experirer, nescio qua horrenda pestilentia
27   9, 10|     faciam adhuc et cur hic sim, nescio, iam consumpta spe huius
28   9, 13|          hanc vitam, quemadmodum nescio. meminerint cum affectu
29  10, 5 |   aliquid de te scio, quod de me nescio. et certe videmus nunc per
30  10, 5 |      valeam quibusve non valeam, nescio. et spes est, quia fidelis
31  10, 5 |      lucente scio, et quod de me nescio, tamdiu nescio, donec fiant
32  10, 5 |        quod de me nescio, tamdiu nescio, donec fiant tenebrae meae
33  10, 8 |     grandis memoriae recessus et nescio qui secreti atque ineffabiles
34  10, 10|    intraverunt in memoriam meam? nescio quomodo; nam cum ea didici,
35  10, 17|          Magna vis est memoriae, nescio quod horrendum, deus meus,
36  10, 20|         eam? nimirum habemus eam nescio quomodo. et est alius quidam
37  10, 20|       eos velle certissimum est. nescio quomodo noverunt eam ideoque
38  10, 20|        eam ideoque habent eam in nescio qua notitia, de qua satago,
39  10, 28|          qua parte stet victoria nescio. ei mihi! domine, miserere
40  10, 28|          qua parte stet victoria nescio. ei mihi! domine, miserere
41  10, 33|         voce atque cantu, quorum nescio qua occulta familiaritate
42  10, 35|         vocem cordis intendimus, nescio unde inruentibus nugatoriis
43  10, 37|      oportere. et utrum ita sim, nescio. minus mihi de hac re notus
44  10, 37|      coram me iacitur? an et hoc nescio? etiamne id restat, ut ipse
45  10, 40|          inusitatum introrsus ad nescio quam dulcedinem, quae si
46  10, 40|       quae si perficiatur in me, nescio quid erit, quod vita ista
47  11, 8 |           sed quomodo id eloquar nescio, nisi quia omne, quod esse
48  11, 12|      libentius enim responderim: nescio, quod nescio quam illud,
49  11, 12|        responderim: nescio, quod nescio quam illud, unde irridetur
50  11, 14|       quaerenti explicare velim, nescio: fidenter tamen dico scire
51  11, 18|  imagines, confiteor, deus meus, nescio. illud sane scio, nos plerumque
52  11, 22|        et transeunt, et quomodo, nescio. et dicimus tempus et tempus,
53  11, 25|           quando quid sit tempus nescio? an forte nescio, quemadmodum
54  11, 25|          tempus nescio? an forte nescio, quemadmodum dicam quod
55  11, 25|          quod scio? ei mihi, qui nescio saltem quid nesciam! ecce,
56  11, 26|      meus, metior et quid metiar nescio. metior motum corporis tempore.
57  11, 26|     distentionem: sed cuius rei, nescio, et mirum, si non ipsius
58  11, 29|         dissilui, quorum ordinem nescio, et tumultuosis varietatibus
59  12, 2 |       absurde terra est ad illud nescio quale caelum, quod domino
60  12, 3 |    invisibilis et incomposita et nescio qua profunditas abyssi,
61  12, 11|      sobrius sub alis tuis. Ecce nescio quid informe in istis mutationibus
62  12, 30|           si tibi non confiteor, nescio; et scio tamen illas veras