Book, Chapter
1 1, 5 | iudicio contendotecum, qui veritas es; et ego nolo fallere
2 1, 13| mea clamet deus meus, et veritas tua dicat mihi: non est
3 2, 5 | domine deus noster, et veritas tua et lex tua. habent enim
4 2, 6 | cunctis formosa et luminosa veritas tua. et curiositas affectare
5 3, 6 | inane veri. et dicebant: veritas et veritas, et multum eam
6 3, 6 | et dicebant: veritas et veritas, et multum eam dicebant
7 3, 6 | non de te tantum, qui vere veritas es, sed etiam de istis elementis
8 3, 6 | pulchritudo pulchrorum omnium. o veritas, veritas, quam intime etiam
9 3, 6 | pulchrorum omnium. o veritas, veritas, quam intime etiam tum medullae
10 3, 6 | priora illa, sed te ipsam, veritas, in qua non est conmutatio
11 4, 5 | possumne audire abs te, qui veritas es, et admovere aurem cordis
12 4, 9 | in poena sua? et lex tua veritas et veritas tu. ~
13 4, 9 | sua? et lex tua veritas et veritas tu. ~
14 4, 12| ecce ubi est, ubi sapit veritas: intimus cordi est, sed
15 4, 14| ei lumen et non cernitur veritas. et ecce est ante nos. et
16 4, 15| quas intendebam, dulcis veritas, in interiorem melodiam
17 4, 16| quam de te cogitabam, non veritas, et figmenta miseriae meae,
18 4, 16| putanti, quod tu, domine deus veritas, corpus esses lucidum et
19 5, 3 | scilicet in te conferentes, qui veritas es, et immutantes gloriam
20 7, 10| caritas novit eam. o aeterna veritas et vera caritas et cara
21 7, 10| dixi: numquid nihil est veritas, quoniam neque per finita
22 7, 18| verbum enim tuum, aeterna veritas, superioribus creaturae
23 7, 19| factum est, quomodo Catholica veritas a Photini falsitate dirimatur.
24 9, 6 | auribus meis, et eliquabatur veritas in cor meum, et exaestuabat
25 10, 6 | cum veritate conferunt. veritas enim dicit mihi: non est
26 10, 23| enim gaudium de te, qui veritas es, deus, inluminatio mea,
27 10, 23| conprehendant. Cur autem veritas parit odium, et inimicus
28 10, 23| veritate? nisi quia sic amatur veritas, ut, quicumque aliud amant,
29 10, 23| lateat veritatem, ipsum autem veritas lateat. tamen etiam sic,
30 10, 26| accedimus, et nusquam locus. veritas, ubique praesides omnibus
31 10, 37| incertus sum mei? Ecce in te, veritas, video non me laudibus meis
32 10, 40| Ubi non mecum ambulasti, veritas, docens, quid caveam et
33 10, 41| facie oculorum tuorum. tu es veritas super omnia praesidens.
34 11, 1 | nam et oramus, et tamen veritas ait: Novit pater vester
35 11, 2 | scripsit: hoc ipse ait, hoc veritas ait. ~
36 11, 3 | graeca nec latina nec barbara veritas sine oris et linguae organis,
37 11, 3 | quo plenus vera dixit, veritas, rogo, te, deus meus, rogo
38 11, 8 | nos docet nisi stabilis veritas? quia et per creaturam mutabilem
39 11, 15| meus, lux mea, nonne et hic veritas tua deridebit hominem? quod
40 11, 23| videor? tu demonstrabis, lux, veritas. ~
41 11, 27| nos. adtende, ubi albescet veritas. ecce puta vox corporis
42 12, 1 | falli timeat, cum promittit veritas? ~
43 12, 10| CAPUT 10 ~O veritas, lumen cordis mei, non tenebrae
44 12, 15| dicetis falsa esse, quae mihi veritas voce forti in aurem interiorem
45 12, 16| intus in mente mea non tacet veritas tua, vera esse concedunt.
46 12, 25| sunt iudicia tua, quoniam veritas tua nec mea est nec illius
47 12, 25| iudex optime, deus, ipsa veritas, adtende, quid dicam contradictori
48 12, 25| ut videtur incommutabilis veritas, quando, si ipse Moyses
49 12, 30| concordiam pariat ipsa veritas, et deus noster misereatur
50 12, 32| mihi per eius verba tua veritas dicere voluerit, quae illi
51 13, 15| domine, misericordia tua et veritas tua usque ad nubes. transeunt
52 13, 18| facultatem, oriatur de terra veritas, et iustitia de caelo respiciat,
53 13, 24| igitur dicam, lumen meum, veritas? quia vacat hoc, quia inaniter
54 13, 25| verum dicere, cum tu sis veritas, omnis autem homo mendax.
55 13, 29| est, quoniam tu verax et veritas edidisti eam? cur ergo tu
|