Book, Chapter
1 1, 7 | dedisti vitam infanti et corpus, quod ita, ut videmus, instrusisti
2 1, 8 | et cum secundum eam vocem corpus ad aliquid movebant, videbam
3 3, 7 | viderem, cuius videre usque ad corpus erat oculis, et animo usque
4 4, 16| pulchritudo tu ipse sis, corpus autem non eo sit magnum
5 4, 16| magnum et pulchrum, quo corpus est, quia etsi minus magnum
6 4, 16| pulchrum esset, nihilominus corpus esset? falsitas enim erat,
7 4, 16| tu, domine deus veritas, corpus esses lucidum et inmensum,
8 5, 10| subtilem, sicuti est aeris corpus: quam malignam mentem per
9 5, 10| noveram nisi eam subtile corpus esse, quod tamen per loci
10 6, 3 | perexiguum temporis erat, aut corpus reficiebat necessariis sustentaculis
11 6, 4 | meus, quod ecclesia unica, corpus unici tui, in qua mihi nomen
12 6, 8 | diebus, haec dicentem: si corpus meum in locum illum trahitis,
13 7, 1 | inane quidem, tamquam si corpus auferatur loco et maneat
14 7, 1 | solis non obsisteret aeris corpus, aeris huius, qui supra
15 7, 1 | maris, sed etiam terrae corpus, pervium et ex omnibus maximis
16 7, 1 | amplius tui caperet elephanti corpus quam passeris, quo esset
17 7, 17| qui cohaererem: quoniam corpus, quod corrumpitur, adgravat
18 7, 17| corporibus ad sentientem per corpus animam, atque inde ad eius
19 7, 19| Christo agnoscebam: non corpus tantum hominis aut cum corpore
20 8, 8 | faciliusque obtemperabat corpus tenuissimae voluntati animae,
21 8, 9 | animus est, manus autem corpus est. imperat animus, ut
22 9, 11| ambobus: ponite inquit hoc corpus ubicumque: nihil vos eius
23 9, 11| providerat et praeparaverat iuxta corpus viri sui. quia enim valde
24 9, 11| tam longe a sua civitate corpus relinquere: nihil inquit
25 9, 12| tristitia macerabar. Cum ecce corpus elatum est, imus, redimus,
26 9, 13| suae, non cogitavit suam corpus sumptiose contegi aut condi
27 10, 6 | respondi: homo. et ecce corpus et anima in me mihi praesto
28 10, 6 | quem iam quaesiveram per corpus a terra usque ad caelum,
29 10, 6 | caelum et terra neque omne corpus. hoc dicit eorum natura.
30 10, 6 | praebens ei vitam, quod nullum corpus praestat corpori. deus autem
31 10, 7 | sentiunt etiam ipsi per corpus. ~
32 10, 14| aliud enim animus, aliud corpus itaque si praeteritum dolorem
33 10, 20| vivat anima mea. vivit enim corpus meum de anima mea, et vivit
34 10, 21| videtur oculis, quia non est corpus. numquid sicut meminimus
35 10, 31| saepius in servitutem redigens corpus meum, et dolores mei voluptate
36 11, 5 | sicut homo artifex, formans corpus de corpore arbitratu animae,
37 11, 5 | instituisses ea? tu fabro corpus, tu animam membris imperitantem
38 11, 6 | percurreret. nullum autem corpus ante caelum et terram, aut
39 11, 6 | non esset. ut ergo fieret corpus, unde ista verba fierent,
40 11, 24| corporis? non iubes. nam corpus nullum nisi in tempore moveri
41 11, 24| dicis. cum enim movetur corpus, tempore metior, quamdiu
42 11, 24| spatia, unde et quo veniat corpus, quod movetur, vel partes
43 11, 24| dicendum sit? nam si et varie corpus aliquando movetur, aliquando
44 12, 2 | et hoc utrumque magnum corpus non absurde terra est ad
45 12, 3 | non color, non figura, non corpus, non spiritus? non tamen
46 12, 6 | numquid animus? numquid corpus? numquid species animi vel
47 12, 17| sicut anima hominis et corpus), communem omnium rerum
48 13, 2 | praestantius, quam si formatum corpus esset, corporale autem informe
49 13, 9 | aquas? si tamquam loco sicut corpus, nec spiritus sanctus; si
50 13, 9 | voluntate tua pax nobis est. corpus pondere suo nititur ad locum
51 13, 24| multipliciter significari per corpus, quod uno modo mente intellegitur,
52 13, 24| intellegi, quod uno modo per corpus significatur. ecce simplex
53 13, 28| longe multo pulchrius est corpus, quod ex membris pulchris
54 13, 32| corporales inferiores, primarium corpus mundi, sive hoc spatium
55 13, 34| caelum et terram, caput et corpus ecclesiae, in praedestinatione
|