Book, Chapter
1 4, 10| erit totus sermo, si unum verbum non decedat, cum sonuerit
2 4, 11| vanitatis tuae. audi et tu: verbum ipsum clamat, ut redeas,
3 4, 11| ego aliquo discedo? ait verbum dei. ibi fige mansionem
4 5, 3 | Sed non noverunt viam, verbum tuum, per quod fecisti ea
5 6, 3 | et eum quidem in populo verbum veritatis recte tractantem
6 7, 2 | quoniam non ex eis sonabat verbum tuum, sat erat ergo illud,
7 7, 9 | hominibus via humilitatis, quod verbum caro factum est et habitavit
8 7, 9 | quod in principio erat verbum et verbum erat apud deum
9 7, 9 | principio erat verbum et verbum erat apud deum et deus erat
10 7, 9 | erat apud deum et deus erat verbum: hoc erat in principio apud
11 7, 9 | est tamen ipsa lumen, sed verbum, deus ipse, est lumen verum,
12 7, 9 | legi. Item legi ibi, quia verbum, deus, non ex carne, non
13 7, 9 | deo natus est; sed quia verbum caro factus est et habitavit
14 7, 18| miscentem carni: quoniam verbum caro factum est, ut infantiae
15 7, 18| eius infirmitas noveram. verbum enim tuum, aeterna veritas,
16 7, 19| autem sacramenti haberet verbum caro factum, ne suspicari
17 7, 19| didicisse me fateor, in eo, quod verbum caro factum est, quomodo
18 8, 1 | te creatorem nostrum, et verbum tuum apud te deum, tecumque
19 8, 2 | modis insinuari deum et eius verbum. deinde, ut me exhortaretur
20 8, 2 | gregem tuum, pronuntians verbum tuum, qui non verebatur
21 8, 5 | scholam deserere maluit quam verbum tuum, quo linguas infantium
22 9, 8 | consuetudinem malam et addens verbum sanum: modo aquam bibitis,
23 9, 10| strepitum oris nostri, ubi verbum et incipitur et finitur.
24 9, 10| per se ipsum, ut audiamus verbum eius, non per linguam carnis
25 9, 13| baptismum regenerasti, nullum verbum exisse ab ore eius contra
26 10, 4 | de te vivere. et hoc mihi verbum tuum parum erat si loquendo
27 10, 11| verum tamen sibi animus hoc verbum proprie vindicavit, ut non
28 10, 43| mediator, in quantum autem verbum, non medius, quia aequalis
29 10, 43| medicina tua. potuimus putare verbum tuum remotum esse a coniunctione
30 11, 2 | me perduxisti praedicare verbum et sacramentum tuum dispensere
31 11, 2 | autem, ut quaereremus te, verbum tuum, per quod fecisti omnia,
32 11, 6 | interior posita est ad aeternum verbum tuum. at illa comparavit
33 11, 6 | fugiunt et praetereunt: verbum autem dei mei supra me manet
34 11, 7 | itaque nos ad intellegendum verbum, deum apud te deum, quod
35 11, 8 | aliquid nec desinit. ipsum est verbum tuum, quod et principium
36 11, 14| explicaverit? quis hoc ad verbum de illo proferendum vel
37 13, 2 | informia, nisi per idem verbum revocarentur ad unitatem
38 13, 2 | dissimilis, nisi per idem verbum converteretur ad idem, a
39 13, 14| domino; lucerna pedibus tuis verbum eius. spera et perservera,
40 13, 15| hoc et legendo cognoscere verbum tuum. vident enim faciem
41 13, 15| claritate sua praeteriet, verbum autem tuum manet in aeternum;
42 13, 18| delicias contemplationis verbum vitae superius obtinentes
43 13, 19| et spinae suffocaverunt verbum. Vos autem, genus electum
44 13, 19| sole candens eructet diei verbum scientiae. luna et stellae
45 13, 19| luminaria in firmamento caeli verbum vitae habentia. ubique discurrite,
46 13, 20| gradu alio et post initii verbum in consummationem respiceret. ~
47 13, 21| super aquas. immitte in eam verbum tuum per nuntios tuos. opera
48 13, 21| saeculo et conformatur ei. Verbum autem, deus, fons vitae
49 13, 22| vivendo, completumque fuerit verbum tuum, quo per apostolum
50 13, 24| seminibus gignuntur, convenit verbum: crescite et multiplicamini;
51 13, 34| luminaria in firmamento, verbum vitae habentes sanctos tuos,
|