Book, Chapter
1 1, 7 | piget me adnumerare huic vitae meae, quam vivo in hoc saeculo.
2 1, 8 | enuntiandarum signa conmunicavi; et vitae humanae procellosam societatem
3 1, 13| nisi de peccato et vanitate vitae, qua caro eram et spiritus
4 1, 13| quaeram, quid horum maiore vitae huius incommodo quisque
5 2, 6 | umbram. o putredo, o monstrum vitae et mortis profunditas! potuitne
6 3, 8 | cum tu derelinqueris, fons vitae, qui es unus et verus creator
7 3, 9 | conciliantur aliqua in usum vitae congrua, et tempori, et
8 4, 4 | omnes suavitates illius vitae meae. Quis laudes tuas enumerat
9 4, 5 | suavis fructus de amaritudine vitae carpitur gemere et flere
10 4, 12| occidit eam de abundantia vitae suae, et tonuit clamans,
11 4, 12| numquid et post descensum vitae non vultis ascendere et
12 4, 15| vero divisione inrationalis vitae nescio quam substantiam,
13 6, 2 | omnibus et inveniri posse viam vitae minime putabam. ~
14 6, 10| quidnam esset tenendus vitae modus. Nebridius etiam,
15 6, 10| pariterque fluctuabat, beatae vitae inquisitor ardens, et quaestionum
16 6, 14| detestantes turbulentas humanae vitae molestias, paene iam firmaveramus
17 7, 1 | aliquid. ita etiam te, vita vitae meae, grandem per infinita
18 8, 1 | pati, congruere cogebar vitae coniugali, cui deditus obstringebar.
19 8, 3 | ipsas voluptates humanae vitae etiam non inopinatis et
20 8, 6 | turbidus parturitione novae vitae reddidit oculos paginis:
21 8, 11| haesitans mori morti et vitae vivere; plusque in me valebat
22 9, 3 | exhortantes ad fidem gradus sui, vitae scilicet coniugalis: Nebridium
23 9, 6 | fugit a nobis sollicitudo vitae praeteritae. nec satiabar
24 9, 10| fluenta fontis tui, fontis vitae, qui est apud te; ut inde
25 9, 10| luce corporea, prae illius vitae iucunditate non conparatione,
26 9, 11| quodam die, de contemtu vitae huius et bono mortis, ubi
27 9, 13| et vae etiam laudabili vitae hominum, si remota misericordia
28 10, 1 | sanum gaudeo. cetera vero vitae huius tanto minus flenda,
29 10, 6 | deus autem tuus etiam tibi vitae vita est. ~
30 10, 17| vis est memoriae, tanta vitae vis est in homine vivente
31 10, 21| recognoscitur, quando beatae vitae nomen auditur. ~
32 10, 34| istis oculis filium docebat vitae viam, et ei praeibat pede
33 10, 37| cogitari potest? at si bonae vitae bonorumque operum comes
34 11, 2 | necessariis corpori et huic vitae peregrinationis nostrae,
35 11, 28| cuius partes sunt omnes vitae hominum. ~
36 12, 1 | meum, domine, in hac inopia vitae meae pulsatum verbis sanctae
37 12, 11| domo tua per omnes dies vitae suae? (et quae vita eius
38 13, 4 | magisque vivere apud fontem vitae, et in lumine eius videre
39 13, 16| potest. sic enim apud te fons vitae, quomodo in lumine tuo videbimus
40 13, 18| delicias contemplationis verbum vitae superius obtinentes appareamus
41 13, 19| firmamento caeli verbum vitae habentia. ubique discurrite,
42 13, 21| quoniam discendo a fonte vitae moritur atque ita suscipitur
43 13, 21| Verbum autem, deus, fons vitae aeternae est et non praeterit:
44 13, 21| producat terra in fonte vitae animam viventem, in verbo
45 13, 25| misericordiae, quae huius vitae necessitatibus exhibentur
46 13, 27| in aliquo usu praesentis vitae adiuvandos pueros tuos,
47 13, 34| luminaria in firmamento, verbum vitae habentes sanctos tuos, et
48 13, 36| nobis ea donasti, sabbato vitae aeternae requiescamus in
|