Book, Chapter

 1   1, 6 |             sicut audivi a parentibus carnis meae, ex quo et in qua me
 2   1, 6 |               flere autem offensiones carnis meae, nihil amplius. Post
 3   1, 11|             tuae. et conturbata mater carnis meae, quoniam et sempiternam
 4   2, 2 |              de limosa concupiscentia carnis et scatebra pubertatis,
 5   2, 2 |       adverterem: tribulationem autem carnis habebunt huius modi, ego
 6   2, 2 |             illo sexto decimo aetatis carnis meae, cum accepit in me
 7   2, 3 |           ceteris eius tardior, mater carnis meae, sicut monuit me pudicitiam,
 8   2, 5 |               omnibus, et in contactu carnis congruentia valet plurimum,
 9   3, 6 |           beluis, sed secundum sensum carnis quaererem. tu autem eras
10   3, 6 |             foris habitantem in oculo carnis meae, et talia ruminantem
11   4, 10|             et quis ea sequitur sensu carnis? aut quis ea conprehendit,
12   4, 10|                Tardus est enim sensus carnis, quoniam sensus carnis est:
13   4, 10|         sensus carnis, quoniam sensus carnis est: ipse est modus eius.
14   4, 11|  conprehendendum esset idoneus sensus carnis tuae, ac non et ipse in
15   4, 11|           loquimur, per eundem sensum carnis audis, et non vis utique
16   5, 9 |             falsa mihi videbatur mors carnis eius, tam vera erat animae
17   5, 9 |                et quam vera erat mors carnis eius, tam falsa vita animae
18   5, 10|             figuram te habere humanae carnis, et membrorum nostrorum
19   5, 14|           omnique natura, quam sensus carnis attingeret, multo probabiliora
20   6, 12|            aberam: et deligatus morbo carnis mortifera suavitate trahebam
21   6, 16| pulchritudinis, quam non videt oculus carnis, et videtur ex intimo. nec
22   7, 9 |              viri, neque ex voluntate carnis, sed ex deo natus est; sed
23   7, 10|             in te mutabis sicut cibum carnis tuae, sed tu mutaberis in
24   8, 12|            dominum Iesum Christum, et carnis providentiam ne feceritis
25   8, 12|            castius, quam de nepotibus carnis meae requirebat. ~
26   9, 4 |             ad te: quoniam vera morte carnis mortuus est pro nobis, qui
27   9, 10|                se cui sileat tumultus carnis, sileant phantasiae terrae
28   9, 10|          verbum eius, non per linguam carnis neque per vocem angeli nec
29  10, 2 |             dixi. neque id ago verbis carnis et vocibus, sed verbis animae
30  10, 6 |               non membra acceptabilia carnis amplexibus: non haec amo,
31  10, 6 |                quae circumstant fores carnis meae: dicite mihi de deo
32  10, 10|             nam percurro ianuas omnes carnis meae nec invenio, qua earum
33  10, 12|            earum, quas mihi nuntiavit carnis oculus: novit eas quisquis
34  10, 14|         inveniremus, quas nulla ianua carnis accepimus, sed eas ipse
35  10, 30|            contineam a concupiscentia carnis et concupiscentia oculorum
36  10, 30|            imagines animales usque ad carnis fluxum, sed ne consentiat
37  10, 31|            cupiditatis. scio Noe omne carnis genus, quod cibo esset usui,
38  10, 31|       manducare permissum, Elian cibo carnis refectum, Iohannem mirabili
39  10, 33|            excitentur. sed delectatio carnis meae, cui mentem enervandam
40  10, 34|             voluptas oculorum istorum carnis meae, de qua loquor confessiones,
41  10, 34|          temptationes concupiscentiae carnis, quae me adhuc pulsant ingemescentem,
42  10, 35|          praeter enim concupiscentiam carnis, quae inest in delectatione
43  10, 37|            est. nam et a voluptatibus carnis et a curiositate supervacuanea
44  10, 42|              habere cum deo, ut, quia carnis mortilitate non tegitur,
45  11, 2 |         potestatibus aut voluptatibus carnis neque de necessariis corpori
46  12, 27|             hoc modo ex familiaritate carnis opinantur. in quibus adhuc
47  13, 15|            erimus. attendit per retia carnis, et blanditus est, et inflamavit,
48  13, 23|           abyssus saeculi et caecitas carnis, qua cogitata non possunt