Book, Chapter

 1   1, 13|          Quid autem erat causae, cur graecas litteras oderam,
 2   1, 14|                        CAPUT 14 ~Cur ergo graecam etiam grammaticam
 3   2, 5 |      iacentia. homicidium fecit. cur fecit? adamavit eius coniugem
 4   2, 5 |         animus. quare id quoque? cur ita? ut scilicet illa exercitatione
 5   2, 9 |          et vehementer nolebant. cur ergo eo me delectabat, quo
 6   4, 5 |          ori tuo, ut dicas mihi, cur fletus dulcis sit miseris?
 7   4, 14|         nemo fallitur. sed tamen cur non sicut auriga nobilis,
 8   4, 15|        illis garulus et ineptus: cur ergo errat anima, quam fecit
 9   4, 15|      deus? et mihi nolebam dici: cur errat deus? et contendabam
10   6, 10|         intuentibus nobis finem, cur ea pateremur, occurrebant
11   6, 11|  occupant; ceteris quid facimus? cur non id agimus? sed quando
12   6, 12|         non eum mirari oportere, cur ego illam vitam nequirem
13   6, 16|    amissionis terrore viveremus, cur non essemus beati, aut quid
14   7, 3 |         et bene nolle? ut esset, cur iuste poenas luerem? quis
15   7, 4 |        et ut quid multa dicimus, cur non sit corruptibilis substantia,
16   7, 5 |         eius? an omnino non est? cur ergo timemus et cavemus
17   7, 5 |        in bonum non converteret? cur et hoc? an inpotens erat
18   7, 5 |         sit omnipotens? postremo cur inde aliquid facere voluit,
19   7, 5 | voluntatem? aut si aeterna erat, cur tam diu per infinita retro
20   9, 10|         quid hic faciam adhuc et cur hic sim, nescio, iam consumpta
21  10, 6 |       est, apparet haec species? cur non omnibus eadem loquitur?
22  10, 14|          recordando proferuntur. cur igitur in ore cogitationis
23  10, 23|   notitia eius in memoria eorum. cur ergo non de illa gaudent?
24  10, 23|        ergo non de illa gaudent? cur non beati sunt? quia fortius
25  10, 23|          tenebrae conprehendant. Cur autem veritas parit odium,
26  10, 37|         moveor in laudibus meis, cur minus moveor, si quisquam
27  10, 37|         vituperetur quam si ego? cur ea contumelia magis mordeor,
28  11, 1 |       vides quod fit in tempore? cur ergo tibi tot rerum narrationes
29  11, 8 |                         CAPUT 8 ~Cur, quaeso, domine deus meus?
30  11, 10|          non operabatur aliquid, cur non sic semper et deinceps,
31  11, 10|         erat, ut esset creatura, cur non sempiterna et creatura? ~
32  11, 13|        faceres caelum et terram, cur dicitur, quod ab opere cessabas?
33  11, 13|       terram nullum erat tempus, cur quaeritur, quid tunc faciebas?
34  11, 23|      sint tempora, et non adnui. cur enim non potius omnium corporum
35  12, 4 |    perlucida et luculenta omnia. cur ergo non accipiam informitatem
36  12, 22|   videmus? aut si ita accipitur, cur ex eadem informitate scriptum
37  12, 22|      factae sint, non invenimus, cur non informem quoque illam
38  12, 25|     nostri luce non contendamus, cur de proximi cogitatione contendimus,
39  12, 31|  religiosius me arbitror dicere: cur non utrumque potius, si
40  12, 31|    quispiam in his verbis videt, cur non illa omnia videsse credatur,
41  13, 6 |         ut superferri diceretur. cur ergo eum aliter insinuari
42  13, 9 |      superferebatur super aquas. cur ergo tantum de spiritu tuo
43  13, 9 |      spiritu tuo dictum est hoc? cur de illo tantum dictus est
44  13, 24|         ut intellegamus aliquid, cur non ita benedixeris lucem,
45  13, 29|         et veritas edidisti eam? cur ergo tu mihi dicis non esse