Book, Chapter
1 1, 6 | sensu valebant introire in animam meam. itaque iactabam et
2 1, 18| inmanissimo profundo quaerentem te animam et sitientem delectationes
3 3, 1 | sensibilium. sed si non haberent animam, non utique amarentur. amare
4 3, 11| profunda caligine eruisti animam meam, cum pro me fleret
5 4, 3 | dicere: Miserere mei, cura animam meam, quoniam peccavi tibi;
6 4, 4 | praesumente id retinere potius animam eius quod a me acceperat,
7 4, 4 | quaestio, et interrogabam animam meam, quare tristis esset
8 4, 6 | animae suae. nam ego sensi animam meam et animam illius unam
9 4, 6 | ego sensi animam meam et animam illius unam fuisse animam
10 4, 6 | animam illius unam fuisse animam in duobus corporibus, et
11 4, 7 | enim concisam et cruentam animam meam, inpatientem portari
12 4, 8 | quia fuderam in harenam animam meam, diligendo moriturum
13 5, 7 | providentiae tuae, non deserebant animam meam, et sanguine cordis
14 5, 10| confiteri me fecisse, ut sanares animam meam, quoniam peccabat tibi,
15 6, 10| mirantibus omnibus inusitatam animam, quae hominem tantum, et
16 6, 13| interesset inter revelantem te et animam suam somniantem. instabatur
17 7, 2 | purgarique posset; et hanc esse animam, cui tuus sermo servienti
18 7, 9 | et curbans imaginem tuam, animam suam, ante imaginem vituli
19 7, 10| tabescere fecisti sicut araneam animam meam, et dixi: numquid nihil
20 7, 17| quod corrumpitur, adgravat animam, et deprimit terrena inhabitatio
21 7, 17| ad sentientem per corpus animam, atque inde ad eius interiorem
22 8, 5 | discordando dissipabant animam meam. Sic intellegebam me
23 8, 7 | verberibus non flagellavi animam meam, ut sequeretur me conantem
24 8, 10| cum quisque deliberat, animam unam diversis voluntatibus
25 9, 13| sacramentum ligavit ancilla tua animam suam vinculo fidei. nemo
26 10, 3 | beares me in te, mutans animam meam fide et sacramento
27 10, 7 | caput animae meae? per ipsam animam meam ascendam ad illum.
28 10, 34| oculi. non teneant haec animam meam; teneat eam deus, qui
29 10, 43| potestatem habens ponendi animam suam et potestatem habens
30 11, 2 | virtus fortium, adtende animam meam et audi clamantem de
31 11, 5 | ea? tu fabro corpus, tu animam membris imperitantem fecisti,
32 12, 3 | tu, domine, docuisti hanc animam, quae tibi confitetur? nonne
33 13, 1 | oblitus es. invoco te in animam meam, quam praeparas ad
34 13, 2 | nam et nos, qui secundum animam creatura spiritalis sumus,
35 13, 14| paululum, cum effundo super me animam meam in voce exultationis
36 13, 20| diceret: producant aquae; non animam vivam, quam terra producet,
37 13, 21| vivarum et volatilia, sed animam vivam. neque enim iam opus
38 13, 21| operaris in eis, ut operentur animam vivam. terra producit eam,
39 13, 21| vestra, ut producat terra animam viventem. nolite conformari
40 13, 21| producat terra in fonte vitae animam viventem, in verbo tuo per
41 13, 21| tuo per evangelistas tuos animam continentem imitando imitatores
42 13, 34| produxisti; et deinde fidelium animam vivam per affectus ordinatos
|