Book, Chapter

 1   1, 7 |    indignari acriter non subiectis hominibus liberis et maioribus, hisque,
 2   1, 9 |             ridebantur a maioribus hominibus usque ab ipsis parentibus,
 3   1, 16|     fingebat haec quidem ille, sed hominibus flagitiosis divina tribuendo,
 4   1, 18|          dixerit, magis displiceat hominibus, quam si contra tua praecepta
 5   1, 18|         furorem hominem auferat ex hominibus non cavet. ~
 6   3, 9 |           multa itaque facta, quae hominibus inprobanda viderentur, testimonio
 7   3, 9 |          sunt, et multa laudata ab hominibus te teste damnantur, cum
 8   3, 10| praestandam fructibus terrae, quam hominibus, propter quos nascerentur.
 9   4, 3 |      nollet vir gravis decipiendis hominibus victum quaerere. at tu inquit
10   4, 3 |             at tu inquit quo te in hominibus sustentas, rhetoricam tenes,
11   4, 16|          non erubui tunc profiteri hominibus blasphemias meas, et latrare
12   5, 10|       excusationes in peccatis cum hominibus operantibus iniquitatem,
13   6, 5 |           multa medicis, tam multa hominibus aliis atque aliis, quae
14   6, 6 |         sed placere inde quaerebam hominibus, non ut eos docerem, sed
15   7, 7 |       substantiam tuam, et esse de hominibus curam et iudicium tuum;
16   7, 9 |   misericordia tua demonstrata sit hominibus via humilitatis, quod verbum
17   8, 2 |      sanctis, si eum timeret coram hominibus confiteri, reusque sibi
18   9, 2 |       nostrum erat coram te, coram hominibus autem nisi nostris quam
19   9, 11|      felicitatem et conmemorari ab hominibus, concessum sibi esse post
20  10, 2 |            enim dico recti aliquid hominibus, quod non a me tu prius
21  10, 3 |             Quid mihi ergo est cum hominibus, ut audiant confessiones
22  10, 3 |          quo fructu, quaeso, etiam hominibus coram te confiteor per has
23  10, 23|          enim modicum lumen est in hominibus; ambulent, ambulent, ne
24  10, 36|           timeri et amari velle ab hominibus non propter aliud, sed ut
25  10, 36| necessarium est amari et timeri ab hominibus, instat adveriarius verae
26  10, 36|         nobis. qui laudari vult ab hominibus vituperante te, non defenditur
27  10, 36|  vituperante te, non defenditur ab hominibus iudicante te, nec eripietur
28  10, 37|            rebus errans ab omnibus hominibus laudari, an constans et
29  10, 38|            facta, quae innotescunt hominibus, habent temptationem periculosissimam
30  10, 42|         simile deo, aliquid simile hominibus, ne in utroque hominibus
31  10, 42|           hominibus, ne in utroque hominibus similis longe esset a deo,
32  10, 42|         deo similis longe esset ab hominibus, atque ita mediator non
33  10, 42|           meretur inludi, unum cum hominibus habet, id est peccatum,
34  10, 42|         est, hoc habet commune cum hominibus, unde simul damnetur in
35  10, 43|          misericordia demonstrasti hominibus, et misisti, et eius exemplo
36  10, 43|      iustum apparuit, mortalis cum hominibus, iustus cum deo, ut, quoniam
37  11, 2 |           servitutis, quam debemus hominibus, et quam non debemus et
38  11, 23|         istae breviore? deus, dona hominibus videre in parvo communes
39  12, 4 |        mundum faceres, ita commode hominibus intimatam, ut appellaretur
40  13, 25|           ita eis debentur tamquam hominibus. debentur autem eis sicut