Book, Chapter
1 1, 4 | dulcedo mea sancta, aut quid dicit aliquis, cum de te dicit?
2 1, 4 | dicit aliquis, cum de te dicit? et vae tacentibus de te,
3 1, 7 | peccatis hominum! et homo dicit haec, et misereris eius,
4 1, 13| Karthaginem venisse poeta dicit, indoctiores nescire se
5 1, 18| delectationes tuas, et cuius cor dicit tibi: quaesivi vultum tuum;
6 9, 11| me intuens: vide ait quid dicit. et mox ambobus: ponite
7 10, 3 | quis porro cognoscet et dicit: falsum est, nisi ipse mentiatur?
8 10, 3 | volunt, numquid cognituri? dicit enim eis caritas, qua boni
9 10, 6 | conferunt. veritas enim dicit mihi: non est deus tuus
10 10, 6 | terra neque omne corpus. hoc dicit eorum natura. vident: moles
11 10, 8 | quomodo fabricatae sint, quis dicit, cum appareat, quibus sensibus
12 10, 10| oluerunt, per nos transierunt; dicit etiam sensus gustandi: si
13 10, 10| nihil me interroges: tactus dicit: si corpulentum non est,
14 11, 3 | syllabarum diceret: verum dicit, et ego statim certus confidenter
15 12, 5 | quid sensus attingat, et dicit sibi: non est intellegibilis
16 12, 5 | incomposita non est, dum sibi haec dicit humana cogitatio, conetur
17 12, 15| forti in aurem interiorem dicit de vera aeterntate creatoris,
18 12, 15| aeternus est. item, quod mihi dicit in aurem interiorem, expectatio
19 12, 20| omnibus aliud sibi tollit qui dicit, in principio fecit deus
20 12, 20| corporalemque creaturam: aliud qui dicit, in principio fecit deus
21 12, 20| notisque naturis: aliud qui dicit, in principio fecit deus
22 12, 20| et corporalis: aliud qui dicit, in principio fecit deus
23 12, 20| mole sentimus: aliud qui dicit, in principio fecit deus
24 12, 21| veris aliud sibi tollit, qui dicit, terra autem erat invisibilis
25 12, 21| ordine, sine luce: aliud qui dicit, terra autem erat invisibilis
26 12, 21| sensibus nota: aliud qui dicit, terra autem erat invisibilis
27 12, 21| visibilisque creatura: aliud qui dicit, terra autem erat invisibilis
28 12, 21| corporalemque creaturam; aliud qui dicit, terra autem erat invisibilis
29 12, 24| intellegi, quam fidenter dicit hoc verum esse, sive ille
30 12, 25| si esset curior. cum vero dicit: non hoc ille sensit, quod
31 12, 25| negat, quod uterque nostrum dicit, utrumque verum esse, o
32 12, 29| si postea nihil? cum vero dicit primo informem, deinde formatam,
33 13, 13| tuarum. adhuc et ille qui dicit: non potui vobis loqui quasi
34 13, 13| cervi ad fontes aquarum, et dicit: quando veniam? habitaculum
35 13, 14| sentit adhuc se esse abyssum. dicit ei fides mea, quam accendisti
36 13, 19| et venite, disputemus, dicit dominus, ut fiant luminaria
37 13, 26| angustia relaxata est, qui dicit tibi: In tribulatione dilatasti
38 13, 29| et ita scriptura tua mihi dicit per singulos dies et quae
39 13, 29| nempe quod scriptura mea dicit, ego dico. et tamen illa
40 13, 29| tamen illa temporaliter dicit, verbo autem meo tempus
|