Book, Chapter

 1   2, 3 |     adiumento ad te adipiscendum futura existimabat usitata illa
 2   3, 7 |    quoque, sicut deus revelaret, futura praenuntiantes. ~
 3   3, 9 |        praesens opus est, vel ad futura praenuntianda. ~
 4   7, 6 |    dicenti, non esse illam artem futura praevidendi, coniecturas
 5   7, 7 |     vitam, quae post hanc mortem futura est. his itaque salvis atque
 6   8, 3 |     minaturque naufragium; omnes futura morte pallescunt: tranquillatur
 7   9, 10|    veritatem, quod tu es, qualis futura esset vita aeterna sanctorum,
 8   9, 10|          et quae fuerunt et quae futura sunt. et ipsa non fit, sed
 9  11, 11|     videat, quomodo stans dictet futura et praeterita tempora nec
10  11, 11|        et praeterita tempora nec futura nec praeterita aeternitas?
11  11, 13|   aeternitatis, et superas omnia futura, quia illa futura sunt,
12  11, 13|          omnia futura, quia illa futura sunt, et cum venerint, praeterita
13  11, 16|           quae iam non sunt, aut futura, quae nondum sunt, quis
14  11, 17|          nam ubi ea viderunt qui futura cecinerunt, si nondum sunt?
15  11, 17|        non possent. sunt ergo et futura et praeterita. ~
16  11, 18|       intentio mea. si enim sunt futura et praeterita, volo scire,
17  11, 18|       ubicumque sunt, non ibi ea futura esse aut praeterita, sed
18  11, 18|        praesentia. nam si et ibi futura sunt, nondum ibi sunt, si
19  11, 18| praemeditamur, nondum esse, quia futura est; quam cum aggressi fuerimus
20  11, 18|        illa actio, quia tunc non futura, sed praesens erit. Quoquo
21  11, 18|         cum ergo videri dicuntur futura, non ipsa, quae nondum sunt,
22  11, 18|         nondum sunt, id est quae futura sunt, sed eorum causae vel
23  11, 18|          quae iam sunt: ideo non futura, sed praesentia sunt iam
24  11, 18|        iam videntibus, ex quibus futura praedicantur animo concepta.
25  11, 18|       futurus ille ante dicatur. futura ergo nondum sunt, et si
26  11, 19|         quo doces animas ea quae futura sunt? docuisti enim prophetas
27  11, 19|        ille modus est, quo doces futura, cui futurum quicquam non
28  11, 20|       nunc liquet et claret, nec futura sunt nec praeterita, nec
29  11, 21|          non sunt praeterita vel futura. praesens vero tempus quomodo
30  11, 27|          est et non est iam vox. futura erat, antequam sonaret,
31  11, 27|         terminos non habent. nec futura ergo nec praeterita nec
32  11, 27|        praemeditando, quam longa futura sit, egit utique iste spatium
33  11, 28|     meminerit. quis igitur negat futura nondum esse? sed tamen iam
34  11, 29|          oblitus, non in ea quae futura et transitura sunt, sed
35  11, 31|         cui cuncta praeterita et futura ita nota sint, sicut mihi
36  11, 31|      absit, ut ita noveris omnia futura et praeterita. longe tu,
37  12, 28| permansione cuncta praeterita et futura tempora superari nec tamen