Book, Chapter

 1   1, 11|       adhuc puer essem, et quodam die pressu stomachi repente
 2   3, 7 |            iudicantibus ex humano die et universos mores humani
 3   3, 7 |        apte conveniat; aut in uno die, indicto a pomeridianis
 4   3, 7 |           in uno homine et in uno die et in unis aedibus videant
 5   3, 7 |          in uno autem corpore vel die vel domo facile possunt
 6   4, 8 |      veniebant et praeteribant de die in diem; et veniendo et
 7   5, 3 |    luminarium solis et lunae, quo die, qua hora, quanta ex parte
 8   5, 3 |          et quo mense anni et quo die mensis et qua hora diei
 9   5, 9 |    oblationem ad altare tuum, bis die, mane et vespere, ad ecclesiam
10   6, 3 |   veritatis recte tractantem omni die dominico audiebam; et magis
11   6, 6 |           sentirem miseriam meam, die illo, quo cum pararem recitare
12   6, 7 |           operatus es. nam quodam die cum sederem loco solito,
13   6, 9 |        apud Carthaginem, et medio die cogitarat in foro quod recitaturus
14   6, 11|         dominum; et differebam de die in diem vivere in te, et
15   7, 8 |     collyrio salubrium dolorum de die in diem sanabatur. ~
16   7, 9 |         transmutaverunt veritatem die in mendacium, et coluerunt
17   7, 10|           deus meus, tibi suspiro die ac nocte. et cum te primum
18   8, 6 |          sapientia. Quodam igitur die -- non recolo causam, qua
19   8, 7 |           me propterea differe de die in diem contempta spe saeculi
20   8, 10|     pergat an ad theatrum, si uno die utrumque exhibeatur; addo
21   9, 4 |         thesaurizant sibi iram in die irae et revelationis iusti
22   9, 10|        CAPUT 10 ~Impendente autem die, quo ex hac vita erat exitura --
23   9, 10|        domine, tu scis, quod illo die, cum talia loqueremur et
24   9, 11|         et cum aegrotaret, quodam die defectum animae passa est
25   9, 11|      fiducia conloquebatur quodam die, de contemtu vitae huius
26   9, 11|          unde me resuscitet. ergo die nono aegritudinis suae,
27   9, 12|          precibus flevi: sed toto die graviter in occulto maestus
28   9, 13|     domine. namque illa imminente die resolutionis suae, non cogitavit
29  10, 34|            cui suspirat anima mea die ac nocte. sed pulchritudinum
30  12, 8 |      inter aquam et aquam secundo die post conditionem lucis dixisti:
31  12, 8 |        maris, quae fecisti tertio die, dando speciem visibilem
32  12, 13|       neque conmemorantem, quanto die feceris haec, sic interim
33  12, 13|          dixerit. et quod secundo die commemoratur factum firmamentum
34  13, 13|       quae mihi factae sunt panis die ac nocte, dum dicitur mihi
35  13, 21| benedicuntur eis multipliciter de die in diem. at vero anima viva
36  13, 36|      feceris, requievisti septimo die, hoc praeloquatur nobis