Book, Chapter
1 1, 3 | minor? an ubique totus es et res nulla te totum capit? ~
2 1, 16| ut haec discant, et magna res agitur, cum hoc agitur publice
3 4, 5 | gaudium meum. an et fletus res amara est, et prae fastidio
4 4, 14| non excitarer, et certe res non aliae forent nec homo
5 4, 16| quid mihi proderat bona res non utenti bene? non enim
6 5, 5 | mihi fieret, utrum ita se res haberet an ita, sed ad fidem
7 5, 14| verbis, quae diligebam, res etiam, quas neglegebam.
8 6, 14| auctoritatem, quod ampla res eius multum ceteris anteibat.
9 10, 9 | nec eorum imagines, sed res ipsas gero. nam quid sit
10 10, 9 | imaginatur memoria. istae quippe res non intromittuntur ad eam,
11 10, 10| transisse, ac iam non esse scio. res vero ipsas, quae illis significantur
12 10, 15| lapidem, nomino solem, cum res ipsae non adsunt sensibus
13 10, 15| sum corpore; adest mihi res ipsa; verum tamen nisi et
14 10, 15| teneretur, quamvis ipsa res abesset a corpore. nomino
15 10, 16| prius necesse est, ut adsit res ipsa, unde illa imago possit
16 10, 20| graece hoc audierit; quoniam res ipsa nec graeca nec latina
17 10, 20| responderent. quod non fieret, nisi res ipsa, cuius hoc nomen est,
18 10, 21| ut gaudeant. quae quoniam res est, quam se expertum non
19 10, 30| resistit vigilans, et si res ipsae ingerantur, inconcussus
20 10, 31| hoc est dicere: nec illa res me copiosum faciet nec illa
21 10, 33| ut me amplius cantus quam res, quae canitur, moveat, poenaliter
22 10, 35| sunt animalia, ideo non res eadem geritur? pergo inde
23 10, 35| nugatoriis cogitationibus res tanta praeciditur. ~
24 11, 18| memoria proferuntur non res ipsae, quae praeterierunt,
25 11, 27| metior. affectionem, quam res praetereuntes in te faciunt,
26 12, 6 | omnium, in quas mutantur res mutabiles. et haec quid
27 12, 11| quam de specie in speciem res mutabatur et vertebatur,
28 13, 20| ut in cognitione animi res una multis modis per corporis
29 13, 24| et multiplicetur, ut una res multis modis enuntietur
30 13, 24| carnalis profunditatis, res autem intellegibiliter excogitatas
31 13, 26| fructum discernere. datum est res ipsa, quam dat, qui impertitur
|