Book, Chapter
1 4, 10| usque ad finem debitum. in verbo enim tuo, per quod creantur,
2 7, 19| non haesisse carnem illam verbo tuo nisi cum anima et mente
3 8, 11| fiat, modo fiat, et cum verbo iam ibam in placitum, iam
4 9, 8 | potentiae suae tribuat, si verbo eius alius corrigatur, quem
5 9, 9 | non tantum facto, sed ne verbo quidem. iam vero refractum
6 9, 10| finitur. et quid simile verbo tuo, domino nostro, in se
7 9, 12| mentem, quae iam non fallaci verbo pascitur. visum etiam mihi
8 10, 6 | te. percussisti cor meum verbo tuo, et amavi te. sed et
9 10, 35| pertinet: utimur autem hoc verbo etiam in ceteris sensibus,
10 11, 5 | et facta sunt, atque in verbo tuo fecisti ea. ~
11 11, 6 | cum aeterno in silentio verbo tuo et dixit: aliud est
12 11, 6 | ista verba fierent, quo verbo a te dictum est? ~
13 11, 7 | atque aeternum est. et ideo verbo tibi coaeterno simul et
14 11, 9 | deus, caelum et terram, in verbo tuo, in filio tuo, in virtute
15 12, 16| et viam praebeant ad se verbo tuo. quod si noluerint et
16 12, 20| caelum et terram. id est in verbo sui sibi coaeterno fecit
17 12, 20| caelum et terram, id est in verbo suo sibi coaeterno fecit
18 12, 20| caelum et terram, id est in verbo suo sibi coaeterno fecit
19 12, 20| caelum et terram, id est in verbo suo sibi coaeterno fecit
20 12, 24| quam fidenter dico in tuo verbo incommutabili omnia te fecisse,
21 13, 2 | atque ita penderent in tuo verbo informia, nisi per idem
22 13, 20| produxerunt haec, sed in verbo tuo: necessitates alienatorum
23 13, 20| languor fuit causa, ut in tuo verbo ista procederent. Et pulchra
24 13, 21| CAPUT 21 ~Ac per hoc in verbo tuo non maris profunditas,
25 13, 21| igitur genere volatili, quod verbo tuo produxerunt aquae, opus
26 13, 21| non praeterit: ideoque in verbo tuo cohibetur ille discessus,
27 13, 21| vitae animam viventem, in verbo tuo per evangelistas tuos
28 13, 29| illa temporaliter dicit, verbo autem meo tempus non accedit,
29 13, 34| et omnia bona valde, in verbo tuo, in unico tuo, caelum
|