Book, Chapter
1 1, 11| nondum enim sanatus est. quanto ergo melius et cito sanarer,
2 2, 3 | tanto gloriantes magis, quanto magis turpes essent, et
3 3, 1 | meus, misericordia mea, quanto felle mihi suavitatem illam
4 3, 6 | tuis conditionibus habes. quanto ergo longe es a phantasmatis
5 3, 6 | quos de siliquis pascebam. quanto enim meliores grammaticorum
6 3, 8 | oboedire regibus suis -- quanto magis deus regnator universae
7 5, 2 | discesseram nec me inveniebam: quanto minus te! ~
8 5, 9 | erga me habebat animi et quanto maiore sollicitudine me
9 6, 4 | mea, quid certi retinerem, quanto me magis pudebat, tam diu
10 6, 6 | te propitio tanto magis, quanto minus sinebas mihi dulcescere
11 7, 1 | et ibam in iuventutem, quanto aetate maior, tanto vanitate
12 7, 5 | et tanto gravius malum, quanto non est, quod timeamus,
13 7, 16| et ipsi iniqui apti sunt, quanto dissimiliores sunt tibi,
14 7, 16| apti autem superioribus, quanto similiores fiunt tibi. et
15 8, 2 | publice professus erat. quanto minus ergo vereri debuit
16 8, 3 | vicisset, nisi pugnavisset: et quanto maius periculum fuit in
17 8, 4 | plures nomine auctoritatis. quanto igitur gratius cogitabatur
18 8, 7 | obliviscebar. Tunc vero quanto ardentius amabam illos,
19 8, 11| quo aliud futurus eram, quanto propius admovebatur, tanto
20 10, 1 | huius tanto minus flenda, quanto magis fletur, et tanto magis
21 10, 1 | et tanto magis flenda, quanto minus fletur in eis. ecce
22 11, 16| breviora. metimur etiam, quanto sit longius aut brevius
23 11, 23| tantum temporis praeteriret, quanto peragere sol totum ambitum
24 11, 23| temporis peractus esset, quanto peraguntur horae duodecim,
25 11, 28| ut fiat praeteritum. quod quanto magis agitur et agitur,
26 12, 7 | sed tanto a te longius, quanto dissimilius: neque enim
27 12, 13| abyssum, neque conmemorantem, quanto die feceris haec, sic interim
|