Book, Chapter

 1   1, 7 | infantibus conieci, quamquam ista multum fida coniectura sit, piget
 2   1, 11|           utero matris meae, quae multum speravit in te. vidisti,
 3   1, 18|           et taces, longanimis et multum misericors et verax. numquid
 4   3, 6 |            veritas et veritas, et multum eam dicebant mihi, et nusquam
 5   4, 6 |        totus ille moreretur, quem multum amaveram. ~
 6   5, 5 |           ille devius ad hoc ista multum locutus est, ut convictus
 7   6, 7 |          Carthagini: et diligebat multum, quod ei bonus et doctus
 8   6, 11|     maiorum copia: ut nihil aliud multum festinemus, vel praesidatus
 9   6, 12|      mirantem viderem, ut dicerem multum interesse inter illud, quod
10   6, 14| auctoritatem, quod ampla res eius multum ceteris anteibat. et placuerat
11   8, 4 |       praeeunt secuturis: ideoque multum de illis et qui eos praecesserunt
12   9, 6 |          meus, creator omnium, et multum potens formare nostra deformia:
13   9, 8 |        est. multa praetereo, quia multum festino. accipe confessiones
14   9, 9 |       quisquis eorum noverat eam, multum in ea laudabat, et honorabat
15  10, 14|         cum patitur eas, sed alio multum diverso, sicut sese habet
16  10, 31|         illam ex munere tuo, quam multum amavi: Neque si manducaverimus,
17  10, 35|      cuiusquam cum te rogo, alius multum differens finis est intentionis
18  10, 37|          ista peste mundatior, et multum timeo occulta mea, quae
19  10, 39|       ceteris. sed sibi placentes multum tibi displicent, non tantum
20  10, 40|        intromittis me in affectum multum inusitatum introrsus ad
21  10, 40|   resorbeor solitis, et teneor et multum fleo, sed multum teneor.
22  10, 40|        teneor et multum fleo, sed multum teneor. tantum consuetudinis
23  10, 42|           se in angelum lucis. et multum inlexit superbam carnem,