Book, Chapter

 1   1, 16|           magisterio: at quem deum! (inquit) qui templa caeli summo
 2   2, 5 |           tamen causa: ne per otium, inquit, torpesceret manus aut animus.
 3   3, 11|             aliqua haesitatione: non inquit; non enim mihi dictum est:
 4   3, 12|             illa indicaverat ei. sed inquit sine illum ibi. tantum roga
 5   3, 12|              iam substomachans: vade inquit a me; ita vivas, fieri non
 6   4, 3 |     hominibus victum quaerere. at tu inquit quo te in hominibus sustentas,
 7   6, 9 |          esset. qui confestim nostra inquit; deinde interrogatus aperuit
 8   8, 1 |           caelorum; sed, qui potest, inquit, capere, capiat. vani sunt
 9   9, 11|       maerore attonitos: ponitis hic inquit matrem vestram. ego silebam
10   9, 11|               et mox ambobus: ponite inquit hoc corpus ubicumque: nihil
11   9, 11|             corpus relinquere: nihil inquit longe est deo, neque timendum
12  10, 6 |       interrogavi auras flabiles, et inquit universus aer cum incolis
13  10, 31| inspirationis adamavi: Omnia possum, inquit, in eo, qui me confortat.
14  10, 31|        rogantem, ut accipiat: Aufer, inquit, a me concupiscentias ventris.
15  11, 12|        quaestionis violentiam: alta, inquit, scrutantibus gehennas parabat.
16  12, 21|            appellavit, sed iam erat, inquit, ipsa informitas, quam terram
17  13, 19|           dilectionem proximi. feci, inquit, haec omnia. unde ergo tantae
18  13, 21|           viri ab amico est: estote, inquit, sicut ego, quia et ego
19  13, 22|         nutrix foveret: reformamini, inquit, in novitate mentis vestrae
20  13, 26|       veritate loquens: Gavisus sum, inquit, magnifice in domino, qui
21  13, 26|        sequitur audiam: verum tamen, inquit, bene fecistis conmunicantes
22  13, 26|          confortas eum. scitis enim, inquit, etiam vos, Filippenses,
23  13, 31|             spiritus dei. nos autem, inquit, non spiritum huius mundi