Book, Chapter

 1   1, 5 |        sic dic, ut audiam. ecce aures cordis mei ante te, domine;
 2   1, 10|   superbas victorias, et scalpi aures meas falsis fabellis, quo
 3   2, 3 |  fidelem tuam, quae cantasti in aures meas? nec inde quicquam
 4   3, 11|       unde hoc, nisi quia erant aures tuae ad cor eius, o tu bone
 5   4, 5 |      volvimur: et tamen nisi ad aures tuas ploraremus, nihil residui
 6   5, 6 |    rebus talibus satiatae erant aures meae; nec ideo mihi meliora
 7   5, 6 |    sermonem. quod ubi potui, et aures eius cum familiaribus meis
 8   5, 8 |    querellis et gemitu implebat aures tuas contemnentis ista,
 9   6, 8 |     procederet. atque utinam et aures opturasset! nam quodam pugnae
10   6, 8 |        est clamor: qui per eius aures intravit et reseravit eius
11   6, 11|         gemitu interno pulsarem aures tuas et fide solida in te
12   7, 7 |         deus meus! et ibi erant aures tuae nesciente me. et cum
13   7, 7 | digerebatur per linguam meam in aures familiarissimorum meorum!
14   9, 12|       in eis, quoniam ibi erant aures tuae, non cuiusquam hominis
15  10, 3 |       credunt mihi, quorum mihi aures caritas aperit. Verum tamen
16  10, 8 |        corporum per oculos, per aures autem omnia genera sonorum
17  10, 9 |          sicut vox inpressa per aures vestigio, quo recoleretur,
18  10, 10|      sunt, nos eas nuntiavimus; aures dicunt: si sonuerunt, a
19  10, 34|      confessiones, quas audiant aures templi tui, aures fraternae
20  10, 34|       audiant aures templi tui, aures fraternae ac piae, ut concludamus
21  10, 35|         conspectum tuum, dum ad aures tuas vocem cordis intendimus,
22  11, 2 |      nisi adsint et in profundo aures tuae, quo ibimus? quo clamabimus?
23  11, 3 |     ista panderet, et praeberem aures corporis mei sonis erumpentibus