Book, Chapter

 1   1, 11|          sanatus est. quanto ergo melius et cito sanarer, et id ageretur
 2   1, 11|      tutela tua, qui dedisseseam. melius vero. sed quot et quanti
 3   2, 4 |           mihi abundabat et multa melius; nec ea re volebam frui,
 4   3, 6 | phantasmata splendida, quibus iam melius erat amare istum solem,
 5   5, 6 |          meliora videbantur, quia melius dicebantur; nec ideo vera,
 6   5, 7 |       omnino separarer, sed quasi melius quicquam non inveniens eo,
 7   5, 10|        eaque ipsa, quibus, si nil melius reperirem, contentus esse
 8   5, 10|        forma te opinar finiri. et melius mihi videbar credere nullum
 9   6, 10|       iustitia, deliberationem in melius vertit, utiliorem iudicans
10   6, 16|           recessisset, se aliquid melius habituram! versa et reversa
11   7, 1 |        nullam patitur mutationem, melius esse quam id quod mutari
12   7, 4 |          cetera, ut iam inveneram melius esse incorruptibile quam
13   7, 4 |     cogitare aliquid, quod sit te melius, qui summum et optimum bonum
14   7, 4 |     aliquid adtingere, quod esset melius deo meo, nisi tu esses incorruptibilis.
15   8, 1 |           quamvis exhortaretur ad melius, maxime volens omnes homines
16   8, 5 |          ita certum habebam, esse melius, tuae caritati me dedere,
17   8, 11|           deterius inolitum, quam melius insolitum; punctumque ipsum
18   8, 12|           moribus, quibus a me in melius iam olim valde longeque
19  10, 6 |       radios oculorum meorum? sed melius quod interius. ei quippe
20  10, 30|    concubitu, et de ipso coniugio melius aliquid, quam concessisti,
21  13, 3 |     meliorem ad id, quod neque in melius neque in deterius mutari
22  13, 24|    eloquio significes, utantur eo melius meliores, id est intellegentiores