Book, Chapter
1 1, 5 | quod et loquor. domine, tu scis. nonne tibi prolocutus sum
2 3, 3 | longe sedatior, domine, tu scis, et remotus omnino ab eversionibus,
3 3, 4 | corporaliter. et ego illo tempore, scis tu, lumen cordis mei, quoniam
4 4, 2 | malebam tamen, domine, tu scis, bonos habere discipulos,
5 4, 13| puto, duos aut tres; tu scis, deus: nam excidit mihi.
6 4, 16| hominum tradente intellexi, scis tu, domine deus meus, quia
7 6, 5 | forte mihi dicerent: unde scis illos libros unius veri
8 6, 7 | illa captivasset insania, scis tu, deus noster, quod tunc
9 9, 6 | ipse ibi mecum loquitur. tu scis illius esse sensa omnia,
10 9, 10| verbis, tamen, domine, tu scis, quod illo die, cum talia
11 10, 5 | ipso est, tu autem, domine, scis eius omnia, qui fecisti
12 10, 36| coepisti mutare nos? et tu scis, quanta ex parte mutaveris,
13 10, 37| excusatio, quae qualis sit, tu scis, deus; nam me incertum facit.
14 10, 43| mirabilia de lege tua. tu scis inperitiam meam et infirmitatem
15 11, 21| si quis mihi dicat: unde scis? respondebam: scio, quia
16 12, 25| enim mihi diceret: unde scis hoc sensisse Moysen, quod
17 13, 15| dispensati nobis. et tu scis, domine, tu scis, quemadmodum
18 13, 15| et tu scis, domine, tu scis, quemadmodum pellibus indueris
19 13, 16| Nam sicut omnino tu es, tu scis solus, quoniam es incommutabiliter
20 13, 16| quoniam es incommutabiliter et scis incommutabiliter et vis
21 13, 23| eos, sed tu, domine, iam scis eos et divisisti et vocasti
|