Book, Chapter

 1   9, 6 |         Magistro: ipse ibi mecum loquitur. tu scis illius esse sensa
 2  10, 6 |   species? cur non omnibus eadem loquitur? animalia pusilla et magna
 3  10, 6 |     apparens illi muta est, huic loquitur: immo vero omnibus loquitur,
 4  10, 6 |      loquitur: immo vero omnibus loquitur, sed illi intellegunt, qui
 5  11, 8 |          principium est, quia et loquitur nobis. sic in evangelio
 6  11, 8 |      dicentis mihi, quoniam ille loquitur nobis, qui docet nos, qui
 7  11, 8 |          non docet nos, etiam si loquitur, non nobis loquitur. quid
 8  11, 8 |     etiam si loquitur, non nobis loquitur. quid porro nos docet nisi
 9  11, 8 |           quia principium est et loquitur nobis. ~
10  12, 1 |        intellegentiae, quia plus loquitur inquisitio quam inventio
11  12, 25|  veritate ad mendacium. qui enim loquitur mendacium, de suo loquitur.
12  12, 25|       loquitur mendacium, de suo loquitur. Adtende, iudex optime,
13  12, 28|   sapientiam principium, quia et loquitur ipsa nobis. alius itidem
14  13, 11|          intelleget? et quis non loquitur eam, si tamen eam? rara
15  13, 11|        anima, quaecumque de illa loquitur, scit quod loquitur. et
16  13, 11|         illa loquitur, scit quod loquitur. et contendunt et dimicant,
17  13, 18| carnalibus, ille, qui sapientiam loquitur inter perfectos. animalis
18  13, 19|         eis sociatus, inter quos loquitur sapientiam ille, qui novit,
19  13, 25|         homo mendax. et ideo qui loquitur mendacium, de suo loquitur.
20  13, 25|       loquitur mendacium, de suo loquitur. ergo ut verum loquar, de