Book, Chapter

 1   2, 3 |     oblitus est creatorem suum et creaturam tuam pro te amavit, de vino
 2   5, 2 |           suum, ita tu deseruisti creaturam tuam. ipsi convertantur,
 3   7, 5 |  conspectu spiritus mei universam creaturam, quidquid in ea cernere
 4   7, 5 |    distinctam generibus corporum, creaturam tuam, sive re vera quae
 5   7, 5 |        parte ex inmenso mari: sic creaturam tuam finitam te infinito
 6  10, 31|    offensionem manducat; et omnem creaturam tuam bonam esse nihilque
 7  11, 8 |     stabilis veritas? quia et per creaturam mutabilem cum admonemur,
 8  11, 10|      extitit et voluntas nova, ut creaturam conderet, quam numquam ante
 9  11, 10|        dei creatura est, sed ante creaturam, quia non crearetur aliquid,
10  11, 12|          enim faciebat, quid nisi creaturam faciebat? et utinam sic
11  11, 30|         esse coaeterna, nec ullam creaturam, etiamsi est aliqua supra
12  12, 15|         nova voluntate condidisse creaturam, nec scientam eius transitorium
13  12, 15|    negatis, sublimem quandam esse creaturam, tam casto amore cohaerentem
14  12, 15|        tempus ante illam, quia et creaturam temporis antecedit, quae
15  12, 17|          vel intellectualem illam creaturam semper faciem dei contemplantem
16  12, 17|  appellatam, ac per hoc universam creaturam, quam fecit in sapientia,
17  12, 20|          spiritalem corporalemque creaturam: aliud qui dicit, in principio
18  12, 21| spiritalem scilicet corporalemque creaturam; aliud qui dicit, terra
19  13, 8 |            quam magnam rationalem creaturam feceris, cui nullo modo
20  13, 32|          spiritalem corporalemque creaturam, atque in ornatu harum partium,