Book, Chapter

 1   3, 9 |   perfectionis, et laudantur spe frugis sicut herba segetis.
 2   3, 11|      quales amas, iam quidem spe alacrior, sed fletu et gemitu
 3   4, 5 | ploraremus, nihil residui de spe nostra fieret. unde igitur
 4   6, 11|    cunctamur igitur, relicta spe saeculi, conferre nos totos
 5   8, 1 |  cupiditatibus, ut solebant, spe honoris et pecuniae ad tolerandam
 6   8, 6 |    ego iam abrupi me ab illa spe nostra, et deo servire statui;
 7   8, 7 |     de die in diem contempta spe saeculi te solum sequi,
 8   9, 4 |      domine, singulariter in spe constituisti me. legebam
 9   9, 10|   sim, nescio, iam consumpta spe huius saeculi. unum erat,
10  10, 1 |   spes, ideo loquor et in ea spe gaudeo, quando sanum gaudeo.
11  10, 3 |  confitetur conscientia mea, spe misericordiae tuae securior
12  10, 4 |       et secreto maerore cum spe, sed etiam in auribus credentium
13  10, 20|     beatus est, et sunt, qui spe beati sunt. inferiore modo
14  10, 20|    quam illi, qui nec re nec spe beati sunt: qui tamen etiam
15  10, 37|  mihi videor de provectu aut spe proximi delectari, cum bene
16  11, 9 |  iuventus mea sicut aquilae. spe enim salvi facti sumus,
17  13, 13|   fidem, nondum per speciem. spe enim salvi facti sumus.
18  13, 14|     iam simus lux, dum adhuc spe salvi facti sumus et filii