Book, Chapter

 1   1, 6 |          autem illi, nec ullo suo sensu valebant introire in animam
 2   1, 20|    habebam, custodiebam interiore sensu integritatem sensuum meorum,
 3   3, 7 |           terram brevis est, quia sensu non valent causas contexere
 4   4, 4 |         febribus, iacuit diu sine sensu in sudore laetali, et cum
 5   4, 4 |        quem acceperat mente atque sensu absentissimus. sed tamen
 6   4, 10|      fugiunt, et quis ea sequitur sensu carnis? aut quis ea conprehendit,
 7   6, 11|         mors ipsa omnem curam cum sensu amputabit et finiet? ergo
 8   9, 8 |          quia non poterat amplius sensu recusante. non enim ulla
 9   9, 12|       intente audientibus et sine sensu doloris me esse arbitrantibus.
10  10, 8 |        sapores per oris aditum, a sensu autem totius corporis, quid
11  10, 8 |       eorum, et novi: quid ex quo sensu corporis impressum sit mihi. ~
12  10, 10|   significantur sonis, neque ullo sensu corporis attigi neque uspiam
13  10, 21|           beatam vero vitam nullo sensu corporis in aliis experimur.
14  10, 21|      miser; neque umquam corporis sensu gaudium meum vel vidi vel
15  10, 40| consulerem? lustravi mundum foris sensu, quo potui, et adtendi vitam
16  11, 27|         ita est, quantum sentitur sensu manifesto. quantum sensus
17  11, 27|     respondeo, quantum exercitato sensu fiditur, illam simplam esse,
18  12, 4 |         ergo vocaretur, quo etiam sensu tardioribus utcumque insinuaretur,