Book, Chapter

 1   3, 8 |        flagitia, quae sunt contra naturam, ubique ac semper detestanda
 2   3, 8 |        corrumpendo ac pervertendo naturam suam, quam tu fecisti et
 3   3, 8 |          eum usum, qui est contra naturam; aut rei tenentur, animo
 4   4, 15|           et converti me ad animi naturam, et non me sinebat falsa
 5   4, 15|       nescio quam substantiam, et naturam summi mali, quae non solum
 6   5, 10|       quam aliam in nobis peccare naturam, et delectabat superbiam
 7   5, 10|           deum bonum nullam malam naturam creasse qualiscumque me
 8   5, 10|        abs te esse qualem putabam naturam mali. ipsum quoque salvatorem
 9   5, 10|           imaginari. talem itaque naturam eius nasci non posse de
10   8, 10|          se ipsis, putando animae naturam hoc esse, quod deus est,
11   8, 10|      fiebat, nec tamen ostendebat naturam mentis alienae, sed poenam
12  10, 8 |           animi mei atque ad meam naturam pertinet, nec ego ipse capio
13  12, 15|       illud? num falsum est omnem naturam formatam materiamve formabilem
14  12, 17|          invisibilem visibilemque naturam non indecenter appellatam,
15  12, 24|         iam formatam perfectamque naturam sive spiritalem sive corporalem,
16  13, 21|     tantum explorantes temporalem naturam, quantum sufficit, ut per
17  13, 32|        videmus umidam usquequaque naturam piscibus et beluis et altibus
18  13, 32| rationabilis intellegentiae parem naturam, sexu tamen corporis ita