Book, Chapter

 1   3, 7 |            non esse nisi privationem boni usque ad quod omnino non
 2   3, 7 |             iustitiam, cui servirent boni et sancti homines, longe
 3   4, 2 |        discipulos, sicut appellantur boni, et eos sine dolo docebam
 4   4, 15|            natura veritatis ac summi boni mihi esse videbatur: in
 5   5, 6 |           eum mihi promittebant, non boni rerum existimatores erant;
 6   5, 12|         veritatem et ubertatem certi boni et pacem castissimam. sed
 7   7, 5 |            erat bene, ut non aliquid boni etiam fabricaretur et conderet
 8   7, 5 |           condere non posset aliquid boni, nisi ea quam non ipse condiderat
 9   8, 8 |              essem, et ignarus, quid boni post paululum futurus essem.
10   8, 10|          mala sentiunt, et idem ipsi boni erunt, si vera senserint
11   8, 10|      delectat superius et temporalis boni voluptas retentat inferius,
12   9, 8 |              per praepositos homines boni aliquid agis ad animarum
13  10, 3 |          dicit enim eis caritas, qua boni sunt, non mentiri me de
14  10, 31|       orantibus tribuis, et quidquid boni antequam oraremus accepimus,
15  10, 33|             pro me flete qui aliquid boni vobiscum intus agitis, unde
16  10, 37|              mihi gaudium cuiuslibet boni mei suffragatio oris alieni;
17  13, 21| manducaverint, egentia, et serpentes boni non perniciosi ad nocendum,
18  13, 26|            exaruerant ab isto fructu boni operis, et gaudet eis, quia