Book, Chapter

 1   1, 7 | animus infantium. vidi ego et expertus sum zelantem parvulum: nondum
 2   1, 9 |       meus, quas ibi miserias expertus sum et ludificationes, quandoquidem
 3   4, 4 | enumerat unus in se uno, quas expertus est? quid tunc fecisti,
 4   5, 6 | expedirentur. ergo ubi venit, expertus sum hominem gratum et iucundum
 5   5, 6 |    quaedam, quae me movebant, expertus sum prius hominem expertem
 6   6, 3 |      nec conicere noveram nec expertus eram. nec ille sciebat aestus
 7   6, 4 |     assolet, ut malum medicum expertus etiam bono timeat se conmittere,
 8   6, 11|  sanandam non cogitabam, quia expertus non eram; et propriarum
 9   6, 12|    quod ipse raptim et furtim expertus esset, quod paene iam ne
10   7, 16|            CAPUT 16 ~Et sensi expertus non esse mirum, quod palato
11   8, 1 |     sectandae viae tuae multa expertus, multa edoctus mihi videbatur:
12   9, 4 |   enim tale ab ineunte aetate expertus fueram. et insinuati sunt
13   9, 6 |   multa eius alia mirabiliora expertus sum. horrori mihi erat illud
14  10, 8 |   expertarum vel ex eis, quas expertus sum, creditarum alias atque
15  10, 21|       gustavi vel tetigi, sed expertus sum in animo meo, quando
16  10, 21|    recolo. Ubi ergo et quando expertus sum vitam meam beatam, ut
17  10, 23| veritate omnes volunt. multos expertus sum, qui vellent fallere,